Κάποια στιγμή μου έπιασε το χέρι και με κόλλησε στο σώμα του. Τα χέρια του ήταν γύρω από την μέση μου ενώ τα δικά του ακουμπούσαν το στέρνο του. Taeri:Yoongi γιατί το κάνεις αυτό? Yoongi:Εσύ γιατί με τρελάνεις? Και μηδενισε την απόσταση μας με ένα γλυκό φιλί. Μπορεί να περιέχει σκηνές άνω των δεκαοχτώ Highest rank: no.1 #jhope 16/07/2018 Highest rank: no.3 #rm 27/9/2018 Highest rank: no.25 #jimin 7/10/2018 Highest rank:no.35 #jin 11/11/2018 Highest rank:no.7 #suga 15/11/2018 Highest rank:no.9 #jin 23/12/2018 Highest rank:no.2 #rm 29/1/2019 Highest rank: no.2 #suga 21/1/2023

"Να σε ρωτήσω τι κανεις;" έκανα τρία βήματα προς τα πίσω ενώ αυτός ερχόταν όλο και πιο κοντά μου. "Σαν τι σου φαίνεται να κάνω;" Χαμογέλασε πονηρά. Όταν χαμογελάει έτσι με αγχώνει από την μία αλλά από την άλλη θέλω να τον χώσω καμιά μπατσα. "Επίσης που πήγε ο πληθυντικός αριθμός;" πλέον είχε φτάσει η πλάτη μου να ακουμπάει σε ένα θρανιο. Ήταν επικίνδυνα κοντά. Άρχισε να με κάνει να νοιώθω νευρική και να μην μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο από το ότι είναι μπροστά μου. Που εφτασα; Πριν λίγο καιρό δεν γινόταν αυτό. Τώρα γιατί τον σκέφτομαι έτσι; "Πολύ αέρα έχεις πάρει μικρη" πριν προλάβω να αντιληφθώ το τι είπε είχε ακουμπήσει τα χείλη του στον λαιμό μου. Δεν έκανε έντονες κινήσεις και φαινόταν αυτό ότι το έκανε επίτηδες. " Α-Ασε με..." Προσπάθησα να απομακρυνθω αλλά το σώμα μου δεν ανταποκρινοταν. "Εγώ δεν σε κρατάω. Εσύ κάθεσαι. Μήπως το θέλεις αυτο;" ρώτησε και ένοιωθα το σατανικό του χαμόγελο μόνο και μόνο από την φωνή του αλλά και το ότι τα χείλια του ήταν πάνω μου την εικόνα αυτή την έκανε πιο έντονη. "Τελικά είσαι τόσο πονηρή" και με αυτή την φράση απομακρύνθηκε ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΡΑ;!

«Υπο διόρθωση» "Δεν ξέρω γιατί αλλά.. Εγινα εθισμένος με εσένα γαμώτο." ↪️a fan fiction story of min yoongi↩️ Do not copy this story✔️ *If you want to translate this story to another language, please, first dm me*

«Ολοκληρωμένο» [BOOK | ] "Φύγε επιτέλους." φώναξα. Εκείνος δεν φανηκε καν να τρόμαξε. Το πρόσωπο του ήταν κενό. "Και αν δεν θέλω να το κάνω;" απάντησε προκλητικά καθώς με πλησίαζε. Ένα βήμα μπρος αυτός,ενα βημα πίσω εγώ. "Τότε κάτσε εδώ,φεύγω εγω" Πήγα να φύγω απαξιωτικά αλλά με άρπαξε από τον αγκώνα και με γύρισε προς το μέρος του.Τα βλέμματα μας κλειδώθηκαν.Σταμάτησε ο χρόνος,η γη,τα πάντα. "....." Ένα μικρό απόσπασμα από την ιστορία αυτή.. Ένα μικρό κομμάτι από την έντονη συζήτηση του Jungkook με την Αναστασία. Δύο ανθρώποι που απεχθάνονται ο ένας τον άλλον.. ή μήπως όχι;; p.s για να είναι ακόμα πιο "ρεαλιστικό" για εσας φανταστείτε ότι είστε ένας από όλους αυτούς τους χαρακτήρες που ακολουθούν στην συνέχεια(οποίος σας αρέσει). //finished// Best place: #1 in fan fiction. 1st hit: 070417