Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas

BİR KADIN ESTETİK AMELİYATLARLA EN FAZLA NEYE DÖNÜŞEBİLİR? BİR KUĞUYA MI? YOKSA BİR CANAVARA MI? *** Merhaba; ben Aslıhan Kosova. Bana kısaca Aslı diyebilirsin. Ya da Burcu, Çiğdem veya Mualla… Hatta bana Selahattin bile diyebilirsin. Gıkımı çıkarmam çünkü biraz eziğim. Kendimden bahsetmem gerekirse bahsetmemeyi tercih ederim çünkü herşeyimden nefret ediyorum. Allah bizi yaratırken Adriana Lima ile ruhlarımızı karıştırmış ve ben yanlışlıkla bu bedene hapsolmuş gibiyim. İçinde bulunduğum ruh halini düşününce bir travestiden farkım yok aslında! Onlar da bedenlerinden pek memnun değiller. Sadece benden daha güzel ve çekiciler. Her şey ev arkadaşım Hümâ’nın burnunu yaptırmaya karar vermesiyle başladı. Ve doktorunun bana dönüp "Biliyor musun Aslı, harikasın!" demesiyle... O gün hayatın, yediğim kazıkların hesabını soracağım kapıları ardına kadar açacağını asla bilemezdim. Bir bedenin değiştikçe hayattaki acı verici boşlukları doldurmaya başlayacağını, her şeyin daha renkli görüneceğini ve beni komplekslerimden kilometrelerce uzağa götüreceğini... Ve intikamın bu kadar lezzetli olduğunu… Bilemezdim! Ama öğrendim!

Eczane gibi çalışan yayınevleri. Tefeciye bir ton borç. Tuhaf bir yazı atölyesi. Kitaplar aracılığıyla yayılmaya çalışan tehlikeli bir virüs. Teksas'ta belalı bir kumarhane. Ve bir de biz, ben ve o. Başkalarının deyişiyle: Morfin ve Vitamin.

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Bir adam var; nefret dolu, hırs dolu, geçmişinin mahkumu yaşayan. Bir kadın var; hayat dolu, huzur dolu, sabır dolu geleceğine tutunarak yaşayan. Hayalleri ölmüş biri, hayalleri olan birine aşık olursa ne olurdu ki? ''Kapak tasarım busra_ari <3''