Donmak üzereyken buldum onu, beyaz teni neredeyse tamamen morarmak üzereydi. Belkide geç kalmıştım... Çaresizlik içinde çırıl çıplak soyundum ve ölü gibi yatan kadının üzerine uzandım. Bedenime yayılan soğuğa inat Azrail ile savaşmaya başladım. Bana gelen bu mucizeyi ona vermeyecektim...

Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu ödül en çok bağımlılık yapan Watty yarışmacısına gidiyor.) Ekler: BÜH 1.1 (özel) bölümler. Diğer çalışmalarım için profilimi incelemeyi unutmayın.

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

.

"Gittiğim alışveriş merkezi nasıl hayatımı değiştirebilir??? "gibi bir cümleyle başlayacağımı düşünüyorsanız yanılıyorsunuz.Ne yani ben öyle şeylerle başlayamam oğlum.Daralırım ben oğlum.Ben bu hikayeye ancak "Hayatıma giren bir öküz nasıl olur da evimin kapısına 'Dikkat öküz çıkabilir!' yazacak duruma getirebilir???"gibi bir cümleyle başlarım.

Keremin genel hayatı kızlarla geçer, Yağmuru görene kadar, Yağmur, Yağmur ona tanıdık gelmiştir, Sır, Keremin yağmurdan sakladığı sır ne, İkiside birbirine aşık olduktan sonra kerem neyden korkar, Sır ne kadar büyük ki kerem yağmuru kabetmekten korkar...