One shot oparty na piosence Marshmella i Anne-Marie ''Friends'' przedstawia nieszczęśliwą miłość Keith'a do Lance'a. Pomimo prób koreańczyka, latynoś pozostaje obojętny na jego uczucia...

„Nie była jego matką ani siostrą. Nikim z rodziny. Jednak i tak trzymała go pod swoim dachem, i niszczyła sobie ostatnie nerwy, próbując jakkolwiek zapanować nad tym krnąbrnym chłopakiem. Myślała intensywnie o ich kłótniach, trudnej codzienności. Zaniedbywała relacje z ludźmi, byleby jakoś dotrzeć do bruneta. Chciała by wrócił, nawet jeśli nieświadomie odbierał jej tak wiele." Shallura, Klance. Życiowe rozterki, trudne relacje i jeden wypadek, który wszystko zmienił.

taki one shot z klance

Zwykła impreza i o jeden kieliszek wódki za dużo może zmienić całe twoje życie jeśli tylko pozwolisz ponieść się przyjemnie mącącym w głowie procentom i własnej wrodzonej ciekawości. Jeden postawiony krok ciągnie za sobą kolejne, przez co nie będziesz w stanie sie zatrzymać. Z lekko zamazanym obrazem przed oczami zdobywasz się na odwagę i smakujesz tego, czego chciałeś posmakować od pierwszej chwili, gdy go zobaczyłeś. Była to najgłupsza decyzja twojego życia, a mimo to jesteś szczęśliwy. Lance jest szczęśliwy, a kawa została jego ulubionym napojem. Ship: Klance/Keith x Lance Uwagi: BoyxBoy/Homoseksualizm, one shot Zrzekam się praw do postaci, nie są one moje. Należą do autora serii pt. "Voltron: Legendary Defender" Okładka autorstwa @EricSieZglasza Przedstawiona historia jest w całości wymyślona przezemnie.

"W końcu taka była zasada natury - przystosowanie się, instynkt samozachowawczy. Chyba właśnie tego mu brakowało, skoro z własnej nieprzymuszonej woli (...) został z tak błahego powodu jak miłostki do młodzieńca, który najpewniej nawet nie zdawał sobie sprawy ze skali jego poświęcenia." Powstałe przez chwilowo (zbyt)intensywną fascynacją syrenami i voltronem + by udwowodnić, że jednak nie umarłam pisarsko (jeszcze)

I pocałowali się znowu, tak, jakby ten świat nie miał skończyć się za ledwie parę godzin; wszystko, co istniało było tutaj, oni, gwiazdy i światła, tańczące pomiędzy ich ciałami. W miejscach jak to, noce były długie, ale miłość, którą mieli w sobie, nie była w stanie wypełnić sekund, które ciągnęły się jak minuty, minut, które stawały się godzinami z każdym kolejnym dotykiem. Nie było w tym geście nic więcej, niż rozkoszowania się swoim własnym istnieniem, we wszechświecie, który doprowadził ich do tej chwili - i czymkolwiek były gorzkie łzy, z jakimi będą musieli się mierzyć przez nieskończoność bez siebie, nie istniały one jeszcze w tym momencie. To, ze wszystkich rzeczy, jakie Lance czuł przez dwadzieścia cztery lata swojego życia, było właśnie najczystszą definicją miłości. Byli tutaj, dla siebie, w czasie, który spowolnił tylko dla nich, w świecie, który pozwolił, żeby mogli się w sobie zakochać. Miłość, tak ze wszystkich rzeczy. Jak na ironię, to, co ostatecznie ich połączyło, było miłością. rozdziały: 3/3 słowa: 80k

Poziom śmieszności -69

Szczęśliwy traf sprawia, że Lance uwalnia się od internatu i zaczyna wynajmować małe mieszkanie. W końcu może się cieszyć niezależnością i spokojem. Nie trwają one jednak długo, gdy po nieoczekiwanym zdarzeniu los krzyżuje jego ścieżki z Keithem. A wszystko przez cholerny horoskop...

Keith został porwany, a Lance chce go znaleźć. I znajduje. Jednak nie chce w to uwierzyć. Założymy, że nie nikt nie widział, że Keith jest Galrą, ok? Voltron Legendary Defender Klance Agnst deathfic

Keith za bardzo się przemęcza i przepracowywuje. W wyniku tego zachorował. A pod nieobecność reszty zespołu Lance się nim zajmuje.