ne haliniz varsa GÜLÜN

Gerçek ailemi hiç tanımadım. Ben doğduktan kısa bir süre sonra beni bir yurda bırakmışlar. Ne bir not,ne bir iz. Sosyal hizmetler beni bir koruyucu aileden diğerine vermeye başlayalı on yedi yıl oldu. On altı yaşımı doldurduğum günün gecesi serinlemek için gecenin bir yarısında herkes uyurken havuza girmiştim. Suyun altında nefes alabiliyordum. Korktum ve kimseye söylemedim fakat günler geçtikçe bendeki değişimleri gizlemek gittikçe zorlaşmıştı. Ailem beni doktor olan bir aile dostuna götürdü fakat doktor hayatında hiç böyle bir şeyle karşılaşmadığını ve sanki bir kusur, bir hastalıkmış gibi çözümü olmadığını söyledi. Bunun üstüne koruyucu ailemle birlikte bu sırrı saklamaya devam ettik. Doktora gittiğimiz o günden beri bir yıl geçmişti ve ailem her geçen gün benden daha çok uzaklaşmıştı. Onları suçlayamazdım. ''Senin ne olduğunu biliyorum,biz buraya ait değiliz,'' diyen çocuğa güvenip onun verdiği adrese gittim. Benim gibi bir sürü gencin bulunduğu adeta bir element okuluna gelmiştim. Burada Ateş,Su,Toprak ve Hava olmak üzere dört ana dala ayrılıp benim daha henüz kabullenmeyi bile başaramadığım güçlerini kontrol etmeyi öğrenen bir sürü genç vardı. Eğer bu okulda olmayı kabul edersem, üvey ailemi ve arkadaşlarımı da geride bırakmak zorunda kalacaktım. Bir daha onları asla göremeyecektim. Normal ve sıradan hayatımın alışkanlıklarından hemen vazgeçebilecek miydim? Kafes'e, ait olduğum yere gitmeli mi bu şartları kabul etmeli miydim? Ben kararımı verdim. İşte benim hayatım, asıl o gün başladı. *(Avatar, Divergent, Hunger Games, X-Men, Gece Evi Serisi, Percy Jackson, The Mortal Instruments, Wizards Of Waverly Place karışımımsı olan ama şahsen o kurgulara bir şeyler eklerken zevk aldığım bir hikaye.) Alya Öztanyel

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

Gece Güneş. Paradoks gibi bir ismim, simülasyona benzer bir hayatım vardı. On altıma girer girmez kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde, adını ilk kez duyduğum sorunlu çocuklar kolejine gönderileceğimi nereden bilebilirdim? Ailemin beni apar topar ayak altından çekmesinin sebebi neydi? Peki ya gittiğim kolejde tanıştığım tuhaf insanlar? Hepsinin geçmişimle bağlantılı olacağını düşünmekte haklıyım. Ne de olsa hayat sadece bir simülasyon. Bana iftira atıyorlar. Benden korkuyorlar, benden gizledikleri şeyler var ve gideceğim kolejde peşimi bırakmayacaklar. Paranoyak falan değildim, bunu hissediyordum. ''Sen özelsin, Gece. İsmin gibi özel ve karanlıksın.''

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Üç kızın okul başlamadan kalan bir ayında yaptığı çılgınlıklar. Üç kızın asla bozulmayacak arkadaşlıkları. Üç kızın hikayesi. Küçük bir uyarı: Küfür içeriyor, bana göre aşırı değil, size göre aşırı olabilir. Ona göre okuyun derim. Hadi size iyi okumalarrr :d