Genç kız burnunu çekti ve ağlamamak için direndi. Onu neyin bu kadar üzdüğünü bilmiyordu. Onun farklı olduğunu sanmıştı. Diğer erkeklerin yaptığı gibi yarı sakat bir kızı görünce arkasına bakmadan kaçmamıştı. Kalmıştı. O kalmıştı. Zeynep kendini bu fikre alıştırmamaya çalışıyordu ama Efe onunla ilgileniyor, ona nazik davranıyordu. Yavaş yürümesini ya da yavaş konuşmasını hatta bazen konuşamamasını dert etmiyor gibi görünüyordu. Ama hepsi birer aldatıcı davranıştan ibaretti. Efe sadece ablası ve eniştesini kırmamak için ona ilgili davranmıştı.Zeynep'i asıl üzen şey, bunu gözüne sokmadıkça anlamamış olmasıydı. Ve şimdi Efe'nin arkadaşına söylediği sözler kulaklarında çınlıyor canını yakıyordu. "O sakat dostum," demişti. "Zaten pek de güzel değil. Vaktini harcamaya bile değmez. Ben de ablamlara onu kırmayacağıma söz verdiğim için onunla takılıyorum. Yoksa çok istediğimden değil yani." Zeynep istemeden kulak misafiri olduğu bu konuşmayı kendisi için bir işaret saymıştı. Bir daha hiçbir erkeğe, ona güvendiği kadar kolay güvenmeyecekti.Evet Zeynep sakattı, evet bazen kekeliyor konuşmakta güçlük çekiyordu ve evet, beş dakikalık yolu yirmi dakikada yürüdüğü doğruydu ama Zeynep asla çaresiz değildi.Efe'nin sahte ilgisine, onun o müthiş gülümsemesi ile kendisini büyülemesine ihtiyacı yoktu. Bu doğum günü partisine de neden gelmişti bilmiyordu. Tek istediği onunla zaman geçirebilmekti. Kabul etmek istemese de, Efe ona iyi geliyordu ama bundan sonra böyle bir şeye ihtiyaç duymayacaktı. Efe arkadaşı ile konuşurken, ağır hareketlerle geri döndü ve doğrudan çıkışa yöneldi. Bacakları titriyor, sinirden dişleri birbirine vuruyordu.Bacaklarına dolanan beyaz elbisesine bakarken gözyaşlarını daha fazla tutamadı.Bir de süslenmişti.Tek istediği şu sakat haliyle Efe'ye güzel görünmekti. Ne kadar aptaldı!

alıntılar

Romanlardaki sözlerin paylaşıldığı bir hikayedir

Bukre , Vazgeçtim ve Yaralı kitabından alıntılar

Bu kitap kahraman tazeoğlunun

Şiir yaşamaktır. Kaybolmaktır kelimelerde. Acıyı aşkı mutluluğu en derinden hissetmektir. Sevgili şiir meraklıları bu kitapta usta yazalardan sizlere en güzel şiirleri yayımlamak istedim. Bu kitabı şiir antolojisi olarakda sayabilirsiniz. "Şiir varsa bende varım" derim her zaman . Eğer siz de gerçek şiir severlerdenseniz bakmanızı tavsiye ederim. Gerçekten sağlam şiirler olduğu konusunda bahse girebilirim . Ayrıca çok geniş kapsamlı olduğunu vurgulamak isterim.Kimilerinin yeni duyduğu kimilerinin bıkmadan okuduğu, içinde 198 şiiri ve yaşanmışlığı barındıran şiir arşivini seveceksiniz. Amacım wattpad'ın en büyük şiir arşivini oluşturmak . şair isimlerine göre şiirlere bakmamanızı ve bilmediğiniz şairlere de vakit ayırmanızı tavsiye ederim. pişman olmayacaksınız :) Görsellere bakmayı ve şairlere puan vermeyi unutmayın. Medyada bonus şiir var :) :) istek şiirler olursa lütfen yorum yapın ya da bana mesaj atın. iyi okumalar ..... :)

3 masum kız, yer altının en ağır en psikopat ve tehlikeli 3 adam. Defne: Anne ve babası tarafından daha iki aylıkken cami avlusuna bırakılmış camiye gelen biri tarafından bulunup devlete teslim edilmiş ve 18 yaşına geldiğinde sokağa atılan, sokağa atıldığı gün fahişelerin göbeğine düşen defne yer altı dünyasını ağır babalarından olan Ömer tarafından kurtarılıp kendine haps etmesine kadar. Nihan: Defne gibi çocuk esirgemede büyüyüp aynı gün sokağa atılıp fahişelerin göbeğine düşmüş Ömer'in en yakın arkadaşı Kerem tarafından kurtarılıp kendi imayesine alana kadar. Seda: Babası Türkiye'nin en zengin iş adamlarından biri olup yer altında da iş yapan bir adamın kızı. Seda'nın babası en yakın arkadaşının oğlu ile evlenmesi için baskı yapıp evlendirmeye çalışması ve bu adam Ömer'in en yakın arkadaşı olan Sinan ile evlendirilmek istenmesi. Ömer: Ömer 28 yaşında.Küçük yaşta anne ve babasını kaybetmiş olduğu gibi tek akrabaları dedesi, amcası ve yengesidir. Dedesi ile küs olan ömer tek konuştuğu amcası ve yengesidir. Ömer yalnız tek başına kimse ile konuşmayan ve gülmeyen bir adam olarak herkes tarafından korkulan biri iken defnenin gelisi ile ilk cemre kalbine düşecekti. Sinan: Ömer'in çocukluk arkadaşı. Capkınlıkları ile meşhur olan sinan hayatına nihanı alarak nasıl bir yol ile yürüyecek bakalım. Kerem: Kerem ömer gibi sessiz ve asabi bir tip nihan ismail hayatındaki taşları oynatabilecek mi?

En çok sevdiğine kırılır , En çok en sevdiğini kaybetmekten korkar insan... Ama bir söz vardır bilir misin ömrüm?? İnsan en sevdikleriyle sınanırmıs .Ben de seninle sınanıyorum iste.. Ve sınavı gecemedim .. En kötüsü de SENİ KAYBETTİM •••

İyi okumalar Kitap kapağı için@Betulcanısı 'na teşekkür ederim. (Şiir içinde #06) (Şiir içinde #354) (Şiir içinde #211) (Şiir içinde #221) (Şiir içinde #298)

"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.