Ve Adem' e bile secde etmeyen Şeytan, O' nun soyundan gelen birisine "aşık oldu..." ******* 🔥Bu kitabın ©telif hakları @eresbos_ate' ye aittir. Çalınması ya da kopyalanması durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. 🔥

Yaşamdan vazgeçmiş bir kız, ölümden daha derin birine el uzatırsa ne olur? Kanatları kırık kelebek, görkemli büyük denize uçabilir mi? Peki ya bu deniz, kelebeği asla bırakmak istemez, ona dalgalarıyla sarılırsa, ne olacak? ••••••••• "Araftı o. Aldığım nefes ile verdiğim nefes arasındaki o kısa andı.Ciğerlerimi yakacağını bildiğim halde içime çektiğim, daha onu bırakırken, tekrar içime çekmek için can attığımdı." •••••••••• Bu kitap,arafta çırpınan kelebeğin öyküsü.Bu kitap,sizin en güçsüz sandığınız o tek gerçek parçanız.Kanayan parmak uçlarıyla dünyaya tutunmaya çalışan bir kızın,avucundaki kelebeklerle,arafa el uzatışı aslında. "Ziyan oluşların savaşında mağlup olanların hikayesi..." EYLÜL ŞİMŞEK

Spiritüel#1 Hiç bilmediği şehirde ilk görevini icra eden Lamia'nın başından geçen biraz komik,biraz hüzünlü hikayesi anlatılmaktadır.Çocuklara çok düşkün, işini özveriyle yapan kızımız ilk atandığı okulda başlar olaylar.Zamanla öğrencilerini tanır ve yaşadıkları sıkıntılara çözmeye adar kendini.Onun istediği çocukların gülmesi hep mutlu olmasıdır,başarır da lakin işler sandığı gibi gitmez ve ortalık fena halde karışır.İşte tamda bu esnada devreye Oğuz amir girer ve kader onları öyle bir yazgı ile birleştirecektir ki,her yaşadıkları olayla daha çok sevecek iki güzel yürek.Lamia dağ gibi heybetli Oğuza ilk aşkla yaslanacak, Oğuz ise kararmaya yüz tutmuş yüreğini tekrar aydınlatan yerlere göklere sığmayan sevdasıyla bağlanacak bu kalbi gibi güzel öğretmene...

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

Bir gecenin hesabını çok ağır ödeyen bir adam. Masum ve hiçbir şeyden habersiz bu kadını sevebilecek mi? Oğluna değer verecek mi? Fütursuzca sürüklendiği bu yaşamda ne gibi olaylar olacak? Hayatına 'Pat'diye daha yeni doğmuş kucağında bebeği olan bir kadın giriverecek.Hem de bebek ondan.İstemeyerek bu kadını ve bebeği evinde tutacak ve o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.

Ayaz KARAHANLI : 26 yaşında ünlü iş adamı ve yeraltının karanlık mafyası... Derin TEKİN : 20 yaşında mimarlık öğrencisi ...

Kaan yanıma gelip, omuzlarımdan tuttu."Kendine gel Rüzgar!Sen daha 15 yaşındasın. Ben inanmıyorum şaka değil mi? Maske sen değilsin."dedi."Hayır benim.Doğru 15 yaşındayım. Ama bu benim. Hayatım,yaşadıklarım beni bu hale soktu. Bir katile dönüştüm en sonunda. Bir katille sevgili olmak nasıl bir duygu? Şimdi ne hissediyorsun? Merak ediyorum Kaan. Çünki ben hiç birşey hissetmiyorum!" dedim.Yine bağırmıştım. "Artık bende hiç birşey hissetmiyorum. Hoşçakal." diyip,beni bıraktı. Kapıya doğru gidip duraksadı. Kapıyı açıp arkasına bile bakmadan çarpıp gitti ve bitti.İlk aşkım bitti. O kapı çarpıldığında, benimde içimde bir şeyler, kırıldı. Mesala artık onu sevmiyorum. Garip, bu duygumu da kaybettim. Şimdi ben neyim? Şimdi ben kukla mıyım?Yoksa bir heykel? Yok ben bir Maskeyim!!