Mizah#1 Romantizm#2 "Balın ne uyduruk isim, anlamı ne?" Demek ismim ilgisini çekmişti ama aslında utangaç bir adam olduğu için beğenisini böyle dile getiriyordu. Kıyamam. "Bal işte, baldan türemiş." "Bal... Çok severim." O an kafamdaki her şey yerli yerine oturmuş ve zihnimi aydınlatan koca bir ampul yanmıştı. Hep hissettiğim o tanıdıklık hissi... Bitmeyen öfke, doymayan mide, sempatik bir canavarlık ve bal aşkı. "Kim olduğunu sonunda buldum! Sen Bal Porsuğusun!" ** Romantik Komedi'nin en tatlı en tutkulu hali olan Bal Porsuğu'na hoşgeldiniz. ** © Tüm hakları saklıdır! "BAL PORSUĞU'NUN KURGUSU TAMAMIYLA BİZE YANİ CİDDİKEDİLER'E AİTTİR. İNTİHALDE BULUNANLAR VE FİKİR HIRSIZLIĞI YAPANLAR HAKKINDA HER TÜRLÜ HUKUKİ YOLA BAŞVURULACAKTIR."

"@ Tüm hakları saklıdır.İzinsiz kullanımda yasal işlem başlatılacaktır. Genç adam bardağı masaya bırakıp genç kızın önünde durdu.Kızın kolunu kavrayan gergin eli sert bakışlarını gölgeye bırakıyordu."Sen... Sen benim gün gelecek eğlendiğim, gün gelecek evlendiğim kız olacaksın."dediğin de o günlerin çokta uzak olmadığının heberini ilan ediyordu.

[KİTAP OLDU] Bir masalın baş kahramanlarıydık biz. O, gargamel, ben şirine. O, siyah, ben beyaz. O, gece ben gündüz. O, ay, ben güneş. O, ateş, ben su. O vardı, bir de ben. Biz yoktu. Bu masalda mutlu son yoktu, pinokyonun yandığı, uyuyan güzelin asla uyanmadığı, pamuk prensesin o elmayla zehirlenip öldüğü bir masaldı bizim ki. Mutluluk bana haramdı, bana cehennemi vaat etmişti o. Cennet, bana yasaktı. Ben yasak elmayı yedikten sonra cennetten atıldım, ben kaybettim. "Senin olduğun yerde ben kül, benim olduğum yerde sen buhar olursun güzelim, uzak dur benden." •NOT: 7. Bölümden itibaren bölümler kaldırılmıştır. 25.09.2015

Yeminler, intikamlar , acılar, sırlar, fedakarlıklar ve aşk. Bilmediklerinin acısını çeken karaca yürekler. Kimisi kinine üzülücek, kimisi sakladığına . Sonra kaybolan zaman ile birleşicek yürekler. Arkın, intikamın pençesine düşmüş yaralı bir aslan; kim iyileştirebilirdi ki onu bir ceylandan başka? Maral, bilinmezliğin ve keşkelerin içinde kaybolmuş bir ceylan; kim kurtarabilir di ki, onu bir aslandan başka? Onlar, koca gür yeşil yapraklı bir ormanda rastladılar birbirlerine. Yolları kesişti. Aslan yaraladı ceylanı. Ama ceylan farketti ki o da yaralı. Acı çektiler çokça. Ve sonra sardılar birbirlerini. Aşk kutsadı onları, sevda gösterdi gerçekleri. Ve mutluluk hep baki kaldı. Bu hikaye bir adamın intikamının aşkla olan sınavıdır. Tüm hakkı saklıdır. Telif hakları Kültür Bakanlığı tarafından onaylanmış olup Yazara aittir.

Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırakmadı. Aralık ağzından sızan nefesi tenime çarmaya başlamıştı. "Eğer bir gün beni buna pişman edersen..." derken gözlerindeki vahşet ağır bir şekilde önüme serildi. Oralar şimdi hep yangın yeriydi. "Önce dudaklarımızı, sonra kalplerimizi söküp atarım." Bu bana söylediği bir sözden ziyade kendine ettiği apaçık bir yemindi. "Bizden geriye ne bir iz, ne de mühürler kalır..."

"Hamileyim" Heyecan içinde Aras'ın ne tepki vereceğini bekliyorum.Bir kaç dakikanın ardından konuşmaya başladı. "Aldıralım" "Ne?" "İstemiyorum" "Aras sen ne diyorsun?" "O bebeği istemiyorum. Ama senden de vazgeçemem sen benim vazgeçilmezimsin.Ben sen olmadan yapamam ama o şeyi istemiyorum Yade. Bu yüzden aynı evde kalacağız .Sen benden gitmeyeceksin.Herkes bizi mutlu sanacak şu anda olduğu gibi hayatımıza o şey yokmuş gibi devam edeceğiz en azından ben öyle yapacağım. " Ne dedi? Kocam aşkım bana bebeğimizi istemediğini mi söyledi? Üstelik ayrılmama izin vermiyor. Ne dediğinin farkında mı acaba?Ama çekip gitmek yerine sana öyle davranacağım ki pişman olacaksın. Yemin ediyorum Aras bebeğimizi istemediğin için her gün pişman olacaksın.

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

Meyra, sinirle arkasını dönerken Hakan sırıtarak barın önündeki yüksek sandalyelerden birine oturdu ve kollarını tezgaha yasladı. Artık tanışma zamanının geldiği ortadaydı. "Hakan," dedi sadece. "Ne Hakan?" Hakan, gözlerini devirirken bu sefer kendisini sinirlendirmesine izin vermeyeceğini içinden tekrarlıyordu. "Hakan Arslan." Bardakları yerleştirdiği yuvarlak, siyah tepsiden bakışlarını alarak karşısında oturan adama baktı. "Meyra," dedi düz bir şekilde.

Sözde Nişan'lı ve Sözde Evli'den tanıdığımız Gülden Hanım ile Tamer Bey'in hikâyesi... Çok uzun bir hikâye olmayacak, Gülden Hanım ve Tamer Bey'i vuslata erdireceğim... Sevgili @Dörtgözkedikız yerine ben yapacağım .... Ben yazar değilim her gün benden bölüm beklemeyin... Yeni bölüm ne zaman diye taciz etmeyin

Sözde nişanlının devamı değildir. Sözde nişanlıdaki Su ve Koray'ın aynı zaman diliminde farklı yerlerde geçen geçmişlerinin kader sonucu nasıl birleştiğinin hikayesidir. İyi Okumalar.