Bir insan hayata kaç kez yeniden başlayabilir?

"Sen hariç hakkımda hiç bir şey bilen yok" dedi genç oğlan. Grace deniz mavisi gözlerini adını bilmediği çocuğa çevirdi. "Ben de hiç bir şey bilmiyorum." Genç oğlan birden suya atlayıp vücudunu havuzun kenarında ki mermer zemine yapıştırdı. "Hayır, sen hakkımda çok şey biliyorsun." dedi sessizce. Grace gözlerini çocuktan ayırmadı. Daha ismini bile bilmiyordu oysa ki. Yavaşça ayağa kalktı yüzme salonunun kapısına doğru ilerledi. Bu gece ailesi ile birlikte Bradford'dan ayrılacaklardı. Belki de bir gün o tekrar karşısına çıkacaktı.

Ellie Good babasının işi yüzünden vazgeçtiği hayatını, tanıştığı dünyaca ünlü genç pop şarkıcısı Justin Bieber adamıştı. Aynı zamanda çok yakın arkadaşlarken aynı zamanda beraber iş yapıyorlardı. Bir şeyin farkında değillerdi. Birbirlerine aşık oluyorlardı. Ama Justin'in Disney prensesiyle olan ilişkisi onlara bir engel miydi?

Geçmişinde onu yaralayan tüm erkeklerden daha iyisini bulmak için and içmiş asi, güzel ve saf genç bir kız göz kamaştırıcı bir popstarla karşılaşıp kendini onun tehlikeli oyunlarının içinde, ona kapılmamak için çırpınırken buldu. Arzu, tutku ve ihtiras bedenlerini kavururken hangi yemine sadık kalınabilirdi? Yalanlarla dönen dünyalarında inanmaları gereken tek gerçeği bulduklarında her şey için çok geç olursa kırılan parçaları birleştirebilecekler miydi? Zaman bu hikayede her şeyin ilacı değil, aksine kurulmuş bir bomba gibi köprüleri yıkmak için hazırlanıyor. Bambaşka bir Zayn ile tanışmaya hazırsanız sizi uyarayım, Anyssa hayal ettiğinden daha fazla sarsıldı...

Hayata dair milyonlarca plan yaparız. Peki verdiği karşılık bizi ne kadar güldürür? Hayalleri için Londra'ya gelmiş şaşkın, sıradan bir genç kız. Düşlemiş olduğu şeylerin ne kadarını buldu?İçine düştüğü ilginç kargaşanın neresi daha komikti? Peki ya rüyalarındaki prensi beklerken karşılaştığı adama ne demeli? O sıradan bir kızdı, ta ki gözleri sıradan olmaktan çok uzak Harold'ın gözleriyle buluşana kadar...

“Birincisi-” “Harika, bir de maddelemiş.” gözlerimi devirdim. Beni önemsemeden, devam etti. “Birincisi, kimse bilmeyecek.” “Hah, ben de insanlara piçin tekiyle düzüştüğümü anlatmak için ölüyordum.” Sen bilirsin, der gibi omuz silkti. “İkincisi, duygusal hiçbir şey istemiyorum,” yüzünü buruşturmuştu. “Onlar olmayacak, tamam mı? El ele tutuşmam, asla dudaktan öpüşmem. Şu ağlama şeyleri beni her zaman hasta eder, bu arada.” şüpheyle yüzüme baktı. “Bir de bana aşık olmazsan, sevinirim.”