"O bana bakmaz." diye düşünmeyin. Aşk imkansız değildir.

Geçmişindeki acıların külünden doğmuş zeki bir dolandırıcı; siyah kelebek. Yaşamadığı için ölmeyi bile beceremeyen hayata küskün bir kız; sudan korkan balık. Tanrının birbirlerinde çare bulmaları için bir araya getirdiği iki kişi. Peki ya bir gün ömrü olan bir kelebek yarına aşık olursa ne olacak? "Yürüyemiyorsan uçarsın dedi "Ölüme Fısıldayan Adam", ben de O'na uçtum..."

Herkese merhaba ben bir Büşra Yılmaz fanıyım ve burda Büşra Yılmaz'ın yazdığı kitaplar hakkında yorumlarda bulunacağım.Unarım burada başka Büşra Yılmaz ve Koray Yersüren fanlarıyla tanışırm.

4N1K serisinin ikinci kitabıdır.

VEYL, Cehennem. İçinde ıstırap çeken, günahkâr ruhların barındığı cehennem vadisi. Kameralar önünde canlanıp, kameralar önünde solan bir hayat. Herkesin gözlerini kırpmadan izlediği bu filmde gerçek bir katil ve ölen küçük bir kadın. Faili meşhur bir cinayetin milyonlarca tanığı... Hiçbiri bu yaşananların gerçek olabileceğini düşünmedi, hiçbiri izlediği o sahnede can veren gerçek bir kızın varlığını bilmedi. Ölüm milyonların önünde aldı canını, cehennem milyonların önünde örtüldü üzerine ve milyonlar, ayakta alkışladı... ''Günahımı hissedebiliyor musun? O gece ben, cehennemin kapılarını araladım kendime.'' Canınız bu kadar çok mu yanıyor? ''O gece ben! Cenneti yasak kıldım kendime." Sanırım tahmin ettiğimden de fazla... "O gece ben... Bir ruhu öldürdüm. Şimdi söyle, hâlâ affetmek istiyor musun beni? Kendini kandırma, canın yanıyor görebiliyorum. Fakat anlayamıyorum. Neden kızıp bağırmıyorsun? Neden affetmek istiyorsun? Benden daha ne gizliyorsun?" Çünkü Sizi, Seviyorum... Özür dilerim, bunun bu kadar acıtacağını tahmin edemedim. "Neden susuyorsun? Öldürdüğüm ruhunun yasını mı tutuyorsun?!" Ruhum ölürken bile hayrandı size. Ruhum için endişelenmeyin. "Affetme beni! Tamam mı Kül, affetme beni! Çünkü ben... Ben! Affedemiyorum kendimi..." Sizi, affediyorum. Hiç kızamadım ki. Hiç vazgeçemedim. Ne yapmış olursanız olun, affediyorum bayım. Fakat ruhumdan af dilemeyin sakın... O, affetmeyecek sizi. Ama ben, ben affediyorum. "Failinden çok uzak bir cinayetim ben. Cesedim, ruhuma alabildiğine küs. Alabildiğine soğuk küçük ellerim, gözlerim alabildiğine boş. Failine aşık bir cinayetim ben, kalbim durmuş olsa da gözlerimde hâlâ birkaç damla saklıyorum onun için." Bir ruhtan cesedinin failini dinlemek ister misiniz? Eğer merak ediyorsanız, hadi, okumaya başlayın. Kategorisinden de gördüğünüz ü

Kirli ruhuna fısılda insanoğlu: Bu dünyaya gelen hiçbir ruh temiz dönmedi ahirete! İçki kokan nefesinle ağzına aldığın üç avuç su, kurtarmayacak seni. Elindeki kanı suyla temizlediğini sanan kaatili... Zaten hangi yargıç affetti ki? Yağız KARA 19 Ocak 2017

Duyuyor musun? Sallamayı bıraktığın beşikte ağlıyor ölüm. (Bölüm sayısı sizi korkutmasın, iki seri (1 ve 3) aynı hikâyede yayınlanıyor.) 1. Seri Ölümün Elçisi 3. Seri Azrail'in Gölgesi bu serinin içinde yayınlanmaya devam ediyor. Cennetten cehenneme kovulan bir melek ve ona aşık olmak üzere olan bir zebani. Ölüm emri verilen bir masumiyet ve onu ilk kez gören ölüm meleğinin emre ihaneti. ''Öyle bir Kara ki; Siyaha İhanet! Söylesene, sen kötülüğün hangi tonusun?'' O, geçmişinin tuttuğu bir kiralık katildi. Ve geçmişi; 'Hesabını sor.' diyordu. 'Canının yanması dininceye kadar, hepsinin canını al!' Yağız Kara, beklediği yılların acısını almaya geliyordu. Ama habersizdi, onu bekleyen tüm planını değiştirecek biriydi. İçinizi ürpertecek kadar gizemli olan bu adam, tek bir amaç güdüyordu. Hayatının tek bir amacı vardı ve bu amaç birçok kişiye mezar olacaktı. Dar bir sokakta buluşan o gözler, onun kalbini yerinden oynatacak kadar, daha önce hiç hissetmediği kadar sıcak gelmişti ona. Kendinden bir haber olan o genç kızın karşısında beklediği dakikalar ona asırlık gelmiş, çok kısa bir süre içinde olsa hissetmişti; o çok özlediği ılık esintiyi. Kalbine değen bu ılık esinti kızın bindiği o mavi araçla buzdan kazıklara dönmüş, kalbine saplanmıştı. Ve genç adam uzun bir zamandan sonra ilk defa hissettiği bu sıcaklığı unutmayacaktı, kalbine saplanan ılık rüzgarın buzları eriyerek kalbine akacaktı. Ve o benimsediği soğuğu yaşarken, kalbi yanacaktı. ''Cehennemime hoş geldin, çocuk.'' İlk yayınlanma tarihi: 24 Mart 2015 © Tüm Hakları Saklıdır. Kopyalanıp, üzerinde başka bir işlem yapılamaz.