Gerçeklerden, acılardan kaçmış bir kız. Farkında olmadan herkesi kıran bir oğlan. Sıradanlığa karışan uçukluğun hikayesi. Hayaller, rüyalar, acılar, üzüntüler. Her zaman umut vardır. Sevmeyi öğrenebilmek için.
‘‘Bütün herkes aynı şeyleri söyledi. Uçmak, dünyanın en güçlü insanı olmak veya ailelerini hiç kaybetmemek falan dilediler. Ben ise ‘Bulutları boyamak’ dedim. Çocukluk hayaliydi işte!’’
Başına buyruk insandım, kabul! Fakat son yaptığım tahmin edilemez bir olayın kapısını aralamıştı. Ben bir inşaatta çıkan yangının, sevdiğim adamın başına gelen talihsiz olayların sebebiydim. Ama her şeyi en başa sarabilseydim, yine aynısını yapardım! Çünkü aşkımı, bu başına buyruklukla kabullendirebilmiştim! *** Ilgı...
''Keşke bu kadar bencil olmasaydın, Müge! İşte o zaman yıllar sonra karşılaştığımızda acı çekmezdik!''
Yalanlar üzerine kurulan hayatlar; ne kadar çok yalan varsa o kadar çabuk yıkılır.
Nereden bilebilirdim ki bir fotoğrafın başıma onlarca iş açacağını? *Basılı eserdir.
''Benim hikâyem Talha'nın bana gelişiyle başlamıştı, benden gidişiyle bitiyordu.''
