27-09-2016 Saçlarımı kokladığını biliyordum. Hep ilk yaptığı şeydi. Bende ellerimi yumuşacık saçlarına daldırdım. Onu çok özlemiştim. O sırada arkamda olan hareketliliğe kaydı gözlerim. Barkın elinde bir gül buketi, bize bakıyordu. Elinde ki demet usulca yere düştü ama o bunun farkında değil gibiydi. Bize, daha doğrusu belime sıkıca dolanan kollara bakıyordu.

Birden ensemde ki acıyla olduğum yerde sendeledim. "Eğer sen bana gelmezsen, ben sana gelirim Armağan." Son hatırladığım şey ise bir çığlık sesiydi. Kendi çığlığım! 22-08-2017 Bu isimle yer alan tek kurgudur! #5 yalanlar /27.04.22 #3 wattsy2022 /27.04.22 #4 wattsy 2023 /04.04.23 #8 kurban /04.04.23

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

İki insan birbirini tanımayan iki insan nasıl evlenebilirdi ki. Ailelerinin isteği ile birbiriyle evlenmek zorundaydılar. Bu onların hikayesi. Elif ve Ömerin hikayesi....

tımarhane den nasıl kaçılır Seri katili yakalamak için dövmenin gizemini araştırmak paranormal olaylar gizemli odallar ve geçitler Bu maceraya ortak olun

Herşey güzel giderken hayatım dediğim insanın bana ihanet etmesi. Bütün hayatımı, duygularımı mahvetmeye yetiyordu. Bir yandan da bana söylenen yalanlar... Beni alt üst ediyordu... Bana ihanet eden ama benim körü körüne aşık olduğum insanı affedebilecek miyim? Kaldığımız yerden devam edecek ya da yollarımızı ayıracaktık... Ne yapmalıyım, duygularıma engel olup gitmeli mi? Yoksa... Geçmiş geçmişte kalmıştır hata deyip kabullenmekmi? O gün senden nefret ettim. Öylece yürüdüm sokaklarda. Öyle nefret ederken bile sarılmak istiyordum sana... Ama artık geç oldu aklına düşsem dizlerim kanar...

BAZI İNSANLAR BİRBİRLERİNİ BULDUKLARI AN KAYBETMIŞLERDİR Bir yanda babasının ölümüyle ve üvey babasının nefretiyle yaşayan Idil,bir tarafta sadece kendini düşünen ve aile nedir bilmeyen Aras. Babasının ölümünden sonra annesi üvey babası Mete ile evlenir. Mete İdil'in hayatını kaçınılmaz bir girdap içerisine sokar. Aras, yalnızlığı seçmiş ve aşka inanmayan, sert adam olmaya çalışırken İdil onu aşka inandırmaya çalışır. Yaptıkları yanlışlar ne kadar mutsuzluğa sürüklesede gün geçtikçe kendilerini zorlu ve kaçınılmaz bir aşk üçgeninde bulurlar. UNUTTUM DENİLEN HER AN BİRAZ DAHA ÇOK SEVİLMİŞ VE KOPTUKÇA BAĞLANILAN, BAĞLANDIKÇA KÖRDÜĞÜM OLAN BİR HİKAYEYDİ BİZİMKİSİ... Kapak tasarımı: morpheus-d

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Meğersem komşu çocukları hep zeki, çalışkan, terbiyeli olmuyormuş. En azından Lara'nın komşusu öyle değil. Bakalım bu 'Komşunun Oğlu' bizim saftirik Lara'nın başına ne işler açacak? Okumaya devam edin!