Michalina od urodzenia miała zaplanowane życie, ale boleśnie zderzyła się z rzeczywistością, kiedy jej pragnienia zaczęły brać górę nad planem dnia. Sylwester żył bez planu, bez pieniędzy, a na pewno bez grama rozsądku, ale kiedy dostrzegł w końcu światełko w tunelu, zgasło zdecydowanie za szybko. Karol miał bardzo prosty plan na życie, ale cały czas coś, a raczej k t o ś, stawał mu na drodze. Ich ścieżki przecinały się bezustannie, ale kiedy na pewnym zimowym bankiecie w końcu spotkali się wszyscy naraz, zwiastowało to wyłącznie dramat. Bo raz zaplątany w sieć, nie wyplączesz się do następnej jesieni. ____________________________________ WCZESNA JESIEŃ to opowiadanie, które zakończyłam wieki temu na blogspocie, ale uznałam, że przyda mu się ostry retusz, dlatego publikuję je teraz na watt. Jeśli ktoś pamięta starą Jesień, to prawdę mówiąc został z niej tylko oryginalny zamysł, trzy ulubione sceny i bohaterowie. Podobieństwo do prawdziwych osób przypadkowe, większość miejsc jak najbardziej prawdziwa. Okładka: pentamerone ♥ JESIENNY MIX: https://open.spotify.com/playlist/5kApvXMJ0TNOfBbvbJWgZU?si=u3AqZBw5QSOxwtzZoaQ0wQ

Judyta po ponad roku mieszkania na pustkowiu wraca do rodzinnego miasta i musi zrobić rachunek sumienia, ale bardzo tego nie chce. Jest zmęczona i przerażona życiem, które ze starego i wygodnego, zmieniło się w nowe i nieprzyjemne. Karolina stoi w miejscu od jakiegoś czasu, co jest bezpieczne, ale zaczyna dosyć mocno uwierać. Jest zmęczona i znudzona życiem, do bólu przewidywalnym i nie dającym żadnych wyzwań. Potrzebuje zmian, ale też motywacji. Judyta i Karolina spotykają się pośrodku naprawdę wyboistej drogi, a łączy je na pewno jedno - obie mają jeszcze nadzieję. Na cokolwiek. Nawet na słońce. _________________________ Nowy rozdział (mniej więcej) co dwa tygodnie! Druga część serii "Słońce w słoiku", ale znajomość "Momo" nie jest potrzebna, by połapać się w fabule - opowiadania są od siebie niezależne, łączy je tylko gdańskie uniwersum. Wszelkie podobieństwa do prawdziwych osób i miejsc przypadkowe. Okładka by pentamerone 💚 NADZIEJO MIX: https://open.spotify.com/playlist/72To9WqxWI3r2wQx54AmpV?si=r2qCF-SPRGeB1VuVeE_6uA

If you say run, I'll run with you If you say hide, we'll hide Because my love for you Would break my heart in two Życie Alby jest już ułożone - ma narzeczonego, kończy prestiżowe studia, niedługo zacznie pracę i jest szczęśliwa. Przynajmniej wtedy, kiedy ją o to pytają. Jej myśli nie są już jednak tak oczywiste, a szczęście wcale nie przepełnia jej serca. Kocha dwóch mężczyzn. Kocha dwóch braci. Biorąc ślub z jednym z nich, złamie serce drugiemu i... sobie. / Wracam po długiej przerwie, dlatego proszę o odrobinę wyrozumiałości. Pisanie nie przychodzi mi już tak naturalnie jak kiedyś, a historie nie są tak wyraźnie i oczywiste. Wybór - co jest całkiem przypadkowym tytułem - narodził się niespodziewanie i była to jedyna z nielicznych historii, które do mnie w jakikolwiek sposób przemówiły i sprawiły przyjemność. Nie będzie to tasiemiec, spodziewam się 5-6 rozdziałów - być może dwuczęściowych. Enjoy!

Mówią, że jaki sylwester, taki cały rok. Małgorzata nie wierzy w przesądy, ale kiedy ostatnia impreza roku zamienia się w odcinek słabego sitcomu, nie jest już tego taka pewna. Kiedy dwudziesty drugi rok jej życia zaczyna przypominać istny ciąg niefortunnych zdarzeń, Małgorzata musi stawić czoła decyzjom, których nikt z nas za bardzo nie chce podejmować. Jej niestety los nie pyta o zdanie, a kłopotów tylko przybywa. I wiele by dała, żeby dotyczyły wyłącznie życia uczuciowego. _______________________________________ pierwsze opowiadanie z trzech planowanych jako "seria gdańska", którą zatytułowałam SŁOŃCE W SŁOIKU miejsca (oprócz nazw dzielnic, bo tutaj call me Google Maps) są zmyślone, podobieństwo do osób prawdziwych przypadkowe okładka by pentamerone 💚

Akceptacja samego siebie jest niezwykle ważna. Tak zawsze powtarzał Franek. Ciężko jednak zaakceptować siebie, kiedy ma się rude włosy, aparat na zębach, liczne rodzeństwo i parę najbardziej nieprzewidywalnych przyjaciół na świecie. Dodajcie do tego problemy z orientacją (i to nie tą w terenie), a tragedia murowana. Może gdyby wiedział, że okłamywanie wszystkich wokół skończy się dramą w stylu opery mydlanej, wybrałby prawdę. I być może (ale tylko być może) by tego nie żałował. A wszystko to w akompaniamencie dźwięku łamanych serc, palonych mostów i chrupania chipsów. Okładka autorstwa @CarolineWesley.