Rüya sıradan,kendi halinde bir genç kız ancak 5 tane manken olabilecek kadar yakışıklı çocukla yakın arkadaş. Hepsi Rüya'yı doğal ve eğlenceli olduğu için kendine yakın buluyor. Ancak Rüya artık Erkek Fatma diye anılmaktan bıktı,yakın bir arkadaşı olan Ediz'in kalbini çalmak için kız gibi kızlardan olmak istiyor. Ama bu durumda ona kim kız olmasını öğretecek? Not: Küfür içerir.

Bir karar, bir insanın tüm hayatını değiştirebilir miydi? Umutlarını kurutabilir miydi? Gökkuşağının renklerini silebilir miydi gözlerinde? Bir adam, bu kadar acımasız olabilir miydi? Geride bıraktıklarını unutmaya çalışmak ne kadar doğruydu? Yeni bir sayfa açılmıştı, Buke için. Ancak bu sayfa bembeyaz değil, kapkaranlıktı.

"Sevgili ailem tarafından yaz kampına postalanan benim azılı bir rakibim var mallıkta mastır yapmış biri-" "Ve yakışıklılıkta" "Lan olum bölmesene tanıtım yapıyoruz burda" "Sen bide bu tanıtıma bak:Huysuzların kraliçesi olan Cemre yaz kampına geldiğinde yakışıklılar yakışıklısı, kaslılar kaslısı, yunan tanrısı, afroditin amca oğlu-" "Biz çıkalım mı Ayaz?Biraz sonra kendine çıkma teklifi falan etcen galiba da" "Öldüm Cemre" "Geber sen. Herneyse ben ne diyodum ha evet mallıkta mastır yapmış olan şu varlıkla karşılaşıyorum ve-" "Ve ona aşık oluyosun" "Hiçte bile" "Evet benim için deliriyosun" "Hee evet tapıyorum sana" "Öyle diyosun ama bi gün benim olucaksın" "Avcunu yalarsın,yapmıyorum lan tanıtım manıtım okuyun işte!Ayaz sende siktir git!" ••• ©Tüm hakları Cemrenin papkorn kasesinde saklıdır.

Kapı tıklatıldı.Üzerimi değişmiştim.''Girebilirsin'' diye seslendim.Kapı şiddetli bir şekilde açıldı hatta o kadar şiddetli açıldıki kapı duvara çarptı.Kuzgun,Gamze ve diğerleri karşımda duruyordu.Gamzenin gözlerinden üzüntü ve merak okunuyordu.Diğerleri desen yine aynı..Bir tek Kuzgun farklıydı.Çok hemde çok sinirli görünüyordu.Bu hali beni çok korkutmuştu. ''Tişörtünü kaldır'' diye buz gibi bir sesle bağırdı.Korkuyordum..Neden kaldırmalıydım tişörtümü? ''E..Efendim?'' diye kekeledim.Korkuyordum.. ''Sana tişörtünü kaldır dedim'' diye yine tekrardan o buz gibi sesiyle bağırdı. ''Kal..Kaldıramam'' diye kekeledim tekrardan.Benim her konuşuşumda daha da sinirleniyordu.Sinirlendirmek istemiyordum ama kaldıramazdım ki.. Beni yatağa doğru itekledi ve yatağa oturmamı sağladı.Titriyordum..Sırtıma bakmak istiyordu.Arkama geçti ve tişörtümü yavaşça kaldırdı..Utanç,üzgünlük,korku..Hepsini bir arada yaşıyordum.

14 yaşında yazdığım bir hikaye. Birçok eksik var farkındayım. Ancak lütfen, 14. En azından burada dursun, 14 yaşında iyi iş çıkardığımı düşünüyordum. Dolayısıyla o yaşlardaki kitlenin hoşuna gideceğini de biliyorum. İyi okumalar. -Beyza Doğuç.