•••••••••••••••••••••••••••••• -Θέλω να σου ζητησω μια χαρη. -Και τι χάρη θα μπορούσα να σου κανω εγω? -Να ειναι ενα κορίτσι που μου αρέσει καιιι... Θα ήθελα να με βοηθήσεις να την κερδίσω. Αουτσσ!Ωστε του αρέσει ένα κορίτσι. Αυτο και αν ειναι περίεργο.Αλλα και πάλι πόνεσε. Πονεσε που μου είπε οτι θέλει άλλη. Ποια ειναι αυτή αμα την βρω θα την σκοτώσω και έτσι θα έρθει σε εμένα για παρηγοριά ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑ.Τι λες Κλειώ συνεθλεεε. -Λοιπόν? Θα με βοηθήσεις? -Εμμ θα προσπαθήσω.Ποιά είναι η τυχερή? -Είναι η...η....η ...εμμ δεν την ξέρεις μωρεε. Α ώστε δεν την ξέρω.Μάλιστα. Εγω θα την μαθω να ειστε σίγουροι και αμα την μάθω να βρει τρύπα να κρυφτεί. -Εενταξει θα...θα σε βοηθήσω. -Σε ευχαριστώ Κλειώ σε ευχαριστώ πολυ. Ηρθε και με πήρε αγκαλιά και μετά έφυγε. Πφφφ δεν μπορούσα να ήμουν εγώ αυτή που ερωτεύτηκε να τα φτιαχναμε ,μετά να παντρευομασταν και να καναμε ωραια μικρα παιδακιαααα...Συνελθε Κλειώ αυτό δεν πρόκειται ποτε να συμβειιι...

Ειχε δύο πολυ περίεργα ματια. Σήμερα τα παρατηρούσα πιο καλα. Ειχε τα μάτια εκεινα που εξ αρχης γνωριζεις πως δεν πρέπει να τα κοιτάζεις,να σε απασχολούν ή να τα ονειρευεσαι. Πόσο μαλλον να τα ερωτευτεις ή να τα ταξιδεψεις. Δεν ειμαι σίγουρη πως μπορώ να το προσδιορισω σωστά για να καταλάβεις. Πρέπει να τα νιωσεις να σε κοιταζουν. Εχουν κατι διαπεραστικό πάντως αυτο μπορω να στο ισχυριστω με βεβαιότητα. Δε ειναι τα ματια που τα χαζευεις με τις ωρες αλλα εκεινα που δεν σου επιτρεοουν να μείνεις για πολύ επανω τους. ~Ρενε~