Ali ve Selin iki küçük çocuk gibiydiler. İkiside hoyrat.. İkiside yaralı...Bir tek birbirlerinin yanındayken çıkıyordu o küçük kız çocuğu ve kalbi kırık küçük erkek çocuğu... Can yaktılar. Aynı zamanda yandılar. İnkar ettiler. Ama kaçamadılar. Engeller çıktı. Pes etmek istediler. Ama birbirlerine yakalandılar...
'Biz sokak çocuğu değildik. Sokaklar çocuk doğurmaz çünkü. Biz sokağa atılmış, doğuştan şanssız olan çocuklardık. Anne babaları tarafından istenmeyen, hayatın inişli çıkışlı yollarında mağdur olan, kaderlerine terk edilmiş çocuklardık. Biz mazlumduk ama her şeye rağmen mutluyduk. Çünkü biz birbirimizin kimsesiydik. ' ...