"Tanrı biliyor ya, çoğunlukla bir daha uyanmama arzusu, hatta ümidiyle yatağa giriyorum, ve sabahleyin gözümü açıp yine güneşi görünce neşem kaçıyor. Ah keşke huysuz biri olabilsem, suçu havaya, üçüncü bir şahsa, başarısız bir girişime yükleyebilsem, o zaman keyifsizliğimin katlanılmaz sıkıntısı yarı yarıya azalırdı...
Hergün intihar edenlerin yanında usulca beriliyor,onları usulca izliyor ve son anlarında onlarla konuşuyor. O ne bir insan ne de Tanrı tarafından görevlendirilmiş bir melek.O kimse.Çoğu kişi onu zihninde yarattığı bir kişilik olarak görüyor ama sadece zihinlerde var olamayacak kadar da gerçek.