W tej książce postaram się przedstawić: • modę panującą w Japonii i Korei • ideały i kanony piękna.

Trylogia. Pierwsza część to: "Najpiękniejsza ŚMIERĆ" (Okładka zmieniona). Druga część to: "Zmartwychwstała ŚMIERĆ" Prolog -Kocham cię. - Powiedziałem ze łzami w oczach. -Nie wierzę. -Jak mam ci to udowodnić !? -Zabij mnie. -Powiedziała z uśmieszkiem. Szybkim ruchem chwyciłem nóż z tylnej kieszeni i wbiłem jej w skroń. Powtarzałem ten ruch kilkakrotnie. Dopiero po 15 minutach zobaczyłem, że nie żyje. -Widzisz skarbie ? Zabiłem. -Powiedziałem, odchodząc od ciała. #1 w Horrorach. Marzec 2016

Lubię Marcepan. Marcepan lubi mnie. Piękną okładkę wykonała @Faszysta

- Jesteś najpotężniejsza Miayn - szepnął - oprócz ciebie, nikt inny nie został obdarzony tak potężną mocą, nikt nigdy nawet nie pomyślał, że ona jeszcze istnieje dopóki ty się nie pojawiłaś - dokończył i przejechał opuszkiem palca po moim odkrytym ramieniu. Gdyby nie te wszystkie kłamstwa odwróciłabym się i jednym ruchem wpiła w jego usta, tylko czekające na tą chwilę. - Jesteś jedyna, Mia.

Opowieść o nie znanych dotąd losach Adriana Crevana vel Undertakera Typowy FF pod znaną mangę i anime Kuroshitsuji - Yany Toboso

To zbiór bardzo krótkich siedmiu one shotów obrazujących Siedem Grzechów Głównych. Okładka: @Flowercy Wszystkie arty użyte w mediach są autorstwa @elestrial z DeviantArt.

Ksiazka którą można obdarzyć #tru Problemy z wattpadamem internetem telefonami i nie tylko

Coś o papierosach, kwiatach i marnowaniu życia. Kisiel egzystencjalny : mieszanka wybuchowa van Gogha i fety [większość zdjęć nie należy do mnie] w opowieści wystąpią zmiany, postaram się zebrać i w końcu coś napisać. zapraszam na przykry seans.

Artem, apatyczny egoista oraz jego historia. Najwyżej: 1 © Nibynormalny

Nie jest mi łatwo pisać o własnych przeżyciach, o walce którą toczę ze sobą każdego dnia od kilku lat, ale czuję, że bagaż moich doświadczeń może poniekąd pomóc innym. Ostrzec przed zagrożeniami jakie niosą ze sobą zaburzenia odżywiania i dodać nadzieję chorym. Będę z Wami zupełnie szczera - pisze to cały czas osoba chora - nie, nie wygrałam tej walki i raczej nigdy nie będę normalnie żyć. Choroba to część mnie. Być może fizycznie jestem "zdrowa", aczkolwiek psychicznie czuję się jak osoba chodząca po polu minowym. Staram się ze wszystkich sił, omijać zagrożone miejsca, ale nie będę tu nikogo oszukiwać - czasami po prostu upadam i zaczynam walkę od nowa, a wybuchająca mina rozwala doszczętnie to co udało mi się zbudować, moją drogę ku zdrowiu. Mam nadzieję, że to co przeżyłam, i to czego się nauczyłam komuś pomoże, wesprze, ostrzeże. Nie będę przedłużać, po prostu zapraszam do lektury.