Monoton bir lise hayatı olan Hayal kitaplarıyla mutluydu. Ta ki sınıfa Arda gelene kadar. Arda sınıftaki kızların gözdesi olurken Hayal için burnu havada olan bir çapkından başka bir şey değildi, Arda. Birbirlerini ilk gördükleri anda nefret eden bu iki genç sınıfın gözde çifti olmaya başladıklarında kaderin onlar için bir oyunu vardı. Birbirlerinden nefret eden bu iki genci kader ağlarıyla birleştirecekti. Kaderin yazdığı bu oyunda onların bu oyunu oynamaktan başka çareleri yoktu. DİPNOT: Bu kitabı yazarken ilk başta benim hayatımdan ve hayalimde olan (Hayal'in) hayattan izler olacak sanıyordum. Oysa yanılıyormuşum. Meğerse bu kitapta sizden de izler varmış. Sizlerin hikayeniz de var, bu kitapta. Bunu yorumlarınızdan, bana attığınız mesajlardan anlıyorum. Bana attığınız güzel ve destekleyici mesajlar ve yorumlar için teşekkürler... Bu kitabı seven, kitaptaki karakterlere gerçekmiş gibi üzülen ve seven okuyucularım, teşekkür ederim, tekrar. Kitabı, Hayal'i ve özellikle Arda'yı bu kadar çok seveceğinizi düşünmemiştim. Kitabın okuyucusunun hayalinde ve kalbinde olması bir yazar için en büyük mutluluk... Sizinle yeni Hayal'lere doğru olmak ümidiyle... Snm_Deniz! (Mektup gibi oldu, biliyorum :) Ama ne yapayım, yazmak istedim!)

Daha küçücükken seviyorlardı birbirlerini. Hayat ve tercihler yollarını ayırdı ama kader onları hiç beklemedikleri bir şekilde bir araya getirdi .Zorluklara ve engellere rağmen vazgeçmediler .

Babamdan nefret ettiğimi o lanet yüzünü görmek falan istemediğimi soylemismiydim no söylemedim lanet olsun daha onu tanımıyorum bile beni bir adamla evlendiriyor " günce hadi kızım nisanlin geldi" tabiki bunu diyen babam ondan nefret ediyorum .

Babasının zorla evdendirerek hayatını mahvetiği sıradan bir kızdım. Hemde bir kendini altı yaşında sanan kocaman bir adamla evlendiriliyordum. Kendi karanlığına farkında olmadan beni de çeken bu deliyi o kör kuyudan çıkarmak zor olacaktı. Zorla yapılan bir evliliğin iki kurbanıydık. Hangimiz hangimizi kurtaracaktı en ufak bir fikrim yoktu. Yine de asla bu adamın hayatımın merkezi olacağı gerçeğini önceden kestiremezdim...

Buket liseyi bitirmiş hayatının baharında bir genç kız sevgilisinden yeni ayrılmış aşka inancını yetirmiş biri. Kağan Öztürk: ünlü, mafya ömer Öztürkün tek oğlu hiç aşık olmamış kızları kullanılan bir mafya. Öztürk holding tek varisi. Masum bir kızla bir mafya yan yana gelirse ne olur. Bakalım onlarda gerçek bir evlilik yapabilecekmiler.... Devamı hikayede...

Evettt uzun bir aradan sonra burdayım gelin ada ve batunun aşk larını birlikte görelim .☺

Şu yeni gelen hocayada bak sen

Hayalim olan ve hayatımın en güzel zamanlarını geçireceğimi düşündüğüm üniversiteyi kazanmak için en yakın arkadaşımla atıldığım bu maraton karşıma neler çıkaracaktı bilmiyorum.Değişecek şeyler elbette ki olacaktı.Peki baştan sona hayatım buna dahil miydi?Beni kendi limanının dışında bir gemi gibi rotadan çıkaracak ve bilmediğim duygularla yaşamamı sağlayacaktı. SİZCE HAYATTA KALABİLECEK MİYİM?

'Engellere rağmen eğer hala aşıksan bu aşk ölümsüz bir aşktır.' Herkesin içinde saklı duran bir aşk yatar. Cansu ve Mete birbirlerini tanıdıkça aşkı öğrendiler, nedensiz sevdiler, imkansızlığı yok ettiler, birbirlerine umut oldular. Onlar dudaklarıyla söyleyemediklerini gözleriyle anlattılar. Onlar yan yanayken saatler saniye gibiydi. Bütün zorluklara birlikte göğüs gerdiler. Onlar birlikte olduktan sonra dünyanın her yeri cennetti. Aşk onlar için bir imtihandı. Aşklarında sadece bir engel vardı; Güven duygusu. Güvenmek bu kadar zor olmamalıydı. Onların hikayesi çok farklıydı. Birlikte olmaları için gereken üç şey vardı; Yürek, Güven ve AŞK. -KESİT- "Hayatım hep böyle gider sanmıştım. Aşkı tatmadan, hayatı umursamadan sonra işte sen çıktın karşıma bir mucize gibi hayatıma girdin. Ve sen hayatıma girdikten sonra ilk kez o tarifsiz duyguları yaşadım. Ben seninle nefes aldığımı hissettim, kalbimin dengini buldum. Artık senden başka kimseyi istemiyorum. Sadece benim ol... sadece benim meleğimsin." dedim ve ona daha sıkı sarıldım. "Peki niye ben?" Sorduğu soru karşısında şaşırmıştım. Aslında bende bilmiyordum sorunun cevabını, niye o? "Çünkü... yıllardır sakladığım aşk cümlelerimi sen ortaya çıkardın. Ben karanlıkta yolumu kaybetmişken ışığınla aydınlattın yolumu. Bu sözleri sadece sen hak ediyorsun." Cansu başını göğsüme koymuş sıkıca sarılmıştı. Onun eşsiz kokusunu içime çektim. "Bu sözlerin kalbinin atışından, kalbinden geldiğine inanıyorum. Ama biliyormusun beni sana bağlayan sözlerin değil... Beni hiç bırakma olur mu?" Bu hikayede hayatın zorluklarını, aşkı, aşkın gücünü, bazen kırgınlığı bazense mutluluğu tadacaksınız. İlk yayımlanma tarihi: 29 Mayıs 2015 Cuma ©Tüm Hakları Saklıdır.