"Umarım bir gün yüzün yüzümde uyanmak mümkün olur , yoksa bu dünya yaşanacak gibi değil." BERCESTE 09.07.20 Yetişkin içerik barındırmaktadır.

Yeni başlayanlar, sonradan tanıyanlar ve daha çıkışlarından beri takip edenler, EXO hakkında birkaç gerçek duymaya ne dersiniz?

Roses are red Violets are blue

DÜZENLENMEYE BAŞLANDI. Kitaba başlamadan önce tüm klişeleri unutun. Çünkü farklı bir dünyaya yelken açıyoruz. Mahperi'nin dünyasına. Aşık Mahperi'nin dünyasına. 🌙🌙🌙🌙🌙 Mahperi Aydoğdu, çok küçük yaşlarda bir travma yaşar. Bu travma sonucunda babasını kafasına takar. Travma yaşarken sinir hücrelerinde bir kopukluk olur, bir sendroma yakalanır. O saf kalbi öfkeyle dolar. Artık Fregoli Sendromu, Mahperi'nin kader arkadaşıydı. Mahperi, gün geçtikçe sendromunu daha ağır yaşar. Kimseyle konuşamaz, kalabalığın içinde erir adeta. Sendromu yüzünden kalabalıktaki herkesin yüzünde babasını görür. Derken bir gün metroda biriyle tanışır. İşte o an hayatı değişir, Mahperi'nin. Çünkü, karşılaştığı kişi yani Deran'ın yüzünde babasının yüzünü görmemişti. Peki, Mahperi'nin bu çocuğa yaklaşımı nasıl olacaktı? Deran, Mahperi'nin hayatına girince neler olacaktı? O halde okuyun, birlikte görelim. '' O, o benim ilk arkadaşımdı. '' '' Burnuma huzur veren o okyanus kokusu dolmuştu. Güneş'in kıskanacağı koyu sarı rengindeki saçları omzuna dökülmüştü. Gözleri... Gözleri ise kokusu gibi okyanustu. '' * Aşkın en saf hali anlatılıyordur. İçiniz rahat olsun. Tecavüz veya ensest yoktur. İyi okumalar dilerim. * Ağır dram içerebilir, haberiniz olsun. Çok etkilenecekler okumasın. kapak tasarımı: @baharaladag_

#2 +18 şiddet içerir Karanlık hüküm sürer ruhunu kaybetmiş bedenlerde. Bakanlar onları güçlü sanırlar. Hasta bedenlerdir onlar. Ruhları kayıptır. Acı çekmeye alışmak kolay bir duygu mu sanılır? Acı ile yaşamak zevklimi geliyor sana? Yere düşünce kırılan kolun açısını bağırarak dindiremezsin. Bir trafik kazası geçirirsin ve annen baban oracıkta gözlerinin önünde ölü verir. Sen kırılan boynunun acısı ile onlara bakar ve kendi acını unutursun. Yedi yaşında bir çoçuksundur ama artık büyümüşsündür. Kayıp ruhlar acıların keyif verdiği bir hayatı ideme ettirmez. Acılar ile yaşamayı emreder sana. Başlayacağınız bu kitap bağımlılık yapabilir. Aşırı merek ve heyecana yol açabilir. Büyük ihtimal kitaba başladığınızda vaktiniz varsa bitirmeden elinizden bırakamayacaksınız. Yani uykusuzluğa yol açabilir. "İddialı konuşuyorsun yazar" diyenler, okumayı bitirdikten sonra "yeni bölüm gelsin bir an önce" de diyeceksiniz

Mesafeler aşka engel değildir. Aralarında kilometreler olan iki gencin engellere rağmen aşkına sahip çıkmasına iyi bir örnek. Aileleri ilişkilerine olumsuz bakmaları onların birbirlerinden vazgeçmeyip ilişkilerini daha sıkı kenetlenmesini sağlar.

Yağmur, ülke çapında meşhur olan o bloga sonunda bakmaya karar verdiğinde, hayatının tamamen değişeceğinden habersizdir. Blogun sahibi, sadece bir kez görüp aşık olduğu kızla alakalı her gün bir tane gönderi paylaşmaktadır. Üç yüz altmış beşinci gönderinin ardından blogu tamamen sileceğini iddia eden gencin ne aşkına ne de o meşhur blogu sileceğine inanan Yağmur, paylaşılan ilk gönderide kendisinin tam iki yüz kırk altı gün önce, bir kafede gizlice çekilmiş fotoğrafıyla karşılaşır. Yeterince karmaşık olan hayatına, içinde isimsiz notların bulunduğu matruşkaların da katılmasıyla birlikte bu takıntılı aşkın karanlık yönüyle tanışır. Gizem çözülene dek Yağmur ve sevdikleri için artık gelecek günler güvenli olmayacaktır.

Genç kızın yeni taşındığı eve bir mektup gelmişti. Mektupda askerdeki bir gencin aşk hayalleri yazıyordu. Sorun şuydu, o mektuplar lise son öğrencimize değilde, evin eski sahibine geliyordu. Peki ya bir gün genç kızımız mektuplardan fazlasıyla etkilenip, "Bana'da aşık olur musun?"yazıp yollarsa?

Hani bazı ortamlarda vardır ya , ağzından küfür eksik olmayan , kavgalara karışan ve 'anne' lerinizin uzak dur dediği şahıslar. İşte o şahıslardan biri de benim. Ben Asya. Nam-ı Diğer , Delikanlı Kız. -Küfür içerir. - * 15 Nisan 2015 yayınlanmaya başladı.*

Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadım. Gururuma dokunmuş muydu? Biraz. Pes edecek miydim? Hayır. Ben bir kızdım, o ise erkek. Ve kesinlikle yanlış replikleri paylaşıyorduk. "Bunu, benim söylemem gerekmez miydi?"