Şimdi uzak bir şehirdeyim yalnız yapayalnız hem de, kendime bir yol bir çıkış arıyorum hakkımda bilmediklerim benden saklanmış sırlarım ve herşeye rağmen yanımda kalmaya çalışan biri var kendim için değilse bile onun için başarmak zorundayım.
Sabah rüzgârını hep sevmişimdir bende dinginliği temsil eder. Rüzgârın yüzünüzü okşayışı bende hiç tadamadığım şefkatten izler taşır. Gözlerimi kamaştıran güneş soluk saçlarımın rengini açtığında sisli bir bulut üstümden kalkmiş gibi hissederim. Aslında hayata ne kadar geç kalmışsam hayallerime o kadar uzağım biliyoru...