Ona, onu ilk gördüğüm gün aşık oldum.İlk başta sadece heves sanmıştım.Ama sonra çok bağlandım ona.İlk aşkımdı.. İmkânsızdı, ama biz tüm zorlukları birlikte aştık.Onunla birlikteyken hayatımın en güzel 1 yılını geçirmiştim. Hani derler ya, "Onun aşkından deli olmak." Ben aklımı kaybettim Poyraz.Ben sensiz daha da kötü oldum. Ben sensiz yarım kaldım... *

Metenin yanina biri geldi, kafami kaldırdığımda o gün ki gördüğüm psikopat çocuğa aşırı benziyordu.Alaycı bir gülüşü vardi yüzünde ; " merhaba " dedi " merhaba " dedim korktuğumu belli etmeyen bir sesle " Nasilsin" "Iyim sen " " seni gördüm daha iyi oldum" diyip göz kırptı " bu arada adin ne " diye sordu " Melisa senin? " "Yekta" dedi. Evet, kesinlikle bu o gün gördüğüm çocuktu.

Sahte hesap açarak öğretmenine seni seviyorum dediğinde, başına geleceklerden habersizdi... KİTAP UZUN BİR ARADAN SONRA DEVAM ETMEKTEDİR