+Benimle olmasan bile hep benim olacaksın. -Ben hep senin olacağım. Çünkü ben sensiz kendim olamam. Adım Güneş. Lise 3’e başlayacağım. Şimdiye kadar İzmir’de yaşıyorduk. Fakat bu sene babamın tayini dolayısıyla İstanbul’a taşınıyoruz. Açıkçası çok da üzülmedim. İzmir’de çok fazla arkadaşım yoktu. Ama şimdi farklı bir ortama giriyorum. Yeni okulum İstanbul’un en iyi okullarından biri. Eminim ki bir sürü zengin züppe ile karşılacağım. Bizim de durumumuz iyi ama o okula gidecek kadar değil tabi. Babamın patronu eğer buraya gelirsek okul masraflarını şirketin karşılayacağını söylemiş. Biz de kabul etmişiz. Hadi bakalım, acaba yeni hayatım nasıl olacak?

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

#Wattys2016 Koleksiyoncu Edisyonu Kazananlarından birisiyiz! Hiçbir şey tesadüf olmadığı gibi bundan sonra yaşayacaklarıda tesadüf değildi. İzmir onun dönüm noktasıydı. Aşkını, sevdasını, kaybettiklerini bulduğu şehirdi. Hayatı asıl bundan sonra başlıyordu ve o kendi hayat hikâyesine yön veriyordu... Kendi elleriyle yazıyordu hikâyesini ve mutluluğa doğru adım adım ilerliyordu. Mutluluk çok yakındı... Bir yanda konservatuar okuyan iki genç ve güzel kız diğer yanda bir çete! Bay Sapık? Kırmızı Sütyenli? Tüm Hakları Poyraz'ın kumarhanesinde, Bukrenin ise kırmızı sütyeninde saklıdır.

"#4" Genç kız edebiyatı sırasına girdi... Ulaş KARA . 4 erkek 2 kız olarak Çetesi olan Ulaş birden Mafya nın varisi olarak tahta geçerse ne olur . Ve çetesisine giren yeni bir kız ! ***

Yüzüme sıçrayan cam parçalarının açtığı kesiklerden,kanlar akıyordu. Artık buna daha fazla katlanamazdım. Hızla evden çıktım ve o beni durdurmaya dahi çalışmadı. Dışarı çıktığımda gecenin karanlığı etrafımı sardı. Yağmur hızlanıyordu ve benim gidecek hiçbir yerim yoktu. Gözyaşlarım,yağmur ve kana karışırken yolun kenarında yürümeye devam ettim.Ne yapacağımı bilmeden sadece yürüyordum... Issız yol,karşıdan gelen bir arabanın farları ile aydınlandı. Bana yaklaşınca durdu. İçinden o çıktı. Bana doğru geldi ve elini yüzümde gezdirdi. - Bunu sana kim yaptı? Adeta kükrüyordu. Cevap veremedim. Sadece ağlamaya devam ettim. Söyleyemezdim. - Her kimse onun beynini uçuracağım! Bunları söyledikten sonra beklemediğim bir şey yaptı;bana kemiklerimi kırarcasına sarıldı. ☆Kapak Tasarım: Elçin Yolcu (@kolpaciyazar)

''Ölmek, acı çekmekten daha hafif bir cezadır.'' Elimdeki Pembe gülü dikenleri ile beraber, avucuma bastırdığımda akan kana boş bakışlarla bakmaya devam ettim. Kan, benim kaderimin çaresizliğini ortaya seriyordu. Benim kaderim buydu. Ben Kanı,Tehlikeyi ve Acıyı seçmiş bir kurbandım. Karşımda duran, soğuk bakışları ile beni izleyen katilime baktım bir süre. Soğuk bakışları kaderimin, şekil bulmuş hali gibiydi. Ben ölümle yaşamayı seçmiştim. Ben ölmek isterken, acı çekmeyi seçmiştim. Ve ben ruhumu bile bedenimde zor taşırken, bir bebeğin feryat dolu ağlamasıyla yaşama tutunmayı seçmiştim. Ben Acıya aşık olmuş, çaresiz bir kurbandım. Ben Ruhunda Derin yaralarla yaşamayı öğrenmiş biriydim. Ben Aslı Akaydı'm.

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Bazen Ufak Bir Mucize Olsun İsteriz Ama Mucizeler Sadece Masallardan İbaretti Gerçek Hayatta Pek Mümkün Olmazdı Zengin Bir Ailenin Kızı Olsada Ailesini Kaybettikten Sonra Tüm Enerjisini Kaybetmişti Defne. Onun için Para Veya Mal Mülk Sahibi Olmak Önemli Değildi. Babası Gibi Olmak İstiyordu Kendi Bileğinin Gücüyle Herşeyi Başarmak İstiyordu.

©Tüm telif hakları saklıdır. Hiç AŞK'ı mecburiyete sığdırmak zorunda kaldınız mı? Mecburen aşık olmak! Saçma ve anlamsız gibi dursa da bazen; Kaderinizin o olduğunu anlamak o kadar zor olmasa gerek! Ne dersiniz?

"Güzelim!" diye bağırdı tanıdık bir ses arkamdan. Oydu bu, herşeyim, canımın parçası, vanilya kokulum, ruhumu sevgisiyle dolduran insan, Güney gelmişti. Güzelim diyordu. Güzeliydim ben onun. Hızla arkamı döndüğümde 'gitme' diye yalvarırcasına bakıyordu. "Sana son kez sarılma şansım var mı?" dedi. Gözlerim dolmuştu. Böyle bakmaması gerekiyordu, çünkü bakışları bana 'gözlerini benden ayırma' dercesine bakıyordu. Canım yanıyordu. Onu böyle bırakmak, ruhumu acıtıyordu. "Seni böyle bırakamam Patron bozuntum," dedim ve ona doğru koşup kucağına atladım. Sımsıkı sarılıyordu, Sanki hiç bırakmayacakmış gibi. gözyaşlarımı serbest bıraktım. Ben hıçkırarak ağlarken kulağıma fısıldadı, "Gitme," dedi. Onunda canı yanıyordu, "kal benimle, gitme." dedi. Yavaşça geri çekildim ve, "Gitmek zorundayım," dedim sessizce. Ellerimi tuttu, "Zorunda değilsin Rüya'm benimle kal, istersen eskisi gibi olalım, sen bana patron bozuntusu de, ben seni sıkıştırıp sinirlendireyim yeter ki gitme" dedi. "Hoşçakal..