"Είπα για λίγο να κόψω το κρανίο στα δύο. Ας χύνονται ζουμιά απο αίμα και βενζοδιαζεπίνες. Χέστηκα ρε! Αυτά είχα. Αυτά έδινα. Αυτά μπόρεσα να πάρω. Και είπα τώρα, ας κόψω για λίγο το κρανίο στα δύο. Ας εκχυλισθεί η ζητιανιά κ η σύγχηση. Στο ένα κομμάτι, κατολίσθηση. Κατολίσθηση συναισθημάτων, που τώρα κρατώ στα χέρια μου κ τα φτύνω. Όσο και να φτύσω,φίλε,δεν κολλάει η σάρκα! Στο άλλο κομμάτι, καραμελοπόλεμος. Καραμελοπόλεμος με ατόφια χρώματα, που περιμένουν ήδη να σαπίσουν. Ημερομηνία λήξης ρε μαλάκα! Που πας χωρίς ημερομηνία λήξης; Άφησέ τα όπως έχουν. Σε δύο κομμάτια. Ωστόσο, ένα απο τα δύο θα πεθάνει πρώτο."