Adımlarım hızlanmaya başlamıştı. Korkuyu iliklerime kadar hissederken ne yapacağıma karar veremiyordum. Uzun zamandır peşimdeydi, sadece arabayla takip etmesine rağmen artık beni ürkütmeye başlamıştı. Kim olduğunu benden ne istediğini bilmiyordum. Sadece hayatımda benden habersiz var olduğunu biliyordum. Ve olacağını!

"Biriniz benim asistanlığımı yapacak." Diyen Bulut'a sınıfta ben hariç bütün kızlar el kaldırdı. Ay bu kızlar görmesinler yakışıklı biri hemen atlıyorlar. Bulut sınıfta göz gezdirip parmağı ile beni gösterdi. Beni.! BENİ! NEDEMEK BEN! "Ders çıkışında yanıma gel!" Deyip tahtaya döndü. ☆☆☆ Hakları saklıdır! Telif hakkı yazara aittir! Bu mükemmel kapak için @beyzanu1907 arkadaşıma çok teşekkür ederim.

"Vur" diyince kafamı sağa sola sallayıp "Hayır " diye bağırdım. "Sana tetiye bas diyorum " diyince Hıçkırarak "Yapamam fırat ne olur bırak onu ne istersen yaparım allah aşkına bırak " dedim. "Eger yapmassan bu gece babanların evinden iki cenaze çıkar. Yemin ederim yaparım bunu " dedi. Ayakta duracak halim kalmamıştı eli silahı tuttuğum elimin üzerinde durmuş sandalyenin üzerinde duran adamı nişan almıştı. Kulağıma eğilip "Hadi yapabilirsin . Ailen için yap " diye fısıldadı.Nefesinin boynuma değmesi midemi bulandırmaya yetmişti. Gözlerimi açıp adama baktım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ama bu adamı öldüremezdim. Savaşa doğru bakıp "Kararını verdi. Annesini ve babasını öldürün " diyince "Hayır " diye bağırdım. Derin bir nefes alıp adama baktım. Içimden hadi yap artık annen ve baban için yapmak zorundasın diye tekrar edip sıkıca gözlerimi kapattım ve tetiye bastım. Silah patladığında gözlerimi açıp karşımdaki başından vurulmuş adama baktım. Nefesim kesilmiş ayaklarım tutamaz hale gelmişti. Adamın yanına doğru yürümeye çalışıyordum ama belimde olan kollar buna izin vermiyordu. Ağlayarak çığlık atmaya başladım. "Özür dilerim"diye tekrarlarken bu kadar ağır olmamalıydı diye düşündüm. Serhat'a olan aşkımın bedeli bu kadar ağır olmamalıydı. 《 Bu Kitap 16 Ocak 2016 tarihinde yayımlanmıştır. 》 Tüm hakları bana aittir ve bölüm Çalıntısı bile olursa hemen gerekli işlemler başlatılacaktır.

Sert duygusuz bir adam. Güzelliği başına bela olmuş bir kadın. Onları bir araya getiren intikam hırsı. İstanbul'un delikanlısı

Kızgındı. Öfke tüm bedenini sarmıştı. Kırmızı dudaklarını büzmüş, sarı saçları kuş yuvasına dönmüştü. İnce parmaklarını hışımla çantanın olduğu masaya çarpıp öne doğru eğildi. "Çocuklarım nerede?" diye öfke ile bağırdı. Hamza gözlerini genç kadının öfkeli yeşil gözlerine çevirdi. Sonra yavaş yavaş tüm yüzünde gezindi. Biraz aşağıya inip beyaz gömleğinden gözüken derin göğüs dekoltesinde takılı kaldı. Bu kadın Hamza'nın sonu olacaktı. Eski karısı... Çocuklarının annesi... Artık küçük düşmanıydı, küçük ve huysuz...

"BUNU YAPAMAZSIN!" diye bağırdım karşımdaki adama doğru. Bi katile bağırmak ne kadar mantıklı onu da siz düşünün,ne kadar salak olduğumu anlayın. "Haklısın, aileni öldürmek kolay olur. Hm... Ailene acı çektirmek? İşte bu daha mantıklı" dedi adam ve oturduğu yerde daha da yayıldı. "Aileme acı falan çektiremezsin" dedim ağlamaklı sesimle. En iyi arkadaşımla kavga ettiğimde bile ağlamamıştım ama bu... fazla ağırdı. "Babanı işinden kovsam aslında olur, zaten işe senin sayende girdi" dedi adam ve sırıtması yüzüne yayıldı. "Babamı işinden kovsan ne olur? Yeni iş bulur" dedim içim hafifte olsa rahatlarken.Karşımdaki adamdan korkuyordum bunu inkar edemem ama o yara izi... Beni dehşete düşürüyordu. "Biliyor musun bilmiyorum ama çoğu şirket bana bağlı, bu yüzden babana iş verdirtmem" dedi, ben daha ağzımı açamadan oturduğu yerden kalktı ve bana doğru gelmeye başladı. "Hadi diyelim bana bağlı olmayan bi şirket buldu- tabi bu çok zor, bi iki tehditle ailen sefalet içinde sürünür" dedi adam. Sonunda yanıma gelmiş ve bana bakıyordu, ya da eğilmiş bana bakıyordu. Adam 1.95 di ben ise 1.63, evet 1.63. "Benden ne istiyorsun o zaman?" dedim gözlerim dolarken, bu fazlaydı. "Sadece benimle evlenmeni istiyorum" dedi ve yüzüme daha da yaklaştı, geriye kaçamadım çünkü şuan şoktaydım. "Beni kendine fena bağladın küçük cadı" dedi ve yanağıma bi öpücük kondurdu.Öptüğü yerin yanması iğrençti, bu duyguyu hiç sevmedim. "Ben daha 17 yaşındayım, reşit bile değilim, seninle evlenmem git kendine başkasını bul... Hem bi daha bana dokunma!" diye isyan ettim. Bi iki adım geriye kaçtım.Bunu kendisinden 9 yaş küçük birisinden istiyordu. "Reşit işini hallederim ama aileni dilenci olarak bulabilirsin" dedi adam ve bana yaklaştı. "Bende onlarla birlikte-" "Yo, hayır" dedi ve kahkaha attı. "Sen istesen de istemesende benimle kalacaksın zaten" Kitap kapağı