Aldatılmış bir kız düşünün . Erkeklere karşı güvenini yitirmiş... Nereye gitse istemediği şeyle karşı karşıya kalıyor . Ne yaparsa yapsın kaçamıyor. Hayatının mahvolocagını düşünerek ülkesinden ayrılıyor. Ama bilmiyor hayatının ne denli olumlu degişecegini. Hayatına giren adam... onun sayesinde tadıyor güveni, aşkı... onun sayesinde bağlanıyor tekrar hayata. Onunla yaşamayı öğreniyor. Bir kelime bile onu hayata bağlamaya yetiyor. "GÜZELİM"... Bu kelimeden ne kadar nefret etsede genç adamın kendisine böyle hitap etmesi onu mutlu ediyor. Ona yakıştırıyor bu sözcüğü. Ne yazıkki kavuşmak birtürlü nasip olmuyor. Birtürlü arkalarındaki karanlıktan kurtulamıyorlar. Güneşi özlüyorlar artık...Hep engel hep engel hep engel... Acaba mutlumu yoksa mutsuzmu bitiyor sonları. Yada sonu olmayan bir sonsuzlukta yok oluyorlar ve bitiyormu aşkları *küfür içerir*

Kalbim keşke her zaman gülse dedi. Ama beynim elindeki hançer ile kalbimi headshotladı.

Önüme biri sade biri çikolatalı kurabiye konulsa, ben ilk sadeyi yerdim. Çünkü biliyordum ki en sevdiğim sona kalmalı. Böylelikle daha çok haz alabilirdim. İşte başıma gelen de tam böyle bir şey. Sanki sade olan kurabiyeyi yemişim de hayat karşıma çikolatalısını çıkarmış gibiydi..

pişman olmazsınız.