wiersze pisane na co dzień, czasem trudne, czasem głupie, byle szczere

Słowa nie muszą być głośne, by miały znaczenie. Krzyk nie musi być krzykiem, by nieść ze sobą mądrość. ~*~ Myśli, przemyślenia, wiersze i więcej... Nauka pisania, wypowiedzi ideowe, "książka filozoficzna", trochę radości, czyli umysłowe kwiatuszki... Lub, co lepsze!, kaktusiki. [Pierwsze wiersze, z czasem (z rozdziałami) nabieram wprawy.]

'Poezja życia", bo poezja jest życiem. 12.05.2018 -> #4 w wszechświat 23.07.2018 -> #4 w mroczne

Poetą nie jestem, nigdy nie byłam Niemy Krzyk to ciche wołanie do pewnej ważnej dla mnie osoby Ciche i nieme,bo nie umiem wprost opowiadać o uczuciach Jest też krzykiem skierowanym do mojej drugiej osobowości, tej gorszej i tej która rani

Zbiór amatorskich wierszy, poruszających tematykę realiów tego świata, przede wszystkim młodych i gniewnych XXI wieku, zranionych i upokorzonych, tych wrażliwych, którzy wciąż szukają swojego miejsca na ziemi. Znajdziecie tutaj też parę słów o jakże niezbędnej do egzystencji - miłości.

Moja samotnia Mój azyl Mój dom Ja i tylko to co w duszy mej się skryło Co teraz czuje co widze a także to co było Wszysto tu spisze i o tym zapomne O demony z mej duszy sie już nie upomne I czysta jak łza powstane od nowa Wolność i spokój o tym tu mowa Słaba ma osoba lecz sposobu szukam Ale czy sama siebie oszukam? Medycyna nie pomaga a w serce wciąż walke zmaga Dusza ma na kawałki rozszarpana pragnie od nowa być poskłdana Nadszedł czas by to opisać Wszystko co złe napisać Ubrać to w słowa i z siebie wyrzucić Od nowa zaczne pieśń mego życia nucić **Będę tu na tej prywatnej kozetce u wspaniałego doktora liczac na cud żeby tylko poczuć sie jak człowiek wśród ludzi. licze się z krytyka ale bądźcie łaskawi.