Kitapta eksikler var farkındayım en yakın zamanda yeni baştan düzenlenecektir. Konusu; Zengin bir kız beş parasız kalırsa ? Peki bunun sebebi babası olursa ? "Baba bunu bana yapamazsın Ben ne anlarım çalışmaktan, kim iş verir Bana !" " Merak etme Erva, Sana son bir yardımım olacak, Hazırlan kıbrısa gidiyorsun ! Kıbrısın en büyük otelinin Kumarhanesinde çalışacaksın.. Her insan gibi maaşınla geçineceksin ! ne araban ne kredi kartların hiç biri olmayacak ! Seçim Senin, Ya kabul edersin yada beş parasız kalırsın !! ******** Aslında Aynanın Görünen yüzü böyledi.. Ama olay tamamen yalandan kurulu bir hikâyedi. ******* Ateş ve Erva'nın hikayesi Aşk, Nefret ve Tutku.. En Güzel AŞK Zor olandır..

# 6 - Romantizm Sana diyeceğim şu ki küçüğüm; büyüme! Hayat seni de mahveder.. © Tüm hakları saklıdır .

" Ne oldu neden öyle bakıyorsun?" " Bekliyorum" " Neyi?" " Sana aşık olmayı, demiştin ya yedikten sonra dikkat et aşık olma diye" Dudaklarımı büzerek baktım " Şimdiye olman lazımdı ne yapalım kısmet değilmiş" ... " Az evvel sana elim bile değmemişken etkilendin mi?" Bu nasıl bir soruydu böyle? Buna cevap verebilmem için ekstra cesaret hormonuna ihtiyacım vardı. Kahvemi içerek sustum ona bakmıyordum kararlı sesiyle gözlerimi kısarak ona diktim " Fulya etkilendin mi?" Çok kızmıştım ve kendime engel olamadan sesimi biraz yükselterek cevap verdim " Allah Allah ne dememi bekliyorsun sen, bayıldım sana hadi evlenelim falan mı ( tam olarak böyle düşünüyordum ama maalesef söyleyemezdim) ben İtalya'da yaşıyor olabilirim ama Karadenizli bir ailenin kızı olduğumu unutma, böyle yakınlaşmalar evlenmeden bize ters" ... " Pardon da sen nasıl karar verebiliyorsun benim kiminle yemeğe çıkacağıma ya da çıkmayacağıma! Farkında mısın bilmiyorum ama seni tanıyalı daha ne kadar oldu da sen benimle böyle konuşabiliyorsun?" Dudakları keyifle yukarıya doğru kıvrıldı ve ayaklarını sehpaya uzattı tek kaşını havaya kaldırarak soruma cevap verdi " Seni öptüğümde, öpüşümün nasıl hissettirdiğini sorarken beni kaç gündür tanıdığının hesabını yapmıyordun" Aile Bağlarının, Dostluk ve Kardeşliğin, Doruklarda Yaşanılan Aşk'ın Anlatıldığı Enfes bir Serüvene HOŞGELDİNİZ...

"Hamileyim" Heyecan içinde Aras'ın ne tepki vereceğini bekliyorum.Bir kaç dakikanın ardından konuşmaya başladı. "Aldıralım" "Ne?" "İstemiyorum" "Aras sen ne diyorsun?" "O bebeği istemiyorum. Ama senden de vazgeçemem sen benim vazgeçilmezimsin.Ben sen olmadan yapamam ama o şeyi istemiyorum Yade. Bu yüzden aynı evde kalacağız .Sen benden gitmeyeceksin.Herkes bizi mutlu sanacak şu anda olduğu gibi hayatımıza o şey yokmuş gibi devam edeceğiz en azından ben öyle yapacağım. " Ne dedi? Kocam aşkım bana bebeğimizi istemediğini mi söyledi? Üstelik ayrılmama izin vermiyor. Ne dediğinin farkında mı acaba?Ama çekip gitmek yerine sana öyle davranacağım ki pişman olacaksın. Yemin ediyorum Aras bebeğimizi istemediğin için her gün pişman olacaksın.

Şehrin durmak bilmeyen koşuşturması gözümüzün önünde akıp giderken ikimizde konuşmuyorduk.Saatlerdir yaptığımız tek şey;önümüzden telefonları kulaklarına dayalı bir şekilde telaşla koşarak işlerine yetişmeye çabalayan insanları ve yoğunluktan felç olmuş trafiği izlemekti.İkimizde saatlerdir yan yana oturuyor fakat tek kelime konuşmuyorduk.Birbirini tanımayan iki insan ne konuşabilirdi ki?Bilmiyordum.İşte tam da bu yüzden saatlerdir uzayan sessizliğe bir son veremiyordum. ”Biliyorum.” Kaşlarım istemsizce çatılırken,yanımda put gibi oturan kişiye baktım.O ise gözlerini caddeye dikmiş,şehrin akıp giden telaşını izliyordu.Gözleri bir milim bile bana kaymazken,içimdeki merakın git gide büyüdüğünü hissettim. ”Neyi biliyorsun?” Ses tonumun meraklı ve ne duyacağımı bilmediğim için belirgin bir kararsızlıkla çıktığını fark ettiğimde,sözlerimi geri almak için artık çok geçti.Merakımı ve kararsızlığımı çoktan belli etmiştim.İnsanı taşa çevirmek ister gibi bakan bakışlarını caddeden çekip üzerime sabitlediğinde,içimde oluşan endişe sertçe yutkunmama sebep oldu.Saniyeler sonra buz gibi sesi kulaklarımı doldurduğunda,şoktan put kesildiğimi hissettim. ”O çocuğu sevdiğini biliyorum.”

'Bir yanda kül olmuş kalbiyle bir adam, diğer yanda kendi varlığından haberi olmayan bir kadın.' Deniz hayatımın aşkı dediği kadın tarafından düğününe bir hafta kala kendisine ihanet ettiğini öğrenir. Ruhu karanlığa gömülen genç adamın artık hayattan bir beklentisi kalmamıştır. Nihal genç bir doktor adayıdır. Arkadaşlarının zoruyla gittiği kafede yakışıklı bir adamdan hoşlanması hayatın ona garip bir tesadüfü olmuştur. "Neden kabul ettin. Para için mi?" Tabi böyle düşünecekti aklına başka ne gelecekti ki. Deniz yüzüme nefretle bakıyordu. "Sen bu kadar ucuz musun?" "Asla" demişti kalbim. Sadece senin beni sevmeni istiyorum. "Senin sandığın gibi değil ama seni buna inandıracağımı sanmıyorum." "Senin aldığın bu kararla hayatı sana zindan edeceğim. Gözümde parayla tutulmuş bir kadından farkın yok." Deniz hayatının aşkını unutup yeni bir hayata başlayabilecek miydi? Babasının kendi adına aldığı bu karar onu karanlıktan aydınlığa tekrar çıkarabilecek miydi? Nihal ise genç adamın bu tutumuna karşın onu kendisine aşık edebilecek miydi? "Naber sıska! Bugün doğum gününmüş. Yeni yaşının sana şans ve mutluluk getirmesi dileğiyle. O mutluluğun içinde ben de olurum umarım. Seni tanıdıkça içinden farklı farklı insancıklar çıkıyor. Seni ilk gördüğümdeki adam umursamaz havalı ve kendini beğenen bir tipti. O gün dönüp yüzümüze bile bakmamıştın. Nereden bilebilirdim ki bu kadar yaralı olacağını. Dış görünüşünün altına sakladığın onca duyguyu.

Sadece bebek sahibi olmak istedi. Sevdiği adamı yatağına alabilmek için çok uğraştı. Ve en sonunda başardı.. Çok uğraştı fakat istediğini aldı. Peki.. Pars çocuğunu öğrendiğinde neler yapacaktı. Işık'ı yanına alacak mıydı? Yoksa onu çocuğundan ayıracak mıydı?.. Buyurun hep birlikte görelim.. +18 bir hikayedir. Okuyucularımın şimdiden haberi olsun..

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Bir kadın, kendisinin olmayan bir çocuğu ancak bu kadar sevebilirdi. *** "Beni, bir daha hiç terk etmeyeceksin, değil mi? Söz ver bana, anne. Söz ver." dedin minik Yaren, annesi sandığı beni bulmanın verdiği özlem ve mutlulukla. Aklım bu sözü vermeyi hiç istmese de, kalbim bu küçük kızın tek damla gözyaşına ölecek kadar sevgi dolmuştu ona karşı. "Söz," dedim öz olmasa da, en az öz kızım kadar seveceğim kızıma." Söz, annen seni hiç yalnız bırakmayacak." diyerek sözlerimi tamamladığımda, gitme ihtimalime karşı tişörtümü sıkı sıkı tutarak kapattı gözlerini. Tek dileğim, bir hiç uğruna kızını bırakıp gittiği için, Allah'ın o kadını kahretmesiydi.

Herşeyi henüz unutmuşken, tekrar bir erkeğe güvenebilir mi? Dadılık yapmaya gittiği evde, bakılacak bir çocuktan çok daha fazlası vardı. |07.01.16| © Tüm Hakları Saklıdır.