Bir gün sevdiğiniz adamın düğün davetiyesini aldınız... Ne yaparsınız? Şaşırırsınız değil mi? Leyla'da Şaşırmış, Ağlamış, Üzülmüştü... Emre'nin ona sinirlenip çekip gitmesinin ardından tam 4 yıl geçmişti. Şimdi ise yıllar sonra tekrar bir araya geleceklerdi. Ne olacaktı Peki? Düğün mü? Hüzün mü? #Spiritüel # 5

Ne nane ne karanfil , vicdan kokmalı insanın nefesi... Yüreği kavrulana dek sevmeli, Sevmeli ki bağıra çağıra haykıran vicdanını dinlemeli.Sevmeli ki evren merhamet duygusu ile yoğrulmalı ,dünya barışa bulanmalı... Umuttur; Birgün bir Zeytindalı uzanır cennet-i âlâdan ve tüm dünya barışa bulanır. Rahman(c.c)'ın zeytindalını neyin hürmetine göndereceğini yine yalnız Rahman(c.c) bilir Bir insan, Bir kitap, Bir rüya, Bir SEVGİ... Barışa ulaşabilmek duası ile ... (Not: Siyaset , ırkçılık ve antiislam karşıtı bir kitaptır. )

"Erkekler ağlar mı Egemen ?" "Ağlar." diye yanıtladı beni hiç düşünmeden. "Ne zaman ?" Merak ediyordum. Kadınlara inat erkekler ağlamaz tabusunun ne zaman yıkıldığını merak ediyordum. "Kaybettiklerinde." "Peki sen hiç ağladın mı ?" "Ağladım." dedi. Öyle bir şaşırdım ki, karşımda her yönüyle sanki 'Beni Yıkamazsınız !' diye bağıran adamın ağlamış olmasına; kendisi söylemeseydi inanmazdım da zaten. "Ne zaman ?" "Seni kaybettiğimi sandığımda." ****

"Ben seninle heba olmaya da razıyım." 🍀 HAYAL ÜRÜNÜDÜR Başlangıç Ekim/2019

"Kaçılacak biri miyim? Tahammül edilemeyecek hatta? Hani tahammül görecelidir demiştin ya, ben o söylediğine de inanmıştım. O da yalanmış. Tahammül göreceli falan değilmiş. Bir insan tahammülsüzse herkese göre tahammülsüzmüş. Anneme göre de sana göre de." Karşısındaki adamın kendisine verecek cevabının olmadığına ilk defa şahit oluyordu Şarna. Oysa ki her zaman ne söyleyeceğini iyi bilen biriydi Asaf ona göre. Sorduğu sorular o kadar da zor değildi. "Değilsin." dedi Asaf. Fısıldıyordu ve bunun sebebini konuşmaya zorlanmasına yordu. "Tahammülsüz olan benim, anlıyor musun? Benim hayatım, benim düzenim, benim doğrularım." Bu açıdan değerlendirmemişti Şarna. Hayatı boyunca alışageldiği gibi yine kendini suçlayıcı yargılarda bulunmuş ve Asaf'ın kaçışını bu yargılara bağlamıştı. "Yoksa sen, bu hayatta en tahammül edilebilecek insansın."

Organize İşler'de yeni bir dosya. Avcı Operasyonu. Kendisini ne yapıp edip bu operasyonun ortasında bulan genç bir kız. Biraz deli de. Üstelik babası organize işler, amcası ise asayiş büroda amirken. Kendisine aşık bir adamın ismi operasyonun içindeyken, bir başka adamın inadına dosyadan uzak durmuyor. Bunlar yetmezmiş gibi aşk da kapısını çalıyor. Artık emniyetin etrafına sürekli çekilen adımları, onu nerelere götürecek? Çılgın bir ailenin çılgın bir üyesi olan Asude, hayatındaki macera seviyesini daha ne kadar yükseltebilir, birlikte görelim.

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

© Telif hakkı yazara aittir. "Neden ismin Mihrimah değilde Mihrima?" Bu sorduğu soruyla birlikte kafamı sağ tarafa çevirdim. Şaşırmıştım açıkçası. Hele de bu Melih olunca normaldi yani. Ben ona o da karanlığın hüküm sürdüğü, sadece ayın varlığını gösterdiği gökyüzüne bakıyordu. "Aslında adım Mihrimah fakat babam nüfus müdürlüğünde Mihrima olarak yazdırmış." dedim ve onun baktığı yere, gökyüzüne baktım. "Anlamı ne?" bu soru, beklemediğim yerden gelmişti. "Bilmem...hiç araştırmadım. Babam, güzel anlamı olduğunu söyler." "Güneş ve ay" "Hıh?" hıh nedir Mihrima. "İsminin anlamı... Güneş ve ay" şuan suskunluk heryerimi esir almıştı. Düşünün kalbimin attığından bile emin değilim. Öyle bir sessizlikti içimdeki. Cidden bunları söyleyen Melih miydi? ". İnsanlar isimlerinin anlamı gibidirler derdi babaannem. On yıl sonra bu sözü şimdi, daha yeni anladım." inanmayacaksınız ama bunları söyleyen gerçekten de Melih 'ti. Not : HİKAYENİN HERHANGİ BİR YERİNDEN ÇALINTI OLURSA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Başıma ne mi geldi? Bir adama tutuldum, görür görmez. Sonra bir duydum ki o da bana tutulmuş. Evleneceğimizi duyurduk tüm köye. Düğünümüze kadar günlerce onu hayal ettim, aşkımı körükledim. Sonra düğün günümüzde bir adam çıkageldi kapıma, elinde atıyla. Onun olması gereken yerde, ardında bir kalabalıkla duruyordu bu adam. Gelinini almaya gelmişti belli ki, beni. Ben sevdiğim adama değil başka bir adama gelin oldum. İşin daha da kötü yanı sevdiğim adamın yaşadığı eve gelin gitmemdi. Bir insanın başına bundan daha kötü bir şey gelebilir miydi? * Şiddet, küfür ve olumsuz ögeler içerebilir. * Dram-3 (04.09.21) Tarih-1 (07.09.22)

"Haykırmak zamanı, yok mu söyleyeceğin?"