"Je hebt mij niet nodig, Hermelien. Ik ben slecht voor je. Ik ben een klootzak. Je moet bij me weg blijven voor je eigen goed." Zijn gezicht betrok, hij meende wat hij zei, maar wou het niet zeggen. Het zesde jaar op Zweinstein, Hermelien is benoemd tot klassenoudste, maar Draco Malfidus ook. Haar aartsvija...
Draco's like... snow," said Hermione quietly, her gaze absent and distracted. "It's cold and cruel to begin with, but it's somehow beautiful, and you miss it when it's not there. And if you hold it in your hands close enough and long enough, it changes. It melts. Alle rechten voorbehouden Niet stelen/kopiëren Mxxikc®
Hij heeft alleen maar schuldgevoel. Zij wilt hem helpen. Hoewel hun gesprekken beginnen als een grap komen de diepste geheimen naar boven.
Hermione kan na de Slag om Zweinstein geen rust meer vinden. Ze trekt steeds door naar andere plaatsen maar nergens vind ze haar rust. op een dag besluit ze terug naar haar oude school te gaan. Zweinstein Hogeschool voor Hekserij en Hocus pocus. Daar krijgt ze alleen nog maar meer nare herinneringen. maar er is daar...
Het 5e jaar begint. Hermione zit in de trein en ze wacht op Harry en Ron. Ze kan niet wachten om ze terug te zien, aangezien ze geen contact hebben gehad in de vakanties, op brieven na natuurlijk. Ze leest een boek om de tijd van het wachten een beetje te kunnen doden. Als de deur open gaat kijkt ze op. Haar bezoek is...
"Draco Lucius Malfidus, u bent beschuldigt voor de moord op de heer Ronald Virius Wemel. Het Ministerie van Toverkunsten heeft u een advocate toegewezen, u ontmoet haar morgen. Haar naam is Hermelien Griffel, een tijdje hiervoor stond ze bekend als Hermelien Wemel."
Dit is mijn andere verhaal (Dramione. Wrong love?) maar dan vanuit Draco verteld. Geen zorgen, ik zorg ervoor dat het niet helemaal hetzelfde word