"Bir varmış bir yokmuş, diye başlardı ya masallar; işte benimki de, olsa olsa hep yokmuş hiç varmıştı. Neyin hayaliydi kurduğum? Neyin cesareti, cüreti? Hiç yokmuş bir hayatın, hüzünlü umut kırıntısıydım ben, onu da kuşlar gagalamıştı..." ... İsmini siz seçin; isterseniz Cansu, isterseniz Hacer... Yaşamda, özensizce açmış bir çiçekti o. İstismarı yaşayan ve şiddete şahitlik eden, bir kimsesizdi. Geçmişinin izlerini, ruhunun en derinlerinde saklayarak hayata tutunurken; direndiği gerçeklerle hiç ummadığı bir yerde, hiç ummadığı bir anda, yüzleşecekti. Geçmiş hesaplarını kapatılırken; kimse yaralarının kanatılıp, sarmalanmasına hazır olup olmadığını sormamıştı. Timur, mahkûm olduğu önyargılarla hayatına girdiğinde, aşkın mucize iksirini tadacağını hayal dahi etmemişti. Timur; hayatın olgunlaştırdığı ve sorumluluklarla katılaştırdığı, kalabalığın içindeki yalnızlıktı. Sistemin doğurduğu ne suçlu, ne de suçsuz bir sistemsizlikti. Hayatını, doğruları için feda edilebilecekler ve edilemeyeceklerin ayrımını yaparak geçirirken; vereceği en yanlış hüküm, onun en doğru kararı olmuştu. O, özensiz bir çiçeğin, özenle açılmış yaralarını sarıp sarmaladığında; kendi üşüyen ruhunu ısıtacağını, asla hesap etmemişti. Kesişen yollar, önyargılar ve tehlikeli planlar arasında doğan, kalbimizdeki en masum aşk; FREZYA. Nefes alıyorsak, bir çıkış muhakkak vardır... ... 'FREZYA' sizi ağlatırken aşkla sarmalayacak sımsıcak bir sokak hikayesi... ... Dip not: okuduğunu anlayamayanlar ve başlıkları okumayı es geçenler için bu sadece bir ön okumadır!

Bu adam kelimelerin başını döndürüyordu. Her yerde ayyaş gibi dolaşıyordu aşk. İlk defa hayal etti. Gözlerini düşündü, saçlarını, boyunu, ellerini hissetmeye çalıştı. Belki de Sema haklıydı. Bir hayalete aşık oluyordu. Kimbilir kaç kızın yüreğiyle oynuyordu. Vazgeçti artık mektup yoktu. Radyoyuda elinden geldiğince açmayacaktı bu gece son dedi. Son... ....... Geçmişle gelecek nasıl bir noktada kesişirin en güzel örneğini okuyacağınız bir hikaye. Yüz yüze gelmeden aşk olur mu? Onların hikayesinde olur. Üniversite okuyan bir kız ve hiç yüzünü görmediği karanlık bir adamın hikayesi. Uzansalar dokunacak kadar yakın, bir o kadar da uzak... İç içe geçmiş bir hikaye, imkansız bir aşk ve sonuç bir mucize. Mucizelere inanacaksınız. Başlangıç 30 ocak 2017 Bitiş

Beni yenmene izin vermeyeceğim, Bu kadar çabuk bırakmayacağım sana Gökyüzümü. Bulut birgün ellerim ellerini bırakırsa, bilki bu kalp artık bu bedende değildir. İsyan etme ama başkasını Sev de diyemeyeceğim. Çünkü kalbine ikinci (El gibi) girmesin kimse. Kalbinizin durması elinizde değilse, ne zaman nerede duracağını bilmeden sevebilir misiniz? Ya tam kalbinizin diğer yarısını bulduğunuzda durursa, onu arkanızda bırakıp gidebilir misiniz? Veda hiç kendi İsmini Taşımazdı Onu Tanıyana Kadar... Merhaba arkadaşlar yeni bir hikaye ile sizlerleyim. Bu hikayede sadece Aşk bulmayacaksınız. Söyleyemediklerinizi sizin yerinize söyleyen bir kız ve sizin gibi sevmesini isteyeceğiniz bir adam bulacaksınız. Her Aşk mutlu mu biter diye bir kere daha kalbinizi sorgulayacaksınız. Özlem A.D

Hüznü Siyah kitabımdaki şiirleri sizler için bir yerde topluyorum. iyi okumalar...