Ze fluisterde mijn naam zo zacht, waardoor ik kippenvel kreeg. Ze lachte en hield mijn hand vast, niet wetend wat ik voor haar voelde. "You're my dream, please come true."

Ik pakte Lauren haar arm, zodat ze stopte met lopen. "Ik weet wie je bent Lauren Jauregui," vertelde ik haar. "Ik heb je eerder ontmoet. Ik zag onze foto's." Lauren trok haarzelf los en duwde me plotseling tegen de muur. "Wij hebben elkaar nog nooit ontmoet Cabello." Mijn hart ging tekeer en mijn ogen gluurden naar haar lippen. "Jij weet niet wie ik ben. Jij vergeet nu onmiddellijk waar wij elkaar hebben ontmoet." Ze liet me los en rende het lokaal uit. "Be careful who you pretend to be. You might forget who you are."

Nathalie is een vrouw van 20 jaar die houd van lezen, bespeeld de piano en geeft dansles. Ze heeft een traumatische ervaring gehad met bergbeklimmen waardoor ze haar broer voor altijd is kwijt geraakt. Esther, haar vriendin, vraagt of ze een week van de vakantie wil doorbrengen samen met haar, Henri en Arhen. Na lang nagedacht te hebben zegt ze ja en rijd ze samen met haar vrienden naar hun bestemming. Als ze is aangekomen blijkt er iemand heel interessant rond te lopen in het kamp.