każdy ma jakąś tajemnicę i każdy przed czymś ucieka

"Od zawsze byłem dobrym dzieckiem. Cichy, małomówny i odizolowany od otoczenia. Jednym słowem ~ cholernie aspołeczny. Większość swojego życia spędziłem w pokoju. Właśnie dlatego nie miałem przyjaciół. Nie lubiłem rozmawiać. Kiedy do rodziców przychodzili goście starałem się jakoś wykręcać, a jeżeli w ostateczności zostałem zmuszony do rozmowy z nimi, odpowiadałem sporadycznie, tylko na najważniejsze pytania. Nie narzekałem. Skoro moim rodzicom odpowiadał fakt, że ich dziecko nie ma żadnych znajomych, to po co miałbym się z nimi kłócić. A potem przyszedł czas na pójście do gimnazjum..."

Chłopak skłócony ze światem, zdający sobie sprawę z tego, że umiera, ale mający jednocześnie głęboko gdzieś tych wszystkich zasranych ludzi, którzy chcą mu pomóc. Oczywiście Natan stara się sprawiać takie pozory, ale chyba żaden człowiek nie może żyć tak przez cały czas - w końcu ludzie nie wytrzymują psychicznie i w pewnym momencie ta cała bariera, którą wokół siebie budowali, zwali się na nich samych i tylko od nich zależy, czy ktoś pomoże się im odkopać. Historia 15 letniego Nataniela, który już dawno temu pogodził się z myślą, że wszyscy kiedyś umrą - niektórzy wcześniej, niektórzy później. Możliwe, że nieco kontrowersyjna opowieść przedstawiająca chorobę, szpital, miłość, rodzinę i śmierć widziane oczami zbuntowanego nastolatka o niepoprawnym poczuciu humoru. (Druga część, Punkt Zwrotny, jest w trakcie pisania. Zapraszam!)