Başladıysanız başlama tarihini atmayı unutmayınız Yazarınızın 1.kitabıdır. Kitap yazım hatası ve kurgusu düzenlenmeye alınmıştır.

**Tamamlandı** Saçlarımın üstüne bastırdığı dudaklarının kuvveti arttı, "Küskün kız çocuğum." Tüm anlattıklarıma ağlamamıştım da tek cümle yarmıştı göğüs kafesimi. "Göğün bütün yağmurlarını taşıyan gözlerini severim." *** Bu hikaye olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar içermektedir! Tüm hakları saklıdır.

Merdivenleri çıkarken söylenmesi ile sesli kıkırdadım. Evin kapısına geldiğini anahtar ile açmaya çalışmasından anladım. Dizine koyduğu kalçam ile içimdeki kan hızını arttırdı. Ona temas etmek isteyen yanıma dur diyemiyordum. Alkol yüzünden! Eve girip kapıyı sert biçimde kapattı. Umursamadım. Kolumu omzundan okşayarak çıkardım ve geri boynuna doladım. Dudaklarım boynuna dokunurken kendime hakim olamayarak öptüm. "Siktir! Kızım ne yapıyorsun sen?" "Kokun çok güzel!" Ne yaptığımı, ne dediğimi bilsem yapmazdım da söylemezdim de! Belimdeki eli sıkılaşarak beni bir odaya götürdü. Yatağı görmem ile sevinçle gülümsedim. Çift kişilik yatağa beni bıraktığında derin bir nefes aldığını duydum.

İki ayrı mahalle , ikisi de birbirini sevmiyor ve adeta kanlı bıçaklı idiler. Ama iki mahalledeki gençler birbirlerine aşık olup düşmanlığı sona erdirir ise neler olur.....

20 yaşında bir genç kız. Acıyla büyümüş, nefretle büyümüş. İçinde saklanan bir çocuk var, asla yaşayamadığı çocukluğu var. Hayatı boyunca babaannesi dışında kimse tarafından sevilmemiş bir kız bu. Sevilmemesinin nedeni topal olması. Ya da annesinin onu dünyaya getirirken hayatını kaybetmiş olması. 23 yaşında bir genç adam. Şımarık, her şey istediği gibi olan bir adam ama onun da içi çocuk. Onun da annesi onu dünyaya getirirken vefat etmiş ama o çok sevilmiş. Ailesi onu çok sevmiş, çevresi onu çok sevmiş. Ne isterlerse yapmışlar ama bir kez istediğini yapmamıslar ve bu şımarık adamı o kızla evlendirmişler. Adam ondan utanmış, yanına yakıştırmamış, kız kırılmış, çok kırılmış. Adam onu istememiş, kız gitmiş. * Şiddet, küfür ve olumsuz ögeler içerebilir. * Spiritüel - 1

Küçük bir çocukken bir oyuncak bebeğim olsun isterdim. Geceleri ona sarılıp uyuyabilirdim. Saçlarını kesip boyayabilirdim, ona kıyafetler dikebilirdim. Gerçekten yaşamıyor olsa da benim en yakın arkadaşım olabilirdi. Ama benim hiç oyuncak bebeğim olamamıştı. Ben hiç bir zaman oyuncaklarla oynayamamıştım. Çünkü ben daha küçük bir çocukken elime oyuncaklar yerine silahlar verilmişti. Masallar dinlemeden büyümüştüm, kimse bana hayatın gerçeklerini anlatıp öğretmemişti. Bana öğrettikleri şey dövüş teknikleriydi. Kimse bana nasıl daha iyi bir insan olacağını öğretmemişti çünkü bana öğretmeye çalıştıkları şey nasıl daha iyi bir asker olacağımdı. Vaktimizi eğlenmeye harcamak yerine daha iyi bir ajan olmaya, daha iyi bir asker ve daha iyi bir suikastçı olmaya harcamalıydık. Daha iyi atış yapmak için uğraşmalıydık. Daha iyi nişan almalı daha iyi dövüşmeliydik. En iyisi olmak için her şeyden vazgeçip sadece çalışmalıydık. Hayal kurmak yasaktı. Sevmek yasaktı, bağlanmak, değer vermek yasaktı. Kimse kimseyle arkadaş olamazdı. Arkadaşlık duygusal bir bağdı ve bizim bir bağ kurmamız yasaktı. İzin verdikleri tek şey silahlarımızın en yakın arkadaşlarımız olmasıydı. • "Tatlı, pembe bir hikayemiz olmamıştı hiçbir zaman. Doğduğumuzdan beri karanlık bizi içine hapsetmişti ve ilginç olan ise biz artık aydınlığa çıkmak istemiyorduk. Karanlık bizim evimizdi. Biz artık burada yaşamayı öğrenmiştik. Bu bizim hikayemizdi. Canavar olmaya terk edilmiş küçük bir kızın ve vahşi olmaya zorlanmış minik bir kurdun başka bir hikayesi."

Acı çektiğini gösteren bir sesle konuştu."Ben seni gönlüme yara ol diye sevmedim ki; canıma can, geceme güneş, kışıma yaz ol diye sevdim " Gözlerindeki acı yüreğimi kavurmaya yetmişti. Ama yaşadıklarım bir türlü peşimi bırakmıyordu. Güvenemiyordum. Sessizliğimi fırsat bilip tekrar konuştu. Acıta acıta değil, yaşata yaşata. "Sevsene beni herkesin kırdığı yerden, sevsene beni herkesin öldürdüğü yerden, sevsene beni kimsenin sevmediği yerden ... " Sevemezdi ki bu kalp seni, nankörün tekiydi. Nerede bir olmaz var bulur onu severdi. En çok da gideni severdi. Alışık değildi ki gelenlere. Kıranları severdi, bilmezdi ki yarasından öpenleri. Ağlatanları severdi, tanımazdı ki güldürenleri. Dilimin ucuna kadar gelen kelimeleri yuttum. Bu sefer ben de istiyordum, sevmeyi sevilmeyi. Kocamdı o benim, her ne kadar törelere kurban gitmiş olsam da, hayallerimin katili olsa da kocamdı. Çok değil, hep severdi beni. Kırmadan, dökmeden, ağlatmadan... Herkesin kanattığı yerden severdi. Ona elimde kalan tek şeyi, umudumu, vererek konuştum. Gözlerinin kahvesinde boğula boğula döktüm kelimeleri. "Gözlerin bir denizse en çok orada boğulmak isterim, gülüşün bir kuyuysa en çok oraya düşmek isterim, kalbin cennetin bir köşesiyse en çok orada taht kurmak isterim, belki sevemem ama sevmeye çalışırım seni " Kanamaya alışan kalbi söylediklerimle tekrar attı. Aramızda nerdeyse hiç olmayan mesafeden duyuyordum yüreğinin feryadını. Yüzünde başkalarına hiç göstermediği benden de hiç esirgemediği güzel bir gülüş belirdi. Seviyordu beni lafta değil, yürekte. Öylesine değil, ölesiye seviyordu. Adam gibi seviyordu. Yetmez miydi ? *** Suçu kanıtlanmadığı sürece herkes masumdur. Onların tek suçu aşık olmaktı. Masum değillerdi artık, kalplerinde sevdalarını değil ölü canları taşıyorlardı onlar... COVER BY: NURECEHİKAYELERİ

Ruhu aynı kara gözleri gibi karanlık mıydı? Eli silah tutan adam sevebilir miydi? "Gökçen!" Diye bağırdı Beril. Beril'e koşup ona sarıldım ve ağlamaya başladım. Herşey kaynar su gibi başımdan aşağa inmişti. Ben birisini öldürmüştüm! Arkamızda bir ses duydum. Hemen elime keleş'i alıp namluyu önümdeki cüsseye doğrulttum. "Al bayraktan Gök bayrağa selam olsun."

Aşkın,dostluğun,umutların,gözyaşlarının,kahkahaların hikayesi... Meraklı Ayşe teyzelerin,yakışıklı semt ağabeylerinin,komşu kızlarının hikayesi.. Semtini bırakmış,sevdayı gönlüne mesken tutmuş ama üzerine kilitler vurup gitmek zorunda kalmış Ali'nin dönüş hikayesi... Nereden bilebilirdi ki 21 yaşında ki toy Ali kaderim diye sevdiği Zeyno'sunun kaderini yolundan çıkaracağını? 8 sene evvel çıktığı mahallesine dönerken aklında tek bir şey vardı Karadağlı'nın bir daha kalbe baharı getirmeyecekti. Sevda uğruna bırakıp gitmek zorunda kaldığı semtine,yuvasına,dostlarına,ailesine kavuşan Karadağlı geçmişi geri mi alacak? Yoksa kaderi yeniden mi yazacak? **** Geri dönmüştü Karadağlı Ali... 8 senedir planladığı hayatı yaşamak için adımlarını sıklaştırırken hesaba katmadığı bir şey vardı. Oda hayatın planladığımız gibi gitmediği idi. Oysa bunu en iyi bilenlerdendi Karadağlı... Semtin meydanında koca yürekli dostları ile durduğunda semtin sakinlerinin özlediği kahkahalar,dostluklar tamamlanmıştı bir anda... Fısıltı gazetesi Nam-ı Diyar Karadağlı Ali'nin geldiğini yaymaya başladığında birer,ikişer genç kızların kafaları çıkmıştı camlardan dışarı. Öyle ya gören görmeyene,duyan duymayana anlattı durdu 8 sene bu adamı... Sonunda gelmişti Karadağlı...Hiç farkında olmadan mahallede ki bütün düzeni yine ve yeniden değiştirmek üzere gelmişti...