- TAMAMLANDI - Korkut Karataş; Gri bulutların arasında saklı kalmış bir adam. Kendinden ödün vermeyen kendi doğrularını yaşayan bir ajan. Onun gözleri içinden çıkmak istemeyeceğiniz bir hapishane. Enver Kandemir; Kan kusturan bir adam. O, adeta bir güç abidesi. Bükülmez bilek, kırılmayan demir. Kendini bilen bir ajan. Sert ve Güçlü Sert ve Korkusuz Sert ve Yakışıklı Tekin Kurt; Umursamaz ve çapkın. Zekasıyla, gözleriyle ve gülüşüyle herkesi kendine hayran bırakan bir adam. O biraz kendinden fazla emin. Görünenin arkasında kendini saklamasını iyi bilen bir ajan. Eric Yamaç Blake; Dünyanın sayılı hackerları arasında o bir numara. Yaptıkları ve yapabileceklerinin farkında. Dağınık saçlarıyla oldukça çekici. Sakin, kibar, neşeli, ve sempatik bir ajan. Açelya Doğan; Koyu kızıllıktaki kısa saçlarıyla masumluğunu koruyan bir kadın. İçinin karanlığına inat beyaza ait bir ajan. Mislina Gökay; Hayatın ondan aldıkları ve verdikleri arasında kalmış bir kadın. Savaşçı ruh hali onu en iyi ajan yapan özelliklerinden biri. Sexi ve Güzel Sexi ve Cesur Sexi ve Zeki Bukre Yılmaz; Çizdiği sınırlar içerisinde yaşayan kendini sakladığı kabuktan çıkmayan içine de kimseyi kimseyi almayan bir kadın. O biraz yalnızlığına fazla düşkün. Her işini usta bir titizlikle ve sessizlikte yerine getiren bir ajan. Maria Su Tekand; Kendi içinde verdiği savaşı kimseye belli etmeyen mücadeleyi seven ince düşünen kadınsal beyni ve zekasıyla herkesi alt edebilecek bir ajan sarışın olması sizi aldatmasın.

Kurdoğlu'nun İkiz Kardeşleri Kemal ve Gediz Kurdoğlu ve tabii ki haşarı kızımız Elif Kurdoğlu'nun Hikayesi.... ''Kemal yetiş şu deli kızın peşinden ...'' Gediz bir yandan yerde kıvranan adama gülüyordu bir yandan da Kemal'e bağırıyordu. Kemal,mavi gözlerini kısıp koştu Elif'in peşinden... ''Elif bekle abicim...'' Elif o kadar hızlı koşuyordu ki ... Nefesi kesilmişti... Fırını dağıtmaya gidiyordu öyle mi şerefsizler...hemde ilk aşkının ekmek teknem,baba yadigarı dediği yeri... ''Bu sefer abi,bu sefer beni babam bile tutamaz...Öldüreceğim o herifleri...'' Elif burnundan soluyarak fırına geldiğinde babasının önüne dikilmiş adamları gördü. Üç kardeş babalarının yanına geçtiler... Kemal,Gediz ve Elif...Aynı anda kükrercesine bağırdılar... ''Biz Kurdoğlu'yuz... Babamı,ekmek teknesini yedirir miyiz ,sizin gibilere?'' Gediz çoktan gülümsemesini yüzüne takmış adamın birine geçirmişti yumruğunu..Elif birinin sırtına atlamış saçlarını yolarken en ağır ve sağlam yumruklarını atan Kemal'den bir nida koptu. ''Kurdoğlu çetesi ,5 dakikamız var...Annem yemeğe geç kalmayın dedi...'' Kahkahalar havada uçuşurken fırın çoktan birbirine girmişti bile....

Ruhuna hapsolmuş siyahlığın içinde fark edemeden varoldu. Gözleri ruhunu yansıtacak kadar derin ve mavi. Kum saatindeki tanecikler kadar sessiz. Uzayın derinlikleri kadar çekici. Cesareti kadar deli. Adı gibi yalnız olmaya mahkum... Kurt gibi... O ismini taşıyan ama o olmayan biri. O herkese benzeyip kimse gibi olmayan... İsteği yere sızabilir, istediği kişi olabilir ama o yalnızca Kurt olmayı seçti. Belki de kaderi seçti. Şimdi ise zorlu görevine çıkmak üzere geri sayıyor... Peki ya Yalnız Kurt yenilirse... Peki ya bu görevden sonra onun kalbinden geriye hiçbir şey kalmazsa... 15.10.2015 tarihinde yayınlanmaya başlanmıştır. 24.06.2016: 14 in Macera

Tedirgince yanına yaklaşmıştı Esra. Ne dese bilemiyordu, babasını kaybetmiş birine ne denirdi ki? Söylediği her kelime boştu, zamandı onu iyileştirecek şey. Belkide en iyi o anlıyordu Emre'nin acısını. Ama soğuk duruşu, teselli etmek istese de onun cesaretini kırıyordu. Genç kadının yanına yaklaştığını anladığında baktığı kara topraktan gözlerini kaldırdı genç adam. Geceden de kara gözlerini kızın bal gözlerine dikti. Yıkılmıştı koca adam. Ağlamıyordu ama gözlerinden belliydi hüznü. Kız hissediyordu bu genç adam arkasındaki koca çınarı kaybettiği için şu dakika büyümüştü. Kız gözlerini gözlerinden ayırmadan konuştu. ''Üzgünüm. Başın sağ olsun.'' dedi. Genç adam dudaklarını birbirine bastırdı. Başını sallayarak genç kadının taziyesini kabul etti. Gitmesini bekliyordu ama genç kadın gitmek yerine konuşmak için dudaklarını tekrar araladı. ''Yeri değil biliyorum ama ben mirası kabul etmeyeceğim.''