«Έλαμπες σαν τον ήλιο, Άρη. Έλαμπες και το φως σου ήταν τόσο εκτυφλωτικό που δεν υπήρχα. Δεν με ένοιαζε όμως. Δε με ένοιαζε που δεν με έβλεπε ο υπόλοιπος κόσμος, μου αρκούσε που με έβλεπες εσύ. Και έπειτα... έπειτα συνέδρια, χρήματα, συμβόλαια και ρήτρες. Μέσα σε αυτά χαθήκαμε, εγώ χάθηκα μέσα στα δικά σου θέλω και τους δικούς σου στόχους. Με ξέχασα. Με έβαλα στην άκρη, συνειδητά έκανα πίσω. Όταν όμως το εμείς έγινε εσύ Άρη, εκεί έχασα τη Νίκη. Εκεί χαθήκαμε και εμείς και εκεί τελείωσε ο γάμος μας.»

Ο Χρήστος είναι μυστικός πράκτορας. Έμπειρος. Αφοσιωμένος. Αδίστακτος όταν χρειάζεται. Μέχρι που μια αποστολή ανατρέπει όλη του τη ζωή. Όταν η Τζούλια, μια μυστηριώδης γυναίκα με παρελθόν σκοτεινό και ομιχλώδες, μπαίνει ξαφνικά στη ζωή του, ο Χρήστος χάνει για πρώτη φορά τον έλεγχο. Τον επαγγελματικό και τον συναισθηματικό. Ενώ η ομάδα του προσπαθεί να εξαρθρώσει ένα εγκληματικό δίκτυο, ο ίδιος βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα στο καθήκον και στο πάθος. Ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα. Ανάμεσα στην αγάπη και στην προδοσία. Ένα χτύπημα στους παλιούς στρατώνες καταλήγει σε τραγωδία. Σκοτωμένοι πράκτορες. Ένας προδότης μέσα στην ομάδα. Και μια σφαίρα που αλλάζει τα πάντα. Ποιον μπορείς να εμπιστευτείς όταν όλοι έχουν κάτι να κρύψουν; Καθώς ο Χρήστος προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια της υπόθεσης, ένα νέο πρόσωπο μπαίνει στη ζωή του, φέρνοντας μαζί του καινούριους κινδύνους... και ερωτήματα που κανείς δεν είναι έτοιμος να απαντήσει. 🎯 Έρωτας, δράση, μυστήριο, ανατροπές και μια σκληρή αλήθεια: Ο έρωτας μπορεί να σε λυτρώσει... ή να σε καταστρέψει.

Η πέμπτη ιστορία που θα ολοκληρώσει τον κύκλο των Αλεκατρίδων με την Αριάδνη, το τελευταίο παιδί της οικογένειας Δρακάκη.

Μου το είχε πει... Μια πεταλούδα κρύβει καταβαθος το γκρίζο... Μπορεί να έχει πολύχρωμα φτερά μα αν τα αγγίξεις η σκόνη θα χαθεί... Το χρώμα θα καταστραφεί πάνω στα δάχτυλα σου... Δεν θα μπορέσει να πετάξει ξανά χωρίς ώθηση Και τότε, τότε θα μείνει μόνο το γκρι... Ένα γκρί που πονάει... Που πληγώνει... Ένα γκρι που μόνο εκείνος μπορει να το επαναφέρει και να το γεμίσει με χρώματα... Τι να τα κάνω τώρα πια ; Τώρα έμεινα με εκείνο το γκρίζο, τα φτερά έσπασαν, ξεθωριασα, έκανα την επιλογή.... Εκείνος μου το είπε, μόνο που εγώ δεν τον πίστεψα... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Η Ίριδα είναι μια γυναίκα 23 χρονών και είναι παντρεμένη με τον πρώτο της έρωτα, τον Πέτρο, που είναι δικηγόρος. Τον γνώρισε όταν εκείνη ήταν ακόμη μαθήτρια. Η ζωή της παίζει άσχημο παιχνίδι και ξαφνικά έρχονται τα πάνω κάτω. Έτσι φτάνει η στιγμή που αναγκάζεται να αντιμετωπίσει το πρόσωπο στον καθρέφτη. ** Όλα τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου του έργου, χωρίς την άδεια της συγγραφέως.**

Την ημέρα του γάμου ο Οδυσσέας δεν εμφανίστηκε στην εκκλησία. Οι ανασφάλειες του χτύπησαν κόκκινο και τον παρακίνησαν σε μια επιπόλαια πράξη την οποία θα πρέπει να επανορθώσει με χρόνο και κόπο. Πλήγωσε την Αντιγόνη, η οποία αισθάνθηκε προδομένη από τον έρωτα της ζωής της ο οποίος δεν δίστασε να την παρατήσει μόνη και απροστάτευτη στα σκαλιά της εκκλησίας, την ημέρα του γάμου τους μπροστά σε τόσο κόσμο ο οποίος την σχολίαζε. Όταν ξανά έρθουν αντιμέτωποι έχουν πολλή δουλειά να κάνουν ώστε όλα όσα είχαν να ορθοποδήσουν. Η εμπιστοσύνη, ο διάλογος, η επικοινωνία θα παίξουν βασικό ρόλο στη ''νέα'' αρχή που θα θελήσουν να κάνουν... νέα τοίχοι τα οποία θα πρέπει να έχουν σωστά θεμέλια για να κρατήσουν μακροχρόνια και ποιος ξέρει ίσως και μέχρι τα γεράματα. Όσον αφορά ύστερα την αγάπη... αυτή μεταξύ τους είναι αυτονόητη! © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

Η αμυγδαλια θεωρειται απο πολλους η νυφη του Βορια, αφου σε πεισμα του χειμωνα εκεινη ανθιζει και στολιζει με τα διακριτικα και ευθραυστα ανθη της την παγωμενη φυση, προκαλοντας τη να ξυπνησει απο τη χειμερια ναρκη της. Οι αμυγδαλιες ανθιζουν το χειμωνα, ακριβως οπως ανθιζει και ο ερωτας μεσα απο τις δυσκολιες...

Ο Κάρλος τη διέκοψε απότομα, σηκώνοντας το χέρι του κι η Κριστίν νόμισε προς στιγμή ότι θα τη χτυπούσε και πισωπάτησε. Εκείνος αναστέναξε βαριά κι όταν μίλησε η φωνή του ακούστηκε ακόμα πιο βραχνή απ΄ό,τι ήταν και...ραγισμένη. Ακούστηκε σαν ξεκούρδιστο γραμμόφωνο, ένα κουβάρι από νότες, σαν άναρχη μελωδία που κάποιος άσχετος με τη μουσική είχε αραδιάσει σ΄ένα πεντάγραμμο. Η φράση που ξεστόμισε έκανε την Κριστίν να σωριαστεί στον καναπέ. Ήταν σα να έπεσε κεραυνός στο διαμέρισμα, όλα γύρω τους έγιναν χίλια κομμάτια, φώτα και σκοτάδι έγιναν ένα και μια αλήθεια σήκωσε ανάμεσά τους ένα τείχος, που άφησε τον καθένα τους μόνο του απέναντι στην δική του αλήθεια, τα δικά του μυστικά και ψέμματα, τις δικές του ενοχές.

Οι καταιγιδες του φθινοπωρου ερχονται απο εκει που δεν το περιμενεις. Το ιδιο ξαφνιξα θα μπει και η Αννα στη ζωη του Ορεστη ενα φθινοπωρινο βραδυ που η βροχη φανηκε σαν να ξεκινησε απο το πουθενα... Το ι διο απροσμενα ομως θα τους χτυπησει την πορτα το παρελθον... Ενα παρελθον γεματο πονο και οδυνη και για τους δυο. Θα μπορεσει η αγαπη τους να το αντιμετωπισει και να γιατρεψει τις πληγωμενες τους καρδιες ή θα τελειωσει οσο απροσδόκητα ξεκινησε... σαν φθινοπωρινη καταιγιδα που ερχεται και φευγει; Cover made by BlueFoxTattoo

Η Φαίδρα Ανδρέου στην ηλικία των είκοσι δύο χρόνων είναι ένα χαρούμενο πλάσμα γεμάτο με όνειρα και όρεξη για ζωή. Με πτυχίο από την ανώτατη σχολή καλών τεχνών και μεγάλο ταλέντο στην ζωγραφική και την γλυπτική, φιλοδοξεί να γίνει γνωστή για την δουλειά της στο μέλλον. Μια επίσκεψη στην έκθεση του διάσημου εικαστικού Άγγελου Δημάκη θα σταθεί η αφορμή για να πάρει η ζωή της μια απροσδόκητη πορεία. ** Όλα τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου του έργου, χωρίς την άδεια της συγγραφέως.**