Ben,"Senin Adın Yanlızlık" dedim. İnsanlar yazım yanlışı var dedi. Oysa bilmediler ki orada bir yazım yanlışından çok yaşam yanlışı olduğunu. ------------- Ölü bir adam gülmez sevdiğim, hele de eksikse, eksik bırakılıp yalnızlaştırılmışsa. İyi okumalar. Not:Alıntı yaptığınızda altına adımı yazarsanız sevinirim. Kapak tasarımı için; Zeynep Can'a teşekkürler.

[Bazen doğru insanı yanlış seversin.] Hüzünlü bir güzellikti adam. Acıyla karılmış; azapla yoğrulmuştu... Ama öyle güzeldi ki, genç kadın biraz daha yaklaştı yatağa. Gözleri kapalı olduğundan göremediği şiir işli bakışlarının bergüzarına sarılıp kahverengi saçlarının alnına dokunuşunu, kaşlarının gözlerini saran kavsini seyretmeye durdu. Rüyası olmak istedi adamın, onu böyle huzura erdiren olmak istedi. Sonra dokunmak istedi yüzünün latif çizgilerine, hayal olmadığını bilmek istedi. Lakin ona avuçlarını süt bardağına bastırmaktan ötesi düşmezdi. Öylece adamı içine yazana kadar seyretti, sonra da yüreği yaralı arkasını dönüp gitti.

#9 in Spirituel Ey benim hayallerimin beyaz takkeli prensi, sen benim gönlümün müezzini,en güzel hayalim, ney seslim. Ben kızmadım sana. Kaçışım sebeptir bir şeye evelallah. Sen bu kadar güzel sözlerin arasına saklamışsın beni ama, bir sorun var azizim; GÖZLERİN HARAM BANA. . Wattpad klişelerinden çok uçurumda bir 'helal dairenin içindeki aşkın kör noktası' hikayesi... Dikkat edin! Uçurumdan aşağı yuvarlanabilirsiniz. :)

"Sizin hayır bildiklerinizde şer, şer bildiklerinizde hayır vardır.. ALLAH bilir, siz bilemezsiniz" mealindeki ayetin tezahürü olarak yankılanıyor. İşte o hikaye..

Yusufçuk ile aşk

"Huzurum" "Gözlerine baksam, ağlasam, kimsesiz kaldığımda kimsem olur musun?. Gel desem prangalanmış olsa ayakların koşar mısın? Dünyam yıkılsa dünyam, uyuduğumda rüyam, uyandığımda kokusunu aldığım olur musun? Görmez olduğumda gözüm, yaralandığımda merhemim olur musun? Tek başına herkesim olur musun? Parada pulda tahta gözüm yok. Bir tek gözümün kaldığı hurim olur musun? Ardında saklandığım, kucağında uyuduğum, Annem, babam, sevdiğim, kadınımmmm, birtanem, gültanem, olmayan herşeyim olur musun? Düştüğümde tuttunduğum, tuttunduğumda tam olduğum, eksikliğim, tamamlandığım olur musun? Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum. Ben. Ben ilk defa mutluluktan ağlıyordum sanırım. Etrafdaki herkes, çoluk çocuk herkes bize bakıyordu. Etrafımızı insanlar kapatmış. Önümde Efken ve inanılmaz sözleri ile evlenme teklifi. İşte tamda şuan ölsem sanırım bende dünyanın en mutlu insanı olarak ölürdüm. Evlilik aşkı öldürür diyorlar, Benim hayatım olur musun? Tekbir aldığımda cemattim, dualarıma amin diyenim olur musun? İstemem bir başkasını tanımak, herkesin sonu olur musun? Al özgürlüğümü iki dudağının arasına, seni herkesle değil, herkesi seninle kıskandırdığım olur musun? Sadece evimin değil, ahiretimin kadını, sadece kadınım değil yüreğimin annesi, son durağım olur musun? Diğer yarım, tamamlayanım olur musun? Kire bulanmış şu dünyada en temizim, incim, gelincik çiçeğim, kızımın annesi olur musun? Bak bir güvercin kalbi gibi yüreğim ürkek. Umuduma üfkesen sanki sönücek. Son kalem ha düştü ha düşecek, kalbimi fetheden, sevdamın leylası, aşkımın fatihi olur musun? Hani diyorlar ya aşkın gözü kör, aşk yalan diye; Ben sana aşığım. İki gözüm tek doğrum olur musun? Efken HAZAR ağlıyordu. Herkesin içinde ağlayarak bana hayatının başrolü olma teklifini yapıyordu. Kısacası İlkim, Sonum,

DÜZENLENDİ. Güneşin öptüğü Kardelen, kusurlu bulduğu kusursuz güzelliğinin farkında olmayan, özgürlüğüne düşkün bir bey kızıydı. Kızıl saçları ve çilli yüzüyle ovasında ki tüm kadınlardan farklı, açık mavi gözleriyle ise bu zamana kadar görülmemiş, büyülü bir güzelliğe sahipti. Ancak onun bu görülmemiş güzelliğini kötüye yoran, onun lanetli olduğunu düşünen zihniyetler kızına düşkün babanın bir önlem almasına sebep oldu. Kızının güzelliğinden haberdar olan baba, genç kız büyüyüp serpilmeye başladığı an, saçlarını sarıklarla, yüzünü ise peçelerle saklamaya başlamıştı. Bu önlem genç kızın hayatını tamamen değiştirecek, onu efsanevi bir varlığa dönüşmüş Kara'nın pençelerine atacaktı. Hiç kimseye boyun eğmeyen, güneşin öptüğü bir Çerkes kızı... Ve onu pençelerine alan, adı gibi karanlık; ömrü boyunca annesinden başka kadınla konuşmamış, ürkütücü denecek kadar iri bir Osmanlı askeri. Onları bekleyen uzun bir yol... Kardelen, Kara'nın karanlığından heyecan duyarken, Kara kendine karşı gelebilecek kadar cesaretli bu tuhaf kızın gizeminde kaybolacak, onun çirkin yüzünü saklamak için taktığını düşündüğü peçeyi düşürecekti. Ama bilmediği bir şey vardı. O peçe düştüğü an kendisi de genç kızın ufak ama güçlü pençesine düşecekti.

Beraberce sohbet edelim :)

بسم اللہ الرحمن الرحیم .... Her nasip, vaktine esirdir...