Treść książki. części II. Adam Mickiewicz "Dziady". Zawsze pod ręką.

W życiu każdego kiedyś pojawia się coś nowego. Nowe doświadczenia. Nowe osoby. Nowe uczucia... Zakończone ✅ #157 w kategorii lovestory! #255 w kategorii onedirection! Pomysł jest mój, wszelkie podobieństwa do innych dzieł są przypadkowe ;) Little_Kittyxx

ZAKOŃCZONE ' Nie zostaniesz do rana? Wszystkie moje ulubione rozmowy Toczą się zawsze po północy ' One direction - A.M.

Wszystko zaczęło się przez głupi zbieg okoliczności... a może to było przeznaczenie? © copyright by @xpiernik

Annie jest rudowłosą pielęgniarką w prywatnej stacji dializ w Miami, a Harry trafia na jej oddział po raz pierwszy w najmniej nieodpowiednim momencie swojego życia. Styles-Tomlinson planował wiele rzeczy w swoim życiu, zapominając, że umierania się nie planuje. Ta historia nie jest prosta. Wszelkie prawa zastrzeżone @patrynias, 2019. Okładka mojego autorstwa. * To nie jest tani romans, w którym od razu wiadomo, co będzie dalej. To nie jest opowieść o tym, że świat jest tylko czarno-biały. To jest historia, która z czasem pokazuje, że nasze wybory są odcieniami szarości, niejednoznacznie definiującymi dobro i zło. To jest opowieść ucząca tego, że nie należy pochopnie oceniać, gdy zna się tylko jedną stronę medalu. Znajdziesz tu dużo silnych uczuć. Ich lista nie kończy się na jednym wątku, który rozgrywa się pomiędzy głównymi bohaterami. Bo czy życie wypełnione miłością, lecz którego nie dopełniają prawdziwa przyjaźń, nasze wady, strach, demony przeszłości i umiejętność wybaczania, można nazwać kompletnym? Nie znajdziesz tu również utartych schematów, których autorka szczerze nienawidzi i unika ich jak ognia. Znajdziesz za to dużo merytorycznej wiedzy medycznej i ogrom pasji do muzyki, ponieważ twórca tego dzieła nie lubi pisać o rzeczach, o których nie ma pojęcia. Znajdziesz dużo codzienności, która jest wyjątkowa w swojej trywialności. Znajdziesz kawałek życia, bo właśnie to codzienne życie - samo w sobie - potrafi być dla nas największą niespodzianką. Całości dopełnia przesłanie, którego nie widać, dopóki nie uchylisz serca i nie przeżyjesz tej historii całym sobą.

Kiedy mieszkasz w Nowym Jorku wśród tych wielkich wieżowców i znanych osób, można stracić głowę. Chyba, że jesteś ze średniej półki. Wtedy nie musisz się przejmować całym tym chaosem. Jesteś szarą jednostką, która nie liczy się w wielkim świecie. I nie liczysz się dla ludzi ponad ciebie. Tak samo jest ze mną. Pracuję w małej kwiaciarni, gdzie ludzie wchodzą, biorą, płacą i wychodzą, rzucając słabe "do widzenia". W pewnym momencie wszystko runęło, a ja potrzebowałam natychmiast pracy. I znalazłam. Żałuję, ale przynajmniej dobrze płaci. ♥ #1 miejsce w ff - 07.02.2019 #1 miejsce w ff - 10.11.2019 ©luvasharry 2018/2019

Moja koszulka była już cała przepocona od nadmiernego stresu, który był spowodowany nowym lotem. Szybkim ruchem poprawiłam swoją fryzurę w małym lusterku; w kabinie, po czym udałam się do wejścia głównego z zamiarem przywitania naszych stałych pasażerów. Wypowiadając regółki grzecznościowe, sprawdzałam bilety lotnicze senatorom i ich rodzinom. - Jak ci mija dzień, Lizzy? - jeden ze starszych mężczyzn zagadał do mnie, jak to było w ich zwyczaju. - W porządku, a jak pański, panie Styles? - negatywne emocje zaczęły ulatniać się ze mnie jak z bańki, gdy u jego boku pojawiła się Anne, jego żona. - Po staremu. Chciałbym przedstawić Ci mojego syna, Harry'ego. Młody chłopak wyszedł zza pleców mężczyzny. - Mam nadzieję, że nie będzie sprawiał problemów. I wtedy wszystko się zaczęło...

Harry Styles był znanym, dwudziestoczteroletnim biznesmenem, który zajmował się prowadzeniem wielkiej firmy. Miał piękną żonę, chociaż nie do końca był z nią z miłości. Ich związek dawał obojgu wiele korzyści, dlatego żadne z nich nie narzekało na relacje między sobą. Mimo, że Styles był postrzegany jako nienaganny, profesjonalny, młody człowiek, to miał pewną słabość, która powróci po prawie trzech latach. • ©luvasharry 2016

Każdy z nas ma sekrety, które czasem utrudniają nam kontakt z innymi. Sprawiają, że stajemy się skryci, bardziej niepewni lub nieufni. Harry posiadał tajemnicę, o której chciał zapomnieć, lecz nie potrafił pozbyć się złych wspomnień. Swoje myśli przelewał na papier, sądząc, że w ten sposób pozbędzie się brzmienia. Budził się z krzykiem, unikał ludzi, skończył z nauką. Chodził wyłącznie do kawiarni, by tam w skupieniu zapełnić swój dziennik. I być może tam nareszcie odnajdzie w kimś wsparcie oraz zrozumienie. Odzyska ufność, odrobinę pewności siebie i wiarę, a nawet zyska coś więcej. • ©luvasharry 2016

- Danielle... - mruknął dotykając jej ramienia. Dziewczyna nie zareagowała, ponieważ od dobrych dwóch godzin próbowała zasnąć i tym razem zamierzała nareszcie oddać się w ramiona Morfeusza. Kiedy powoli odpływała, chłopak wszedł do pokoju, a swoim ochrypłym głosem wybudził ją co spotykało się z jej niezadowoleniem. Brunet przysiadł na krańcu materaca i zaczął stukać palcem w jej rękę. - Dani... - Co tym razem, Harry? - Nic, tak po prostu. - Śpij, Harry. ♔♔♔♔♔♔♔♔♔ ©luvasharry #48 in ff 19.09.2015 #38 in ff 10.10.2015 #37 in ff 20.10.2015 #29 in ff 25.10.2015