3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

iki birbirinden deli dolu kizin okulda yaptigi hata lar yüyunden erkek lisesine gitmek zoruna kalirlar.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Umarım beğenirsiniz

okuldan atılıp erkekler okuluna gitmek zorunda kalan kız

Hikaye'nin açıklaması yok.Vallaha bulamadım.Aklıma gelmiyor.Okuyun öğrenin. •_• Salak 3 arkadaş.Mert, Melisa ve Masal...Ve tabii ki de yakışıklımız var... "Ben!"diyen Mert'i susturdum."Hayır sen değilsin salak."diyince ben. "Kim ulan benden yakışıklısı bu dünyada!"diyince "Aras Atahan!" "Tamam abi sustum.Abi bu Aras'ta bir şeylik var.Ediz Çağıran havalarına giriyor bazen.Döverim ben bunu."diyen Mert'e, Melisa."Yok be kanka dövemeyiz ama söveriz."diyince"Haklısın kanka."diyen Mert'e güldüm... 'Dövemeyiz ama söveriz be kanka!'

Bir insan nasıl bu kadar odun olabilir ki ?

"Aşk bana denk gelmez"deyip kekimden ısırdım ve devam ettim "Hem ben keklerim ile mutluyum." Bağdaş kurup iyice yayıldım çimene. Kekimden ısırık aldım ağzımı benim gibi oturan İdil'e doğru açtım. Önce yüzünü buruşturup sonra kekinden yiyip o da benim gibi ağzını açtı. Sonra tekrar bana dönüp "Şu keklere verdiğin değeri bir başkasına verip aşık olsaydın küçük kekleriniz olurdu belki" deyip göz kırptı. "Bir keresinde öyle bir eylemde bulunmuştum. Sen de biliyorsun ki o bana bakmaz. Şimdi sus ve keklerimle baş başa bırak beni. Ben ilerde evde kalırsam kedi değil kek barındırıcam evimde"deyip ikinci kekimi bitirdim. İğrençlik olsun diye yine ağzımı açtım. İdil tek kaşını kaldırıp koluma vurdu. Annemin dışarı çıkıp bize bağırması ile ikimizde birden ayağı kalktık. "Azra sen o beyaz pantolonla çimene mi oturdun kız"diyen annem yanıma gelip popoma vurdu. "Çabuk içeri." İdil annemin ölümcül bakışları sonucu hemen içeri girdi. Annemde girince keklerimi alıp kapıya yöneldim. Olduğum yerde durup arkama baktım. İçim ürpermişti bir anda. Bu aralar sık sık sanki biri beni izliyormuş düşüncesine kapılıyordum.Kimseyi göremeyince kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım. "Bakalım bu sene bana neler kazandırıp neler kaybettirecek"deyip içeri girdim. ******* "Olunabilecek en güzel yer,senin olduğun yerdir"diyip saçlarımın arasına küçük bir öpücük bıraktı. Ellerimi tutup "Üşümüşsün"dedi. Ellerimi sıkıca sardı. "Bu elleri hiç bırakmayacağım Azra." Ona sıkıca sarıldım. Kokusunu içime çektim. "Huzurumu bulmuşken bırakmaya niyetim yok."dedim. "Sende ki huzuru benden başkası bilmesin" Kokusu cennetin provasıydı diye klasik bir söz söylemiyordum. Ama çok güzel kokuyordu,çok güzel sarıp sarmalayıp,çok güzel seviyordu. O benim başıma gelen en büyük,en güzel mucizemdi.

Kurgumu yeniden düzenliyorum