Kafede çalışan iki gencin tutkulu aşkı...

Wattys 2018 Uyarlamacılar Kazananı "dünyanın geri kalmış tüm toprak parçalarına çiçekler ekiyorsun, tüm dünya buna karşı üstelik, çok savaşıyor, çok yeniliyor! ama hep sen kazanıyorsun, hepimize karşı... şiir senin ellerinden sonra şiir oluyor, bazı şarkıları sen söylemesen biraz eksik. üzülsen siyah kurdele yağıyor gökten, hepimiz için yas. sevinsen zafer bayraklarını çekiyoruz içimizin göklerine, adın, adın gibi bembeyaz bir güne uyanıyoruz. sen yoksun... sana rastlayan kim şair değildir artık, adını bir kez söylediyse yeter. yüzüne bakmış hiç kimse görmedim diyemez, dünyanın güzelliklerini. kış olsa dahi, kiraz çiçekleri açıyor nefes aldığın şehirlerde. geçtiğin yolların asfaltlarından yükseliyor, o keyifli eski zaman şarkıları. tamam diyorum, şuraya basmış geçerken, toprak orada kendinden utanıyor çünkü..." 🌸 ©jisakura | Temmuz 2017

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Yaşamak mıydı zor olan, yoksa masum bir bedeni yaşatmak mı? Ya da tüm bunların sorumlusunu bulup intikam almak mı?

*Deney #1* Kadın kollarını kaldırdı ve adamın boynuna sardı. Ardından ona doğru yaklaştı. Genç adamda aynı şekilde kollarını onun bedenine sardı ve vücudunu ona doğru çekti. Adam burnunu kızın burnuna sürttü hafifçe. - bu alevlerle yanan küçük bir anka kuşunun hikayesi. Küllerinden yeniden doğmuş fakat hayatın zorluklarına dayanamayıp mahfolan kuşun hikayesi. Sevdiğim kadının hikayesi... Bu sefer kadın burnunu sürttü adamın burnuna. Ardından fısıldayarak konuştu. -bu kalbi derin yaralarla kaplı bir mafyanın hikayesi. İntkam peşinde koşan bir adamın... Sevdiğim adamın hikayesi... ♊Hayran kurgu kategorisinin en popüler listesinde #10 sırada ♊Küfür içerir

Özel güçleri olan birkaç gencin üniversiteye başladıktan sonra başlarına gelen maceraları anlatan bu hikaye limon kokusu içermektedir. ** Parmaklarını benim parmaklarıma geçirdiğinde etraf hala karanlık olmasına rağmen içim aydınlıktı. Sakin olmaya çalıştım. Arkasına saklandığımız masa bizi yeterince saklıyor mu emin değilim ama kendimi garip bir şekilde güvende hissediyorum. "Çünkü ben buradayım." dedi iç sesiyle. Aniden duyduğumuz ve bize yaklaşan ayak sesleri kaç kişi olduğunu bilmediğimiz kişilerin koştuğunu gösteriyordu. Ne olduğunu bilmediğin şeyden daha çok korkarsın. Ben de öyle korkunca ona daha çok sokuldum. "Korkma, buradayım." dedi yine iç sesiyle. ** 1.3.17 - 11.6.18 °Tüm hakları EXO Planet yıldızlarının özel güçlerinde saklıdır.

Gece'nin Kaybedenleri, bu kitapta kazanabilecekler mi?

Yeniüye #1 Jisoo #3 Mecburi bir evlilikten kaçmaya çalıştığınızı düşünün. Tek arkadaşınız internet üzerinden tanıştığınız türk asıllı koreli bir kız. Siz olsanız evlenir miydiniz, yoksa arkadaşınızın yanına mı kaçardınız? Evet, ben de düşündüğünüz şeyi yaptım fakat o noktadan sonra olaylar planda olmayan bir şekilde gelişti. Ben Eren. On sekiz yaşındayım ve erkek kılığında bir gruba üye olarak girdim. Ben onlarla dostluğu öğrendim. Ben onlarla aşkı öğrendim. Ben onlarla acıyı öğrendim. Onlarla her şeyin bittiğini düşündüğümüz an ise telefonumuza gelen bir mesajla hepimizin hayatı değişti. "Belki de ilk aşk, ilk delilik" Sanırım ben bir delilik yaptım. Hayır hayır, ben değil hepimiz yaptık. Çünkü biz ilk defa aşıktık.

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

"OOOHHHAAAAAĞĞĞHH" diye bağırdığında ani bir hareketle elimle ağızını kapattım "Geri zekâlı sus duyacaklar şimdi !! " dememe kalmadan yedi adam çoktan kafalarını kaldırmış, şaşkın ve anlamsız bakışlarını üsümüze dikmişti "siktir ... "