Adam istemeye istemeye geldiği düğünde sıkıntıyla rastgele bir masayı seçip oturdu. Gözleri gelin ve damada kaydığında bir süre onların dansını izledi. Tam bakışlarını çekecekti ki gördüğü altın sarısı saçlarla birlikte adeta dili tutuldu. "Anneciğim?" Annesinin sesini bile zor duydu genç adam. Bakışlarını genç kızın üstünden çekti ve derin bir nefes aldı. Kalbinde oluşan bu ağrı da nereden geliyordu? "Oğlum iyi misin?" Diye sordu annesi, o cevap vermeden istemsizce yeniden genç kıza baktı. Yanında bir kadınla hararetli bir konu konuşuyor gibiydi, gözlerinin ışıltısı uzaktan bile belliydi... Genç adam görür görmez tutuldu genç kadına, ne de güzel bir kızdı bu böyle... Gözleri Trabzon'un denizini andıracak kadar güzel ve kusursuzdu. Saçları sapsarıydı ve upuzundu. Genç adamın aklını adeta başından almıştı, kimdi bu kız böyle? Onu bu kadar çok etkilemeyi başaran kız kimdi, kimlerdendi? *** Adam çok sevdi, genç kız ise inatçıydı. Bir Laz kızıydı o, bu inadından nasıl vazgeçecekti ki? İnatçı olduğu kadar hırçın ve deliydi de genç kız, adam bu kıza nasıl dayanacaktı? BİR KARADENİZ HİKAYESİ... *** Karadeniz Serisi 2. Kitabıdır. İlk kitabı okumadan okuyabilirsiniz. Hikayelerdeki kişiler birbiriyle bağlantılıdır. İlk kitabı okuyarak da başlayabilirsiniz, bu tamamen sizin tercihiniz.. İyi okumalar... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Bir kadın 25'inde. Bir adam 30'unda. Hiçbir sorun yok tabii adamın 1950'de, kadının 1994'te doğması dışında. Mai, internetten iş ilanlarına bakarken bir reklam denk geldi ve telefonu kitlenip kaldı. Bakmak istemese de okurken buldu kendini. İlan da ise şu yazı vardı; Merhaba şanslı kişi, geçmişe giderek 3 ayda 100 bin kazanmak istemez misin? Mahir, ailesini 20 yaşında elim bir kaza da kaybetmiş İstanbul'a sığınıp yeni, sessiz bir hayat kurmuş mobilyacının çalışanı. Hayattan elini, ayağını çekmiş yaşamak için yaşayan adam. Mai'nin 1980'e gitmesi ve Mahir ile karşılaşması. Hikayeme davetlisiniz. Bu ikilinin tuhaf sebeplerle buluşan hayatları, masum güzellikleri sizleri bekliyor. Sırlar, dostluklar, aşklar... Geçmişte yaşanan sımsıcak bir aşk hikayesi. Benden Evvel isimli ilk hikayedir. Tüm hakları ve kurgu tamamen tarafıma aittir. #gecmiş etiketinde 1 numara #Geçmişeyolculuk etiketinde 1 numara. #gelecek etiketinde 14 numara

" Dokun bana, " dedi Sumru bunu yapmamak için kendini zor tuttuğunda. " Sumru.." " Sen sus, elin konuşsun Kutay. Dudakların, ellerin...sadece onları istiyorum. " Kutay bu emri bekliyormuş gibi ellerini kızın beline koyarak onu kendine çekti. Artık istese de duramazdı, bunun farkındaydı. Yetişkin içerik içerir, rahatsız olacaklar okumasın.

2021 Watty Ödülleri Romance Kategorisi Kazananı Not: Saygısız İnsanlar Kitaba Giremez!⛔ Her ayrılık insandan bir şey mi götürür? Bazı ayrılıklar insana çok şey katar; insanın yeniden doğmasına ve tekrardan büyümesine vesile olur; halının altına süpürülenlerin gün yüzüne çıkmasına yol açar. Öyle ayrılıklar vardır ki insandan çok şey alıp götürdüğünü sanırız ama belki de yıllar sonra bize kattıklarının farkına varırız. İşte bu hikaye de kaybedilenlerin kazanç olduğunu bize gösteren bir ayrılık hikayesi. Kapak Tasarım: @Wbrunette

"Bu kadar hak, hukuk zırvalığı yaptıktan sonra bu son yaptığınız ile çelişmedi mi sizce de Savcı Hanım? " " Siz kim oluyorsunuz da, benim savcılığı mı eleştiriyorsunuz? " Genç komutan alaycı bir şekilde gülümser. Nedenini bilmediği bir şekilde bu kadını, ilk gördüğünden beri içinde anlamlarıramadığı kıpırtılar oluyordu ve bu hislerin karmaşıklığı geç adamı öfkelendiriyordu. "Hakkınızda konuşulanların doğru olduğunu açıkçası kanıtlıyorsunuz? Söyler misiniz? Sırf arkanız sağlam olsun diye babanız yaşındaki adamın metresi olmak nasıl bir duygu..." Genç savcının elini kaldırması ve karşısındaki hadsiz adamın yanağı ile buluşturması saniyelerini almışdı. Bu mesleğe başladığından beri buna benzer yakıştırmalar değişik medyalarda okumuştu. Bu olay ise çok farklıydı. ilk defa genç kızın konumundan korkmadan düşüncelerini dile getiren bir şahsiyet olmuştu. Genç savcı işaret parmağını karşısındaki adama doğru uzatıp, göğsüne üst üste vurup son sözlerini söyleyerek bulunduğu yerden uzaklaştı. "Siz bayım, gerçekten tanımadığınız hiç kimseye böyle ithamlarda bulunmamalısınız. Sonrasında aşılmaz bir vicdan azabı ile size geri döner ... "

Sırtımı sertçe duvara yaslayıp kolumu tutunca konuşmaya başladım."Serkan abi diyorum! Bırak kolumu yeter artık amacın ne?" Sinirden ağlıyacaktım. Sen kimsin bana karışıyosun gerzekalı diyemiyodum gözlerinde gördüğüm sinirden. Acıyla kolumu kurtarmaya çalıştım elinden. " Elif. Bir daha yanında erkek görürsem o zaman görüşürüz seninle" sinirle bağırdım. " Hiç bi bok yapamazsın gerizekalı! Sen kimsin bana karışıyosun hangi hakl-" daha fazla bağıracaktım ki dudaklarımın üstündeki dudaklar durmamı sağlamıştı. Kalbimdeki bu hareketlilik, karnımda ki bu kelebekler de neyin nesiydi?.... Aptaldım abimdi o benim, abi diyodum ben ona... İki gencin bi ömürlük hikayesi...

Gelecekten, geçmişe engebeli bir serüven! 27 yaşında olan Feride gittiği Topkapı Sarayında esrarengiz bir şekilde ortadan kaybolur. Gözünü açtığında ise kendini bambaşka bir hikâyenin içinde bulur. 21. yüzyıldan bir anda 15. yüzyıla yolcular yapan Feride Gencazer güçlü kişiliğiyle bu yaman savaştan kurtulabilicek mi? Henüz Osmanlı topraklarına nasıl geldiğini çözemeyen deli kızımız bir de kendi gibi deli mi deli bir adamla tanışacak. Haliyle, tavrıyla, asabiyetiyle tam bir Delibaşı olan Tuğtekin bey kendi deyimleri ile yeni dünyadan gelen bu kızla bir hayli zor günler geçirecek. Peki siz bu büyülü serüvene ne kadar hazırsınız?

"365 gün." Dedi bir sır verirmiş gibi fısıldayarak. "365 gün sonra kendi dünyama döneceğim." "Neden peki, yani niye geldin, niye gidiyorsun?" dedi Ömer de fısıltısına karşılık vererek. Yalnız olmalarına rağmen saklanıyormuş gibi seslerini kısıyorlardı. "Yapmamam gereken bir şey yaptım. Cezalandırıldım. Kanatlarımın yolunmasına razı gelemezdim, sürgünü seçtim." Dedi Daphne. Birden elini yüzüne kapatıp hıçkırmaya başladığında Ömer'in üzerine verdiği ince battaniye kaymıştı. Ömer bir telaşla battaniyeyi tutup kaldırdı, başını havaya doğru kaldırıp yanaklarını şişirdi. "Ama şimdi ben sana nasıl.. kıyafetlerini üstünde bile tutamıyorsun!" "Sana minnetlendim, artık benden ne istersen dileyebilirsin! Lütfen beni dışarı atma, ne yaparım hiç bilmiyorum!" dedi Daphne. Ömer dudaklarını ısırdı, peri olduğunu iddia eden bu kızı zaten nasıl bir vicdanla sokağa atabilirdi ki? Tuhaf tavırları, saflığı, kıyafetleri değil de çıplaklığı doğal gören kafasıyla dışarıda başına çok kötü şeyler gelebilirdi. Ömer bu kıza sahip çıkıp 1 sene boyunca yanında tutmaktan başka seçenek bulamıyordu. "Defne bak.." "Daphne." Dedi kız şirin şirin gülümseyerek. "Birincisi; senin adın artık Defne. Daphne ismini kimse ciddiye almaz. İkincisi; benim evim, benim kurallarım. Üçüncüsü; kıyafet giymek zorunlu!"

Mihriban gülüyor, kıkırtılar bırakıyor ve farkında olmadan karnını okşayan kocasını hissediyordu. Uzun kavak ağaçlarının yanına vardıklarında Gülsarı yavaşladı, ufuğa doğru usulca yürürken kocasının göğsüne sırtını yasladı. Kocası saçlarının kokusunu içine çekerken atın eyerini tuttu. Mihriban ufuğa dalmışken, "Sonunda ne var dersin? Dünya bu köy mü? Bu köy kadar küçük mü? Çıkacak mıyım şu köyden, görecek miyim engin denizleri?" dedi ve Gülsarı'nın yelelerini usul usul okşadı. Sözleri kocasını etkilemişti, Emin atın üstünde duran karısını bir nebze daha kendisine çekti. Ne yaptığını sorgulamak umrunda bile değildi, Mihriban dilberi karısı değil miydi? Koynuna alsa, bir nebze sevgi verse kim neye karışırdı? Peki ya Cennet? Gerçek sevdası Cennet miydi? Öyleyse Mihriban'ın her halini sevecekmiş gibi hissetmezdi ki. "Kader," dedi net bir sesle. "Kader Mihriban, kader."

Kumar, sigara ve daha nice bağımlılıkları yüzünden ailesini yerle yeksan eden Özgür. Ailesini ayakta tutmak için canının son raddesine kadar direnip çöken Serdem... Altı yaşında annesi ile bir başına kalan Mert ve onun bütün sorumluluğunu tek başına üstlenen annesi... Hiç beklenmedik bir sondu onların ki. Hayatlarını ne denli kasıp kavuracağından habersizdi her ikisi de. Şimdi o sonu yaşıyorlardı, başlangıcı geri de bıraktıkları, nerede yalpalayıp tökezleyeceklerini bilmedikleri bir sonu... 15.08.2016 - #204 Genel Kurgu 31.12.2016 - #201 Genel Kurgu 01.01.2017 - #127 Genel Kurgu 02.01.2017 - #115 Genel Kurgu 23.03.2017 - #114 Genel Kurgu