Marcel Styles to chłopak, który posiada swoją tajemnicę. Nie zawsze jest kujonem ubierającym się w obciachowe ciuchy. Catalaya Harris to dziewczyna o pięknych niebieskich oczach i ciemnych, prawie czarnych włosach. Zawsze próbuje być miła i dzięki temu ma w szkole wysoką pozycję.

..a pierwszy raz spotkali się na swoim ślubie..

Była siedemnastoletnią opiekunką jego dziecka. Miał żonę, rodzinę, dobrze płatną pracę i zaryzykował to wszystko dla jednej dziewczyny. ∆∆∆∆∆∆ ©luvasharry 2016

H: "Clair, chyba się w Tobie zakochałem..." C: "Ja w Tobie chyba też, Harry..." H: "Nigdy bym Cię nie zostawił. Jesteś dla mnie wszystkim, Clair. Jesteś moim powietrzem." H: "Za kogo Ty się kurwa uważasz, żeby ingerować w moje życie?" C: "Masz rację. Co ja sobie myślałam." C: "Pojawiłeś się nagle w moim życiu, obracając je o 180°, po czym równie nagle z niego zniknąłeś. Jestem Ci za wszystko wdzięczna. Kocham Cię, Clair♥" H: "Co ona pierdoli!?" H: "Już jest dobrze." C: "Nic nie jest dobrze." C: "Kocham Cię, Harry." H: "Ja Ciebie też kocham, Clair." "Infinity 30.08.14" H: "Wiesz, że Cię bardzo kocham, prawda?" C: "Wiesz, że też Cię bardzo kocham, racja?" H: "Bez urazy, ale nie przepadam zbytnio za dziećmi." H: "Clair, proszę..." C: "Nawet nie próbuj się tłumaczyć." H: "Będę strasznie tęsknił, Clair..." C: "Ja też." C: "Kocham Cię, Harry." H: "Ja Ciebie też, księżniczko." B: "Nie myślałaś z Harrym o dziecku?" C: "Boże, nie." H: "Już tęsknie, kochanie ;c" C: "Ja także :c" C: "Jesteś chujem, Styles. Nie chcę Cię nigdy więcej widzieć na oczy." Zapraszam na ciąg dalszy opowiadania "Fate. |H.S|". Jak potoczą się LOSy naszych bohaterów? :)

Zmęczenie spowodowane podróżą uderzyło we mnie w momencie, w którym przekroczyłam próg domu. Na darmo łudziłam się, że zostanę przywitana, gdyż rodziców nigdy nie było w domu. Dosłownie NIGDY. Powolnym krokiem weszłam na piętro niosąc ze sobą tylko bagaż podręczny. Otworzyłam go w celu wyjęcia ładowarki do telefonu i zamarłam w miejscu. Nie było go tam. Mój notatnik zaginął. Przestraszona zbiegłam na dół w celu przeszukania reszty walizek.

- Danielle... - mruknął dotykając jej ramienia. Dziewczyna nie zareagowała, ponieważ od dobrych dwóch godzin próbowała zasnąć i tym razem zamierzała nareszcie oddać się w ramiona Morfeusza. Kiedy powoli odpływała, chłopak wszedł do pokoju, a swoim ochrypłym głosem wybudził ją co spotykało się z jej niezadowoleniem. Brunet przysiadł na krańcu materaca i zaczął stukać palcem w jej rękę. - Dani... - Co tym razem, Harry? - Nic, tak po prostu. - Śpij, Harry. ♔♔♔♔♔♔♔♔♔ ©luvasharry #48 in ff 19.09.2015 #38 in ff 10.10.2015 #37 in ff 20.10.2015 #29 in ff 25.10.2015

Harry Styles był znanym, dwudziestoczteroletnim biznesmenem, który zajmował się prowadzeniem wielkiej firmy. Miał piękną żonę, chociaż nie do końca był z nią z miłości. Ich związek dawał obojgu wiele korzyści, dlatego żadne z nich nie narzekało na relacje między sobą. Mimo, że Styles był postrzegany jako nienaganny, profesjonalny, młody człowiek, to miał pewną słabość, która powróci po prawie trzech latach. • ©luvasharry 2016

Rachel Clark to siedemnastoletnia dziewczyna, która od małego, uczyła się Karate, niestety nie tej dobrej walki z zasadami, tylko brutalności i bycia bezlitosnym. Kiedy na jednej z nielegalnych walk, ma za zadanie znokautować już i tak prawie nieprzytomnego przeciwnika, buntuje się i porzuca swój klub. Dziewczyna, jednak postanawia poznać karate od tej dobrej strony, dlatego zapisuje się do przyjemnego Dojo, gdzie udaje, że nie ma pojęcia o tak dobrze znanej jej sztuce walki. Sensei przydziela jej do pomocy przy opanowaniu podstaw, chłopaka, którego od początku zaczyna nienawidzić, zresztą ze wzajemnością. Ona ma go za denerwującego dupka, a Harry Styes uważa, że dziewczyna jest lalunią, która nigdy nie nauczy się walczyć. Niemiłe docinki są u tej dwójki na porządku dziennym. Niestety nic nie potoczy się po myśli Rachel, gdy tylko jej starzy koledzy z bezlitosnego klubu Czarnych Węży, postanowią nie pozwolić jej tak łatwo o sobie zapomnieć. ------------ Opowiadanie napisałam sama. Wszelkie podobieństwo do innych prac jest przypadkowe. Proszę o przestrzeganie praw autorskich.

Każdy z nas ma sekrety, które czasem utrudniają nam kontakt z innymi. Sprawiają, że stajemy się skryci, bardziej niepewni lub nieufni. Harry posiadał tajemnicę, o której chciał zapomnieć, lecz nie potrafił pozbyć się złych wspomnień. Swoje myśli przelewał na papier, sądząc, że w ten sposób pozbędzie się brzmienia. Budził się z krzykiem, unikał ludzi, skończył z nauką. Chodził wyłącznie do kawiarni, by tam w skupieniu zapełnić swój dziennik. I być może tam nareszcie odnajdzie w kimś wsparcie oraz zrozumienie. Odzyska ufność, odrobinę pewności siebie i wiarę, a nawet zyska coś więcej. • ©luvasharry 2016

Drzwi od gabinetu dyrektora zamknęły się za moimi plecami, a w dłoni pozostała mi jedynie kartka, na której napisane było: Zajęcia Koła Teatralnego odbywają się w poniedziałki i piątki od godziny 17.00 do 19.30. Zapraszamy. Dziś, w piątek wieczorem ja zamiast jak co tydzień iść wyszaleć się z kumplami musze zostać w szkole na głupich teatraliach z wariatką, przez którą dostałem tą cholerną karę. Musze spędzić piątkowy wieczór z ... Bo Alles. okładka: @xpiernik © copyright by @onlyaugustus_