Trochę jak kot codziennie wybieram to samo miejsce z widokiem na park, grzeje się w ciepłe słońca, kawy i londyńskiej jesieni. Tu najłatwiej mi się skupić, siedząc samotnie w tłumie, gdy piszę kolejne szczęśliwe zakończenie. Dlatego, że szczęśliwe zakończenia pojawiają się w moim życiu tylko w książkach. Choć lubię moje życie, lubię moje małe mieszkanie, moja kawiarnie, tętno tego miasta i swoją samotność. Łatwo wyglądać normalnie, łatwo ukryć swoje wady i wariactwa, jeśli rozmowy prowadzi się tylko z głosem we własnej głowie, a najbliżej interakcji społecznej jest jedno spojrzenie, gdy mijasz mój stolik. A gdybym Ci powiedziała, że wszyscy jesteśmy trochę szaleni? Gdy tak przychodzisz tu codziennie z tym lekkim uśmiechem, jestem niemal pewna, że za tą fasadą perfekcji są jakieś niedoskonałości. ♡ Zapraszam na mój pierwszy z londyńskich romansów. Znajdziecie w nim cukier w ilościach hurtowych, mnóstwo popkulturalnych i muzycznych nawiązań oraz sceny erotyczne. ♡ Praca została wyróżniona w konkursie literackim "Splątane Nici 2019" organizowanym przez @glnozyce

❝To niezwykle ludzkie, Tony, gdy bohaterowie upadają❞ © 2018 sookehh; one-part fanfiction with Tony Stark (Marvel)

John Watson popełnił samobójstwo. Pogrzeb był dla Sherlocka okazją do pożegnania się z najlepszym przyjacielem.

Jeśli człowiek posiada bratnią duszę, słyszy muzykę, której słucha akurat druga połówka. Muzyka pojawia się w okresie dorastania, zupełnie tak samo jak mutacja, czy miesiączka. Nie umiemy wyjaśnić dlaczego tak się dzieje, lub jak to wyłączyć. Większość spotyka swoją bratnią duszę w wieku dorosłym. Bratnie dusze słyszą piosenki, jakich słucha ich bratnia dusza, lub to co ich bratnia dusza gra. Nie słyszą jednak śpiewu bratniej duszy. Jeśli po 25 roku życia, osoba nadal nie słyszy muzyki to znaczy, że jego bratnia dusza jest głucha lub nie żyje. 15% ludzi nie odnajduje swojej bratniej duszy. 20% nie wiąże się ze swoją bratnią duszą na stałe, lub w ogóle się z nią nie wiąże. Nagła muzyka w głowach Sherlocka i Johna pojawia się dosyć nieoczekiwanie. Czy uda im się odnaleźć? Nie powinno być to trudne, zważając na fakt, iż chodzą do jednego liceum, ale czasem ciężko dostrzec coś, co mamy pod swoim własnym nosem, czyż nie?

❝Czasami ciężko jest nawet oddychać, gdy Sebastianowi wszystko przypomina o istnieniu Jamesa, a w sumie to Jima, bo tak - dla niego zawsze będzie Jimem❞ © 2017 sookehh; one-part fanfiction with James Moriarty & Sebastian Moran (Sherlock BBC)

Mieszkam w Anglii od 2009 roku i chcę Wam opowiedzieć, jak tu się żyje naprawdę. To zbiór absurdów i ciekawostek z pierwszej ręki. Kolejne rozdziały są nazywane "Absurd [numerek]", ale część z nich to po prostu ciekawostki, więc proszę nie brać sobie tego słowa do siebie. #1 miejsce w Literaturze Faktu (31.05.16) Nie zezwalam na kopiowanie ani przepisywanie tego gdziekolwiek. Jeżeli zauważysz, że ktoś zbyt mocno zainspirował się moją pracą, daj mi znać. Okładka: @Flowercy

Kolejne fanfiction o zwiadowcach. Nie zabraknie tu odrobiny magii i czarów, których brakowało w serii J. Flanagana

Szkoła to miejsce, gdzie każdy bez wyjątku zostawał szufladkowany. Dostawał niewidzialną etykietkę z przydzielonym mu tytułem. Etykietkę z tytułem "Dziwak" dostał jeden z najinteligentniejszych i najbogatszych uczniów, o dosyć dziwnym drugim imieniu, które on sam lubił bardziej niż to pierwsze czy trzecie. Zresztą, uczniowie którzy znali jego pierwsze i trzecie imię, byli jedynie garstką. Niedługo po nadaniu Sherlockowi tytułu pojawiły się pod nim pasujące rzeczowniki: świr, psychopata, dupek... Złotą etykietkę popularności otrzymał jeden z najmilszych i o dziwo uboższych osób, ale to było kiedyś. Teraz John ma dwadzieścia lat, pracę w pewnej restauracji i niesamowicie irytująco nudne życie. Drogi Sherlocka i Johna złączą się już niedługo w pewnym zakładzie dla niepełnosprawnych dzieci. Być może ich znajomość przetrwa, a być może nie i będzie jedynie kolejnym rozdziałem w życiu obojga, który będą musieli zamknąć. ☠→←☠ (ten znaczek oznacza wiadomość od autora) Nie wiem czy mam cokolwiek dodawać. Po prostu zapraszam do czytania. Praca bierze udział w konkursie literackim "Splątane Nici" organizowanym przez @adriananitniteczka

Jest to zbiór one shotów z uniwersum zwiadowców z książek autorstwa Johna Flanagana. Zachęcam do czytania!

Codzienne życie na Baker Street zaczyna się zmieniać, tak jak relacja między wspaniałym detektywem i jego bloggerem. A wszystko przez te głupie koszmary sprzed lat. Pierwsza część czegoś większego. Mam nadzieję że czytając będziecie się tak dobrze bawić jak ja podczas pisania ;3 Specjalne podziękowanie dla Mushu-βtestera