"İMAM HATİP Mİ?" "Amca,ben imam hatipe falan gitmem!Ya ben Allah'a inanmıyorum bile doğru düzgün nasıl gidebilirim?" Amcam sinirle oturduğu koltuktan kalktı ve yüzüme türkürüklerini saçarak konuşmaya başladı,sinirden kıpkırmızı olmuştu.Yengem ise mutfağın kapısının önünde bizi izleyip sinsi sinsi bakıyordu. "Ne yapabilirim?İllede okuyacağım diyorsun.Seni karakollardan topladım.Daha 18 olmadığın için ve çok fazla içlerinde değilsin diye bıraktılar seni,kaç okula sorduk sende gördün almıyorlar.Zaten bu okula da yetim olduğun için, acıyıp aldılar." Dinsiz bir kızın İmam Hatibe gittiğini hayal edin. Tuhaf öyle değil mi? O zaman buyrun okumaya devam edin.

Tanıtım bölümüne göz atınız...

"KEŞKE HİÇ ATMASAYMIŞ BU KALBİM ! BEN SENDEN ÖNCE BİLE DAHA İYİYDİM" Doktor; "Ünal Bey! Kızınız kendine zarar vermeyi, ancak birine Aşık olunca bırakacak. Yoksa, kendine zarar vererek ve bu zarar boyutu büyüyerek hayatına mal olabilir." Ünal Bey doktorun söylediklerinden hiçbirşey anlamamış bir vaziyette boş gözlerle Doktora bakıp; "Doktor! Sen ne saçmaladığının farkında mısın.? Benim kızım zaten nişanlı! " Evet. Aşkım Ataman, Ünal Ataman'ın biricik kızı. Akıl hastası teşhisi konuldu. Kardeşinin ölümünden kendini suçlayan bir genç kız. Kendisine ve çevresine zarar veren bir genç kız. Psikopat ünvanı yiyen bir kız. Ama nerden bile bilirdiki kalbinin tekrar atmaya başladığını. Hayatında sevmek nedir bilmemişken sevebilecegini. Ama tek bir sorun var! Sevdiği kişinin gerçek yüzünü bilmemesi ve onun ondan bile daha tehlikeli olduğunu ve en kötüsü de.Babasının parasıyla satın alınmış bir Aşk.Babasının parasıyla herşeyi alacağını biliyordu ama nerden bile bilirdiki kızına Aşkta satın alabileceğini

Ben Elif.. Elif gibi Elif ama... Adımın hakkını veren bir Elif.. Zalime karşı dik duran Elif.. Gerektiğinde Allah'a vav olan Elif.. Zalim demişken; Bir adı var tabi o zalimin.. Gölge.. Aslı Yavuz.. Ama Gölge derler.. Gerçek bir zalim kendisi.. Bana yaptıklarını okudukça zalim kelimesinin onun için ne kadar da hafif kaldığını göreceksiniz.. Ve neden yaptığı konusuna gelirsek... İnanın bende bilmiyorum. Öğrenince size de söylerim elbet. Hayatımı okumaya hazır mısınız? Ben anlatmaya hazırım.

Müziği kalp atışlarının ritmine uygun çalıyordu.Göğsünde hissediyordu ritmi.Dans pistinde oynayan bedenleri görmek çok zor.Çünkü kuru buzun yarattığı sis ve kulübün tavanından gelen titrek ışık buna engel oluyor.Bir kaç adım daha atarak insanların arasına karıştığında bütün dikkatleri üzerine çekmişti.Harika bir vücudu ve uzun saçları oldukça etkiliydi.Aslında girmekle girmemek arasında kalmıştı,ama Lacy nin ısrarları yüzünden her gün takıldığı kulübü bırakıp farklı bir kulübe gelmişti.Etrafına bakınarak keşfetmeye çalışıyordu burayı,ama kalabalıktan pek de rahat göremiyordu.Bir masaya oturarak kıvrak bedenlere baktığında Lacy yanına oynayarak gelmişti. "Tanrı aşkına buraya oturmaya mı geldin sen?" Derin bir nefes alarak Lacy e bakıyordu. "Burada ki hiç kimseyi tanımıyorum" "Ama onlar seni tanımak için can atıyor" Diyerek göz kırpmıştı.Jennifer ise Lacy nin uzattığı eli tutarak ayağa kalkmıştı.Lacy nin uzattığı blue moon dan içerek kendine geldiğinde dans pistine çıkıp delicesine dans ediyordu.Tabi o sıra da onu izleyen bir çocuktan habersizdi.Çocuk onu gözlerini kırpmadan izlerken yanında ki arkadaşı bu durumu fark etmiş olmalı ki dalga geçercesine konuşmaya başladı. "Jennifer a mı bakıyorsun sen" Kızın ismini bilmiyordu,ama kime baktığını çok iyi biliyordu. "Jennifer kim?" Arkadaşı ayakta durmayı bırakıp çocuğun yanına oturduğunda anlatmaya başladı. "Bizim okulun en ilgi çekici kızı,fazlasıyla.." "Anladım" diyerek sözünü kesti. "Ama söyleyeyim senin tarzında ki kişilere bakmaz,baksa bile asla seni sevmez" Dalga geçercesine konuşmuştu.Çocuk ona döndüğünde ise sinsi gülüşünü yüzüne takıp konuşmaya başladı. "Bana iki hafta zaman ver,bana aşık olacak" "Sanmıyorum,hem bizim okulda bile değilsin" Çocuk ona döndüğünde sırıtarak konuşmasına devam etti. "Bundan sonra sizin okuldayım".

Burcu ormana gel bekliyorum Serkanın bu mesajıyla ormana doğru ilerledim karşıma birçok kurdeleler çıktı hepsinin altındada yeri tarif eden notlar işte beni en çok etkiliyeni ise "Kalbimin sesini duyana kadar ilerle" Dediğini yaptım ve gözlerimle onu taradım bulmuştum onu işte hayatımın aşkını bulmuştum etrafa baktığımda beni orkidelerle karşıladı hemen yanına ilerledim ve bir anda havai fişekin sesi tüm ormanda yankılandı kafamı kaldırdığımda bana "Benimle Evlenir misin" yazıyordu Evet seninle evlenirim seninle Serkan diye haykırdım sesim adetata tüm Ormanda yankılanmıştı "Sen Burcu Aksoy, Burcu Keskin olmaya hazır mısın ve en önemlisi Hayatımın kadını olmaya hazır mısın " "Ben dünden hazırım "diyip boynuna atladım ve bana bir dilek feneri uzattı üzerindeki notta: Aşkımızı sonsuzluğa göndermeye hazır mısın yazıyordu hazırım diyip dilek fenerini sonsuzluğa uçurdum ......

"Egoist Bir kızın Kaleminden" Adlı ilk hikayedir eğer mükemelliğimi tartışmaya kalkarsanız 3.Dünya savaşı çıkartırım -Egoist bir kızın kaleminden Egoist Bir kız ,özürlü bir erkek peki bunlar birbirlerine aşık olursa ne olur ?

İffeti kalkan oldu ona atılan iftiraya karşı... Allah'a sığındı, güvendi... Sabrıydı, bu zor yolda ona arkadaşlık eden... Çünkü biliyordu ki sabrın sonunda, selametin kapıları açık bir şekilde onu bekliyordu..