Bilinmeyen Numara : Selam. Sofia : Sen de kimsin? Bilinmeyen Numara : Daha zamanı değil. Sofia : Ne saçmalıyorsun, neyin zamanı değil? Bilinmeyen Numara : Çok değil, yakında herşeyin olucam. Bunu bil yeter!

Kaan yanıma gelip, omuzlarımdan tuttu."Kendine gel Rüzgar!Sen daha 15 yaşındasın. Ben inanmıyorum şaka değil mi? Maske sen değilsin."dedi."Hayır benim.Doğru 15 yaşındayım. Ama bu benim. Hayatım,yaşadıklarım beni bu hale soktu. Bir katile dönüştüm en sonunda. Bir katille sevgili olmak nasıl bir duygu? Şimdi ne hissediyorsun? Merak ediyorum Kaan. Çünki ben hiç birşey hissetmiyorum!" dedim.Yine bağırmıştım. "Artık bende hiç birşey hissetmiyorum. Hoşçakal." diyip,beni bıraktı. Kapıya doğru gidip duraksadı. Kapıyı açıp arkasına bile bakmadan çarpıp gitti ve bitti.İlk aşkım bitti. O kapı çarpıldığında, benimde içimde bir şeyler, kırıldı. Mesala artık onu sevmiyorum. Garip, bu duygumu da kaybettim. Şimdi ben neyim? Şimdi ben kukla mıyım?Yoksa bir heykel? Yok ben bir Maskeyim!!

Düşman gelinler.... Bir birini sevmeyen iki gelin... Hep kumalar mı kazanacak?!