Varlığında bile yokluğunla yaşadım. Özür dilemen gereken kırgınlıklarım var.

"Bir kız ve babası."

Safkan vampir olan bir kızın Zenginlerin gittiği koleje gitmesiyle hikaye başlıyor Bu vampirin insanlara uyum sağlaması pekte kolay görünmüyor Benim kalbim senin gibi biri için acı çekiyor. Nasıl bu kadar aptal olabildim ki? Dedi Furkan.... Halbuki o çok soğuk ve ürkütücüydü. Rana onun çektiği acıyı umursuyor gibi gözükmüyordu.... Zor olan kıymetliydi... Aşk imkansızı seçerdi, her zaman Sonra kalp ağrısı gelir ardından Ve bitmeyen umutlar.... ÇOK UZUN ZAMAN YAŞAYINCA İNSANLAR KALPLERİNİ KAYIP MI EDİYOR? diye sordu Furkan BİLMİYORUM ÇÜNKÜ BEN İNSAN DEĞİLİM diye cevap verdi Rana.... Arkadaşlar bir hikaye ilk bölümle belli olmaz diğer bölümleri okursanız sevinirim...... https://youtube.com/channel/UCTLA7f8-kSM9UdAUW23Xidw oyuncular Furkan Rana...

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Tehlikelisin,tehlikedesin Seni korumamız gerek Yapma Yapmamalısın Şuna bir son ver artık. Hayal kurma, bu seni daha çok yıpratır . Kendi odan dışında başka bir yerde güçlerini kullanma. Kan iç ! Kokunu ele veriyorsun "Bıktım " "Bıkma , başka çare yok biz sadece seni korumaya çalışıyoruz ..." Dünya benim için sadece şu odadan ibaretti . Tek serbest kaldığım yer...Bunu düşündükçe boğuluyorum . Asla başka bir hayatım olmayacak . Başka bir yere gitmiyorum,gitmeyeceğim.Asla tam olarak yaşayamayacağım . Evlenmeyeceğim ,çocuğum olmayacak ,mutlu olamayacağım. Kim mutlu olmamaya çalışmaya çalışır ki ?! Kaçsam, kaçamam ki bulurlar beni hem çok korkuyorum . Hiç bu saraydan dışarı çıkmadımki bilmiyorum hiçbir şeyi . Güçlüyüm ama buları kullanmayı bilmedikçe bir anlamı olmaz ki güçlü olmamın. Ne yapmalıyım ? Beklemekten başka çare yok . Neyi bekleyeceğim ? Özgürlüğümü. Ne zamana kadar bekleyeceğim ? Sonsuza kadar.