Bi insan daha ne kadar acı çekebilirdi? Nelerle sınanabilirdi? Benim imtihanım annem miydi? Benim imtihanım annemi bu kadar çabuk unutan yürek yaram babam mıydı ? Düşünceler , düşünceler çok acıtıyor dayanamıyorum. Allah'ım ben çok yorgunum , herkese herşeye çok kırgınım. Beni alır mısın yanına ?

Bu hikayenin kapağına veya hikayenin adına bakarak hikayeyi anlayamazsınız. Hikayeyi okuyup onun içine girmelisiniz yani yaşamlısınız. Size hikayemden küçük bir parça yazayım Güzel , eğlenceli ve bir o kadar da komik bir kız adı : NUR Popüler, yakışıklı ve çook tatlı bir erkek adı : EMRE Emre " Benden hoşlanmanın nedeni ne ?"diye sordu . Ben de " Hımm şey " diyebildim. O da " Ney " dedi Ben de " İlk görüşte aşk diyorlar buna, bende aynısı oldum galiba seni gördüğüm anda senden başka bir şey düşünemez oldum. Senin kim olup , nasıl biri olduğun bile umrumda olmadı o an " dedim. Emre de böyle bir cevap beklemiyordu ki " Oha kızım ne güzel laf ettin öyle aşık oldum. " Dedi .............................................................................................. EMRE : Benimle çıkar mısın? NUR : Ne? EMRE : Basbaya açıkça söyledim işte tatlı şey EVET ya da hayır de ! NUR : EVET!..

Ruhumda dolaşan, bir günlük kelebeğin cesedini ellerimle taşıdım kalbime. Parmak uçlarımla son kez okşayıp koydum tabuta. O kelebek kalbimle ruhumun arasında bir araf olarak tekrar kanat çırpacak. Bir gülüş gözümden kalbime düşene dek orada hapsolacak, kelebeğim. Ya hayat bulacak, ya da sonsuzlukta kaybolacak. Şimdi o kelebek gibi bir cesetten ibaretim ben. Bir kentte mucizevi şeyler yaşanırken, evin dışında kalmış, pencereden o sıcaklığı izleyen küçük çocuklar gibi hissediyorum. Hiç varolmamış bir aşkın hüznünü yaşıyorum. Hiç olmayan birinin özlemini çekiyorum. Neydi bu hissettiğim? Bu boşluk nedendi? Ruhumu delen, ciğerlerime batan bu duygu nereden gelmişti? Yağmurla gelen o tuhaf yabancınn etkisi olabilir miydi? O yabancı bana yağmuru sevdirebilir miydi? Yağmur onun bakışları gibi düşecek miydi gözümden yüreğime? Kirpikleri, saçları yağmurla nasıl böyle uyumlu olabilirdi? O yağmurun ta kendisiydi. "Yağmur gibisin. Hatta yağmursun." "Hayır, gökyüzüyüm."