Uczeni wierzą, że smok w nazwie aktualnego wieku oznacza ogromne, bardzo ważne zmiany dla całego Thedas. Czy to prawda - trudno orzec. Jednak niewielkie państwo na południu przekonuje się, że w tej legendzie tkwi ziarnko prawdy. Ferelden po raz kolejny zostaje poddany ciężkiej próbie, z której może się nie podnieść. Po wyrwaniu się ze szponów okupanta świeżo wyzwolony kraj napotyka wielkie niebezpieczeństwo - w Głuszy Korcari natrafiono na hordę mrocznych pomiotów, stworów zrodzonych przez Plagę, największe plugastwo chodzące po ziemiach Thedas. Tajemnicze bractwo Szarych Strażników ponownie zamierza stawić czoła odwiecznemu wrogowi, jednemu z przebudzonych, spaczonych Dawnych Bogów, ale możliwości fereldeńskich Strażników są ograniczone. Ich bractwo na tych ziemiach dopiero się odbudowuje. Komendant Szarej Straży Duncan wyrusza na poszukiwanie rekrutów. W teyrnirze Wysokoża natrafia na obiecującą kandydatkę, która jednak ani myśli wyruszyć z nim na wojnę, porzucając rodzinę. Nieoczekiwanie z pomocą przychodzi najpodlejsza w świecie zdrada - i w ciągu jednego wieczoru rzeczywistość Ellen Cousland staje w płomieniach. Może wyruszyć do walki i przejść do legendy lub upaść pod ciężarem okrucieństw i zginąć. Decyzję chciała podjąć od razu, jednak nikt nie wie, jaka jest wola Stwórcy. Tekst powstaje od roku 2010 i jest nieprawdopodobnie oraz nieprzyzwoicie długi.

Tutaj pojawiać się będą krótkie opowiadania nawiązujące do różnych gier. Prawdopodobnie większość z nich będzie romansami, aczkolwiek postaram się także dodawać coś innego. Najczęściej pojawiać się będą one shoty z takich gier jak Dragon Age, może Mass Effect albo Wiedźmin. Możliwości jest wiele, toteż pewnie wiele wszelakich opowiadań tutaj się znajdzie. Również mogę przyjmować zamówienia, chociaż tutaj zamierzam oczywiście opierać się tylko na grach, które znam. Mam nadzieję, że się spodoba i zapraszam serdecznie do czytania.

Etain Lavellan zmaga się ze swoimi obowiązkami. Tak, to dobre słowo - zmaga się, by wypełniać je jak najlepiej. Stanowisko Inkwizytorki to coś, na czym zależy jej jak jeszcze nigdy wcześniej. Nieszczęśliwa passa, która prześladowała młodą organizację od wybuchu na Konklawe, śni się Etain po nocach. Teraz jednak wszystko miało zacząć się już układać. Wiarę we własne plany oraz w słuszność tego, co robiła, zniszczyło słodko-gorzkie spotkanie. Klan Lavellan pogodził się z utratą swojej Pierwszej, ale ewidentnie jej przyjaciółka miała odmienne zdanie. Szkoda tylko, że ta przyjaciółka od zawsze była taka narwana...

Niektórzy mówią, że Inkwizycja rozpadła się i przestała istnieć. Że bez wspólnego celu, który ją jednoczył, straciła rację bytu. Że nie było już dla niej miejsca. Inni twierdzą, że umarła wraz ze zniknięciem Herolda Andrasty i bezpowrotnie opuściła Thedas. Że zgasła równie nagle, co rozgorzała w martwym blasku Wyłomu. Jeszcze inni uśmiechają się na te domysły z wyrozumiałością, wiedząc doskonale, że inicjatywa, która powstała dzięki połączonej pracy tylu narodów, która w najczarniejszej godzinie stała się latarnią wskazującą drogę wszystkim dzieciom Stwórcy, nigdy nie odejdzie w niepamięć, a jedynie przerodzi się w coś zupełnie nowego. Do tych ostatnich zaliczała się Boska Victoria, przez przyjaciół wciąż nazywana Lelianą. Pełne wyrozumiałości uśmiechy to dokładnie to, co wychodziło jej najlepiej. Właśnie taki uśmiech błąkał się po jej ustach, gdy Dorian Pavus zaproponował w liście, aby jego przyjaciel przybył do Podniebnej Twierdzy, teraz przekształconej w Akademię Magów i Templariuszy, i wspomógł swoją wiedzą o artefaktach badania nad wiedzą starożytnych elfów. - Vint w Podniebnej Twierdzy? Zupełnie jakbyśmy bez tego nie mieli dość kłopotów - prychnęła Wielka Poszukiwaczka Cassandra. W rzeczywistości nie miała nic przeciwko bliższym kontaktom z Imperium Tevinter. Wiedziała jednak, że taki uśmiech na ustach Leliany nie wróży nic dobrego. Autorem oryginalnej ilustracji jest Lowenael, samą ilustrację możecie znaleźć tutaj: http://needapotion.tumblr.com/post/144267355641/i-am-working-on-an-artbook-bringing-together-my

(Część 2 uniwersum Eris&Zev) Wydawać by się mogło, że nie pozostało już nic, jak tylko znikać w dusznej ciemności Głębokich Ścieżek. A jednak ona wybrała inny koniec, na ostrzu sztyletu kierowanego ręką skrytobójcy, w blasku bursztynowych oczu. Jednak los ma dla niej inne plany. Los i pewna zgryźliwa wiedźma. Czy Strażniczka podejmie jeszcze jeden raz wyzwanie? Czy zdoła zapobiec katastrofie i wywalczy szanse na "drugie" życie? Ciąg dalszy "Długo i szczęśliwie", luźno związane z "Zapomnianymi opowieściami".

Zanim magowie i templariusze zerwali się ze smyczy Zakonu, pogrążając połowę Thedas w wojnie, Sara wiodła spokojne życie w Kręgu Maginów w Ostwick. Nie nauczono jej nienawidzić templariuszy, ani bezkrytycznie faworyzować magów, nie potrafiła się więc odnaleźć w świecie ogarniętym chaosem. Pragnąc pomóc w zakończeniu konfliktu, bierze udział w Konklawe zwołanym przez Boską Justynię, które kończy się tragicznie. Chaos pogłębia się, a niebezpieczeństwo zagraża wszystkim, niezależnie od ich przekonań i wiary. Będąc jedyną ocalałą z katastrofy, Sara początkowo zostaje oskarżona o zniszczenie Konklawe. Bardzo szybko jednak okazuje się, że to właśnie ona może posiadać klucz do rozwiązania problemu. Czy młoda dziewczyna udźwignie los całego Thedas, spoczywający na jej barkach? Jak sprosta niekończącym się oczekiwaniom, nie tracąc radości życia?

- Boją się mnie, wiesz? - mówi, podkładając ręce pod głowę. - Traktują mnie jak potwora, jakiegoś dzikusa z północy, który przybył, aby porywać niegrzeczne dzieci i uprowadzać je do barbarzyńskich krajów. Mogę być bohaterką, wzbudzać szacunek, a i tak będą tacy, którzy będą się wzdrygać i uciekać na mój widok. - Jej złote oczy błyszczą jaśniej niż zwykłe i Blackwalla zalewa fala ciepłych, tkliwych uczuć. Unosi się na łokciu, przygląda się jej białym włosom, rozsypanym na łóżku, jej rogom, lśniącym w blasku świec, spogląda w złote oczy i przesuwa palcami po szarej, poznaczonej bliznami skórze. Może i inni widzą w niej dzikuskę, pogrążoną w ciągłym szale wojowniczkę, ale dla niego jest najsilniejszą i najpiękniejszą kobietą na świecie. *** Okładka wzięta stąd: flidexo.deviantart.com/art/Qunari-Lady-538047921

- Co byś dał żeby ją odzyskać? Nie musiał pytać o kogo chodzi, oboje to wiedzieli. Oboje też znali odpowiedź. Wszystko. Ale czy można wrócić do chwili, w której życie straciło sens, zmienić bieg wydarzeń, przeciwstawić się losowi i nie ponieść za to kary? Opowiadanie typu "Fenrisów dwóch" jakby jednego wam było za mało.