✧ Wattys 2016 Çığır Açanlar Kazananı ✧ Bilim Kurgu #1 ✧ ''Adım Dolunay. İnsanların Dünya adını verdikleri gezegende yaşıyordum bir zamanlar.'' ✧ Yeni Dünya projesinin asıl amacı halka duyurulmamıştı. Daha önce gidilen gezegenlerin nedenlerine benzer fikirler öne sürülmüştü; keşif, koloni, kaynak... Fakat asıl neden bunlardan hiçbiri değildi. Yeni Dünya'yı diğer gezegenlerden ayıran bilinen ve bilinmeyen onlarca, belki de yüzlerce farklılık vardı. Bunların başında gezegene gidecek olan kişilerin seçilmiş kişiler olması geliyordu. Hepsinin bir ortak noktası vardı fakat hiçbiri bunun farkında değildi. Dolunay Ateş de onlardan biriydi. Üstelik ilk gruptaydı. Ve belki de Yeni Dünya'nın etkisini en çok hissedenlerden biri olacaktı. Dünya'dayken de sıradan biri değildi, başka bir gezegende sakin duracağını kim söyleyebilirdi? Ametist şehri o yılın dönüm noktasıydı. İsyanların, devrimlerin ve savaşların ilk kısmı Yeni Dünya'nın kalbi olan bu şehirde başlayacaktı. Yüzlerce dostun ve düşmanın, aşkın ve nefretin, yok oluşun ve yeniden doğuşun hikayesinin başladığı yerdi. ✧ Ametist ve Kalsedon, Öne Çıkanlar listelerine eklendi ✧ Ametist kitap olmuştu, şimdi yeniden Wattpad'de Yazılma Tarihleri: 15.07.2014-15.11.2014 Yeniden Başlangıç: 05.12.2020

"Güneş'in ölmeye başladığı zamanlarda, Dünya'yı başka bir galaksiye taşıyacak güce sahip iki kolye icat edilir. Ne var ki kolyeyi taşıyacak iki kişinin, insanlığı korumak adına ödemesi gereken ağır bir bedel vardır. " Yeni devirde, dengeler değişmiş; teknoloji ilerlemiş fakat insanların teknolojiden yararlanmaları kısıtlanmıştır. İletişim, telefonlar yerine kafa derilerine yerleşen çiplerle; ulaşım, gökyüzünde süzülen arabalarla sağlanmaktadır. Otoriteler, insanların kıyamet korkusundan faydalanarak yönetim gücünü elde etmişlerdir. Yönetime baş kaldırabilen tek grup, gelecekten geldiğini iddia eden ve galaksiler arası kaçışın bir felakete neden olacağını duyuran 'Kuledekiler' adlı örgüttür. Hira, doğduğu günden beri bedeninde taşıdığı kolyenin, yaşadığı gezegeni yaklaşan kıyametten kurtaracak büyük bir planın kilidi olduğunu öğrendiğinde on altı yaşındadır. İnsanlığı kurtarmak için kendi hayatından, hayallerinden ve herkesten gizli tuttuğu aşkından vazgeçmeye zorlanır. Kolye, kimsesi olmayan bir kızın, sonunu bildiği bir savaştaki mağlubiyetini anlatır.

Fazla normal olan hayatından sıkılmaya başlamıştır Ally. Ancak Dean'in gelmesi ve Ally'nin ortaya çıkmaya başlayan özel güçleri ile hayatı 180° değişecek ve bambaşka maceralara birlikte yelken açacaklardır. Eğer Kurtadamları, ya da fantastik şeyleri seviyorsanız bu hikayeyi kaçırmamanızı öneririz. Dylena ❤

Bazen gerçekler çok acı ve kanlıdır. Akıl erdiremediğimiz olaylarla karşı karşıya geldiğimizde anlarız bunu. Olayları deşifre etmeye çalışırken kendimizle bir bağlantısı olabileceğini düşünmeyiz asla. Hatta sorarız bazen: "Neden bir insanın kalbi intikam ateşiyle bu denli kavrulmuş gözü hiçbir şey görmez olmuş." diye. Canımızı acıtarak intikam almak isteyen kişi önce yakınlarımızdan başlar. Birde fazlasıyla yakınımızsa işler daha da dayanılmaz hale gelir. Acaba asıl intikamı alması gereken kişi intikamı alan kişi midir? Yoksa geçmişte olanların acısını ge.rçekten çeken kişi midir? Ya kişi, intikam peşinde koşup kendi kanından olan bir insana o kadar acı çekmesine rağmen hala acı çektirmeye devam ediyorsa. Sizce haklı mıdır? Yoksa haksız mı? İşte bütün soruların açığa kavuştuğu tüm gerçeklerin acı ve kanlı hikayesi.evet Kapak tasarımı *gecedekikavga*

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Kaşlarım çatık ablama bakarken tam anne diye bağırmak için nefes almıştım ki ablam ağzımı kapattı. "Ya sus tamam anlatacağım" dedi. ben zaferle el çarptım ve koltuğa oturup ablama yanımı işaret ettim. "Bak şimdi! Anneme dört günlük okulca kampa gideceğimi söylecez" dediğinde kaşlarımı iyice çattım "ya sen manyakmısın kamp yerine nereye gideceksin?" ^^Aa merak ettiyseniz okuyun canım ne duruyosunuz:D^^ *Kapak tasarımı *gecedekikavga*