Dudakları soğuk dudaklarımda dolaşırken, belimde olan parmakları beni kendine daha çok çekti. "Seni istiyorum." dudaklarının arasına doğru fısıldayışım, ruhuna kazındı. "Buna emin misin?" Sorduğu soruya karşılık olarak bu sefer, ben dudaklarımı Afşa'nın dudaklarına bastırdım. "İstiyorum." Belimi kavrayan sıkı parmakları, beni havaya kaldırdığında bacaklarımı beline doladım. Bugün bu odada olacak her şey, yavaş yavaş zihnime süzülürken, bedenimi ona daha çok yasladım. O küçük kızı öldürdüm ve katilimi kendi ellerim ile vaar ettim. Karanlığın soğuğuna yayılan geçmişimi parçaladım. Ruhumu ona teslim ettim. Oysaki bilmediğim bir şey vardı; O Ruhun Katiliydi. "Ve tanrı seni acı çekmen, beni ise sana derman olmam için yaratmış."

"Canını yakmamaya çalışacağım." diye mırıldandı ve kendini bana doğru itti. Gelen ani acı ile boynumu geriye doğru attım ve başımın yanın da bir birine kenetli olan parmaklarımızı sıktım ve çığlık attım. "Özür dilerim" diye mırıldandı ve kendini tekrardan bana doğru itti. Dudaklarımın arasından boğuk bir çığlık daha firar ettiğin de; parmaklarını bıraktım ve çıplak sırtına batırdım tırnaklarımı. O da benim ile inlediğin de "Canım yanıyor" diye bağırdım. "Özür dilerim" diye fısıldadı ve kendini tekrardan itti. Boğuk bir inleme daha çıktığın da dudaklarımdan "Seni seviyorum." diye mırıldandı. Devamı kitapta... "Nabzının atışı bile kalbimi bu kadar hızlandırırken, seni kaybettiğimi görmek beni perişan ediyor." 1. Yayınlanma tarihi: 24 Haziran 2020❤️ ||Wattpad'de KARANLIĞIN CESEDİ adlı ilk hikayedir|| Kitapta+18 yerler olacak bilginize!

Biri babası için, birisi arkadaşı için bu teklifi kabul etti. Onlar birbirlerinin en yakın arkadaşları hatta kankalarıydı. Birbirleriylr ilgili herşeyi biliyorlar. Çok iyi arkadaşlar. Ama hepsi o kadar . Onlar Kankalar. Şimdi ise sadece kendilerinin bildiği bi anlaşmayla evleniyorlar. Onlar yalnızken kankalar ama başkaları varkwn birbirlerini seven evli çift. Peki bunu yapmak o kadar kolay mı. Hem kanka hem karı koca olmak o kadar kolay mı? Peki birbirlerinin bunca yıl fark emedikleri şeyleri fark etmek. Ya da aşık olmak. İtiraf etmek. Mert ve Aslı'nın hikayesi başlıyor. Romantik ve fazlasıyla komik...

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Pelin İzmir'de yaşayan yarı Alman yarı Türk bir kızdır. Dedesiyle büyümüş, ne intihar eden annesini ne de Alman babasını tanıyabilmiştir. Bir gün başarısının fark edilmesiyle İstanbul'daki saygın liselerden birinden burs kazanır ve hayatı değişir. Kendisini Bulut Tekin'in karanlığına çekilirken bulduğunda bir şeylerin yolunda gitmeyeceği en başından bellidir. Çağrı'nın ortaya çıkışı belki de bu zincirin bir başlangıcıdır. Aynı zamanda habersiz olduğu geçmişinin.

"Kitap okuyorum sessiz olur musun?" "Benim yüzümde mi yazıyor cümleler?" "Hayır, kitap baştan aşağı sensin. Tozlanır diye diğerlerinin yanına koyamadığım, benim kadar özenli bakamazlar diye başkasına vermekten korktuğum, biter diye okuyamadığım, sonunu deli gibi merak ettiğim en güzel kitabımsın. Yüzlerce kitap okudum: ruhum en çok sende dinlendi."